لطف ازلی، نیکی هر بد خواهد
هر گمره را روی به مقصد خواهد
گر جرم تو بیعد است، نومید مشو
لطف بیحد گناه بیعد خواهد
< رباعی شمارهٔ ۳۹
رباعی شمارهٔ ۳۷ >
