جانیست غذای او غم و اندیشه
جانی دگر است همچو شیر بیشه
اندیشه چو تیشه است گزافه مندیش
هان تا نزنی تو پای خود را تیشه
< رباعی شمارهٔ ۱۶۲۲...
رباعی شمارهٔ ۱۶۲۰... >
