هین نوبت صبر آمد و ماه روزه
روزی دو مگو ز کاسه و از کوزه
بر خوان فلک گردد پی دریوزه
تا پنبهٔ جان باز رهد از غوزه
< رباعی شمارهٔ ۱۶۴۹...
رباعی شمارهٔ ۱۶۴۷... >
