| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| طسم (١)طا، سين، ميم. | 26:1 |
| تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (٢)اينهاست آيات اين كتاب روشنگر. | 26:2 |
| لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (٣)شايد، از اينكه ايمان نمىآورند، خود را هلاك سازى. | 26:3 |
| إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (٤)اگر بخواهيم، از آسمان برايشان آيتى نازل مىكنيم كه در برابر آن به خضوع سر فرود آورند. | 26:4 |
| وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (٥)برايشان هيچ سخن تازهاى از خداى رحمان نازل نمىشود، جز آنكه از اعراض مىكنند. | 26:5 |
| فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (٦)پس تكذيبش كردند. زودا كه خبر آن چيزهايى كه مسخرهاش مىكردند به ايشان برسد. | 26:6 |
| أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (٧)آيا به زمين ننگريستهاند كه چه قدر از هر گونه گياهان نيكو در آن رويانيدهايم. | 26:7 |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (٨)در اين عبرتى است ولى بيشترشان مؤمن نبودهاند. | 26:8 |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (٩)به راستى پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. | 26:9 |
| وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (١٠)و پروردگارت موسى را ندا داد كه: اى موسى، به سوى آن مردم ستمكار برو: | 26:10 |
| قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (١١)قوم فرعون. آيا نمىخواهند پرهيزگار شوند؟ | 26:11 |
| قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ (١٢)گفت: اى پروردگار من، مىترسم كه دروغگويم خوانند. | 26:12 |
| وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (١٣)و دل من تنگ گردد و زبانم گشاده نشود. هارون را رسالت ده. | 26:13 |
| وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ (١٤)و بر من به گناهى ادعايى دارند، مىترسم كه مرا بكشند. | 26:14 |
| قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ (١٥)گفت: هرگز، آيات مرا هر دو نزد آنها ببريد، ما نيز با شما هستيم و گوش فرا مىدهيم. | 26:15 |
| فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٦)پس نزد فرعون رويد و بگوييد: ما رسول پروردگار جهانيان هستيم، | 26:16 |
| أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (١٧)كه بنى اسرائيل را با ما بفرستى. | 26:17 |
| قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (١٨)گفت: آيا به هنگام كودكى نزد خود پرورشت نداديم و تو چند سال از عمرت را در ميان ما نگذارنيدى؟ | 26:18 |
| وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (١٩)و آن كار را كه از تو سرزد مرتكب نشدى؟ پس تو كافر نعمتى. | 26:19 |
| قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (٢٠)گفت: آن وقت كه چنان كردم از خطاكاران بودم. | 26:20 |
| فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (٢١)و چون از شما ترسيدم گريختم. ولى پروردگار من به من نبوت داد و مرا در شمار پيامبران آورد. | 26:21 |
| وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (٢٢)و منّت اين نعمت را بر من مىنهى كه بنىاسرائيل را برده ساختهاى؟ | 26:22 |
| قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (٢٣)فرعون گفت: پروردگار جهانيان چيست؟ | 26:23 |
| قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ (٢٤)گفت: اگر به يقين مىپذيريد، پروردگار آسمانها و زمين و هر چه ميان آنهاست. | 26:24 |
| قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (٢٥)به آنان كه در اطرافش بودند، گفت: آيا نشنيديد؟ | 26:25 |
| قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (٢٦)گفت: پروردگار شما و پروردگار نياكان شما. | 26:26 |
| قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (٢٧)فرعون گفت: اين پيامبرى كه بر شما فرستاده شده، ديوانه است. | 26:27 |
| قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (٢٨)گفت: اوست پروردگار مشرق و مغرب و هر چه ميان آن دوست، اگر تعقل كنيد. | 26:28 |
| قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (٢٩)فرعون گفت: اگر جز من كس ديگرى را به خدايى گيرى به زندانت مىافكنم. | 26:29 |
| قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُبِينٍ (٣٠)گفت: حتى اگر معجزهاى روشن براى تو آورده باشم؟ | 26:30 |
| قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (٣١)گفت: اگر راست مىگويى، بياورش. | 26:31 |
| فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ (٣٢)عصايش را انداخت. به آشكارا اژدهايى شد. | 26:32 |
| وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (٣٣)و دستش را بيرون آورد. در نظر بينندگان سپيد مىنمود. | 26:33 |
| قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (٣٤)به مهتران قومش كه كنارش بودند گفت: اين مرد جادوگرى داناست. | 26:34 |
| يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (٣٥)مىخواهد به جادوى خود شما را از سرزمينتان بيرون كند. چه رأى مىدهيد؟ | 26:35 |
| قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (٣٦)گفتند: از او و برادرش مهلت بخواه و كسان به شهرها بفرست. | 26:36 |
| يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (٣٧)تا هر جادوگر دانايى را كه هست نزد تو بياورند. | 26:37 |
| فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (٣٨)جادوگران را در روزى معين به وعدهگاه آوردند. | 26:38 |
| وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ (٣٩)و مردم را گفتند: آيا شما نيز گرد مىآييد؟ | 26:39 |
| لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (٤٠)تا اگر جادوگران پيروز آمدند همه از آنها پيروى كنيم. | 26:40 |
| فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (٤١)چون جادوگران آمدند، به فرعون گفتند: آيا اگر ما پيروز شويم ما را مزدى خواهد بود. | 26:41 |
| قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (٤٢)گفت: آرى، همه از مقربان خواهيد بود. | 26:42 |
| قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ (٤٣)موسى به آنها گفت: هر چه مىخواهيد بيفكنيد، بيفكنيد. | 26:43 |
| فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (٤٤)آنان ريسمانها و چوبهاى خود بيفكندند و گفتند: به عزت فرعون كه ما پيروز شديم. | 26:44 |
| فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (٤٥)و موسى عصايش را افكند. ناگاه همه آن دروغهايى را كه ساخته بودند، بلعيد. | 26:45 |
| فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (٤٦)جادوگران به سجده افتادند. | 26:46 |
| قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (٤٧)گفتند: به پروردگار جهانيان ايمان آورديم: | 26:47 |
| رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (٤٨)پروردگار موسى و هارون. | 26:48 |
| قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (٤٩)گفت: آيا پيش از آنكه شما را رخصت دهم ايمان آورديد؟ هرآينه آن مرد، بزرگ شماست كه شما را جادو آموخته است. خواهيد ديد. اكنون دستها و پاهايتان را از چپ و راست خواهم بريد و همه تان را بر دار خواهم كرد. | 26:49 |
| قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ (٥٠)گفتند: باكى نيست، ما نزد پروردگارمان باز مىگرديم. | 26:50 |
| إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (٥١)ما اميد مىداريم كه پروردگارمان خطاهاى ما را ببخشد كه ما نخستين كسانى هستيم كه ايمان آورديم. | 26:51 |
| وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (٥٢)و به موسى وحى كرديم كه: شبهنگام بندگان مرا بيرون ببر كه از پى شما بيايند. | 26:52 |
| فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (٥٣)و فرعون گردآورندگان سپاه را به شهرها فرستاد. | 26:53 |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (٥٤)كه اينان گروهى اندكند، | 26:54 |
| وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (٥٥)و ما را به خشم آوردهاند، | 26:55 |
| وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (٥٦)و ما همگى آماده پيكاريم. | 26:56 |
| فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (٥٧)پس ايشان را از باغها و چشمهسارها بيرون كرديم، | 26:57 |
| وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (٥٨)و از گنجها و خانههاى نيكو، | 26:58 |
| كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (٥٩)بدين سان همه را به بنى اسرائيل وا گذاشتيم. | 26:59 |
| فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ (٦٠)فرعونيان به هنگام برآمدن آفتاب از پى آنها رفتند. | 26:60 |
| فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (٦١)چون آن دو گروه يكديگر را ديدند، ياران موسى گفتند: گرفتار آمديم. | 26:61 |
| قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (٦٢)گفت: هرگز. پروردگار من با من است و مرا راه خواهد نمود. | 26:62 |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (٦٣)پس به موسى وحى كرديم كه: عصايت را بر دريا بزن. دريا بشكافت و هر پاره چون كوهى عظيم گشت. | 26:63 |
| وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (٦٤)و آن گروه ديگر را نيز به دريا رسانديم. | 26:64 |
| وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (٦٥)موسى و همه همراهانش را رهانيديم. | 26:65 |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (٦٦)و آن ديگران را غرقه ساختيم. | 26:66 |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (٦٧)هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. | 26:67 |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (٦٨)هرآينه پروردگار تو پيروزمند و بخشنده است. | 26:68 |
| وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (٦٩)و داستان ابراهيم را برايشان تلاوت كن. | 26:69 |
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (٧٠)آنگاه كه به پدر و قوم خود گفت: چه مىپرستيد؟ | 26:70 |
| قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (٧١)گفتند: بتانى را مىپرستيم و معتكف آستانشان هستيم. | 26:71 |
| قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (٧٢)گفت: آيا وقتى آنها را مىخوانيد صدايتان را مىشنوند؟ | 26:72 |
| أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (٧٣)يا براى شما سود و زيانى دارند؟ | 26:73 |
| قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (٧٤)گفتند: نه، پدرانمان را ديدهايم كه چنين مىكردهاند. | 26:74 |
| قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (٧٥)گفت: آيا مىدانيد كه چه مىپرستيدهايد، | 26:75 |
| أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (٧٦)شما و نياكانتان؟ | 26:76 |
| فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (٧٧)آنها دشمنان منند، ولى پروردگار جهانيان دوست من است: | 26:77 |
| الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (٧٨)آن كه مرا بيافريده سپس راهنماييم مىكند، | 26:78 |
| وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (٧٩)و آن كه به من طعام مىدهد و مرا سيراب مىسازد، | 26:79 |
| وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (٨٠)و چون بيمار شوم شفايم مىبخشد، | 26:80 |
| وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (٨١)و آن كه مرا مىميراند و سپس زنده مىكند، | 26:81 |
| وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (٨٢)و آن كه اميد مىدارم كه در روز قيامت خطايم را ببخشايد. | 26:82 |
| رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (٨٣)اى پروردگار من، مرا حكمت بخش و مرا به شايستگان بپيوند. | 26:83 |
| وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (٨٤)و ذكر جميل مرا در دهان آيندگان انداز. | 26:84 |
| وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (٨٥)و مرا از وارثان بهشت پرنعمت قرار ده. | 26:85 |
| وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (٨٦)و پدرم را بيامرز كه از گمراهان است. | 26:86 |
| وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (٨٧)و در روز قيامت مرا رسوا مساز: | 26:87 |
| يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (٨٨)روزى كه نه مال سود مىدهد و نه فرزندان. | 26:88 |
| إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (٨٩)مگر آن كس كه با قلبى رسته از شرك به نزد خدا بيايد. | 26:89 |
| وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (٩٠)و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك آرند. | 26:90 |
| وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (٩١)و جهنم را در نظر كافران آشكار كنند. | 26:91 |
| وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (٩٢)به آنها گويند: چيزهايى كه سواى خداى يكتا مىپرستيديد، كجايند؟ | 26:92 |
| مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ (٩٣)آيا ياريتان مىكنند، يا خود يارى مىجويند؟ | 26:93 |
| فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (٩٤)آنها و كافران را سرنگون در جهنم اندازند، | 26:94 |
| وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (٩٥)و همه سپاهيان ابليس را. | 26:95 |
| قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (٩٦)و در حالى كه در جهنم با يكديگر به نزاع پرداختهاند، مىگويند: | 26:96 |
| تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (٩٧)به خدا سوگند كه ما در گمراهى آشكار بوديم، | 26:97 |
| إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (٩٨)آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان برابر مىدانستيم. | 26:98 |
| وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (٩٩)و ما را جز مجرمان گمراه نساختند. | 26:99 |
| فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ (١٠٠)و اكنون ما را شفيعانى نيست. | 26:100 |
| وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (١٠١)و ما را دوست مهربانى نيست. | 26:101 |
| فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (١٠٢)كاش بار ديگر به دنيا باز گرديم تا از مؤمنان گرديم. | 26:102 |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٠٣)در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. | 26:103 |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٠٤)هر آينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. | 26:104 |
| كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (١٠٥)قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند. | 26:105 |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٠٦)آنگاه كه برادرشان نوح به آنها گفت: آيا پروا نمىكنيد؟ | 26:106 |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٠٧)من براى شما پيامبرى امين هستم. | 26:107 |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٠٨)از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. | 26:108 |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٠٩)من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. | 26:109 |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١١٠)پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. | 26:110 |
| قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (١١١)گفتند: آيا به تو ايمان بياوريم و حال آنكه فرومايگان پيرو تو هستند؟ | 26:111 |
| قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (١١٢)گفت: دانش من به كارهايى كه مىكنند نمىرسد. | 26:112 |
| إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (١١٣)اگر مىفهميد، حسابشان تنها با پروردگار من است. | 26:113 |
| وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (١١٤)و من مؤمنان را طرد نمىكنم. | 26:114 |
| إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (١١٥)جز بيمدهندهاى آشكار نيستم. | 26:115 |
| قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (١١٦)گفتند: اى نوح، اگر بس نكنى، سنگسار مىشوى. | 26:116 |
| قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (١١٧)گفت: اى پروردگار من، قوم من مرا تكذيب مىكنند. | 26:117 |
| فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (١١٨)ميان من و آنها راهى برگشاى و مرا و مؤمنان همراه مرا رهايى بخش. | 26:118 |
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (١١٩)او و همراهانش را در آن كشتى انباشته، نجات داديم. | 26:119 |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (١٢٠)و باقى را غرقه كرديم. | 26:120 |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٢١)هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. | 26:121 |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٢٢)هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. | 26:122 |
| كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (١٢٣)قوم عاد پيامبران را تكذيب كردند. | 26:123 |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٢٤)آنگاه كه برادرشان هود گفت: آيا پروا نمىكنيد؟ | 26:124 |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٢٥)من براى شما پيامبرى امين هستم. | 26:125 |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٢٦)از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. | 26:126 |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٢٧)من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. | 26:127 |
| أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (١٢٨)آيا بر فراز هر بلندى به بيهودگى برجى برمىآوريد؟ | 26:128 |
| وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (١٢٩)و بدين پندار كه همواره زندهايد كوشكهايى بنا مىكنيد؟ | 26:129 |
| وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (١٣٠)و چون انتقام گيريد چون جباران انتقام مىگيريد؟ | 26:130 |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٣١)پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. | 26:131 |
| وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ (١٣٢)و بترسيد از آن خدايى كه آنچه را كه مىدانيد، به شما عطا كرده است. | 26:132 |
| أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (١٣٣)و به شما چارپايان و فرزندان ارزانى داشته است، | 26:133 |
| وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (١٣٤)و باغها و چشمهساران. | 26:134 |
| إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (١٣٥)من از عذاب روزى بزرگ بر شما بيمناكم. | 26:135 |
| قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ (١٣٦)گفتند: براى ما يكسان است كه ما را اندرز دهى يا اندرز ندهى. | 26:136 |
| إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (١٣٧)اينها جز همان دروغ و نيرنگ پيشينيان نيست. | 26:137 |
| وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (١٣٨)و ما عذاب نخواهيم شد. | 26:138 |
| فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٣٩)پس تكذيبش كردند و ما آنان را هلاك كرديم. هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. | 26:139 |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٤٠)هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. | 26:140 |
| كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (١٤١)قوم ثمود پيامبران را تكذيب كردند. | 26:141 |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٤٢)آنگاه كه برادرشان صالح گفت: آيا پروا نمىكنيد؟ | 26:142 |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٤٣)من براى شما پيامبرى امين هستم. | 26:143 |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٤٤)از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. | 26:144 |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٤٥)من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. | 26:145 |
| أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (١٤٦)آيا پنداريد كه شما را در اين نعمتها، ايمن رها مىكنند؟ | 26:146 |
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (١٤٧)در باغها و چشمهسارها؟ | 26:147 |
| وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (١٤٨)و كشتزارها و نخلها با آن شكوفههاى نرم و لطيف؟ | 26:148 |
| وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (١٤٩)و شادمانه در كوهها خانههايى مىتراشيد؟ | 26:149 |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٥٠)پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. | 26:150 |
| وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (١٥١)و فرمان اين اسرافكاران را مپذيريد: | 26:151 |
| الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (١٥٢)اينان كه در زمين فساد مىكنند و اصلاح نمىكنند. | 26:152 |
| قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (١٥٣)گفتند: جز اين نيست كه تو را جادو كردهاند. | 26:153 |
| مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (١٥٤)تو نيز بشرى همانند ما هستى. اگر راست مىگويى نشانهاى بياور. | 26:154 |
| قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (١٥٥)گفت: اين مادهشترِ من است. يك روز آب خوردن حق او باشد و يك روز حق شما. | 26:155 |
| وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (١٥٦)به آن آسيبى مرسانيد كه عذابِ روزى بزرگ شما را فرومىگيرد. | 26:156 |
| فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (١٥٧)آن را كشتند و پشيمان شدند. | 26:157 |
| فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٥٨)پس عذاب آنها فروگرفت. هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. | 26:158 |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٥٩)هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. | 26:159 |
| كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (١٦٠)قوم لوط پيامبران را تكذيب كردند. | 26:160 |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٦١)آنگاه كه برادرشان لوط گفت: آيا پروا نمىكنيد؟ | 26:161 |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٦٢)من براى شما پيامبرى امين هستم. | 26:162 |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٦٣)از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. | 26:163 |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٦٤)من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. | 26:164 |
| أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (١٦٥)چرا از ميان مردم جهان با نران مىآميزيد؟ | 26:165 |
| وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (١٦٦)و همسرانى را كه پروردگارتان برايتان آفريده است ترك مىگوييد؟ نه. شما مردمى متجاوز هستيد. | 26:166 |
| قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (١٦٧)گفتند: اى لوط، اگر بس نكنى، از شهر بيرونت مىكنيم. | 26:167 |
| قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (١٦٨)گفت: من با كار شما دشمنم. | 26:168 |
| رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (١٦٩)اى پروردگار من، مرا و كسانم را از عاقبت عملى كه مىكنند رهايى بخش. | 26:169 |
| فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (١٧٠)او و همه كسانش را رهانيديم. | 26:170 |
| إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (١٧١)مگر پيرزنى كه خواست بماند. | 26:171 |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (١٧٢)سپس ديگران را هلاك كرديم. | 26:172 |
| وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (١٧٣)بر آنها بارانى بارانيديم و چه بد بود باران تهديدشدگان. | 26:173 |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٧٤)هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. | 26:174 |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٧٥)هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. | 26:175 |
| كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (١٧٦)مردم اَيكه پيامبران را تكذيب كردند. | 26:176 |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٧٧)آنگاه كه شعيب به آنها گفت: آيا پروا نمىكنيد؟ | 26:177 |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٧٨)من براى شما پيامبرى امين هستم. | 26:178 |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٧٩)از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. | 26:179 |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٨٠)من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. | 26:180 |
| أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (١٨١)پيمانه را تمام بپردازيد و كمفروشى مكنيد. | 26:181 |
| وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (١٨٢)و با ترازوى درست وزن كنيد. | 26:182 |
| وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (١٨٣)به مردم كم مدهيد و بىباكانه در زمين فساد مكنيد. | 26:183 |
| وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (١٨٤)از آن كس كه شما و آفريدگان پيش از شما را آفريده است بترسيد. | 26:184 |
| قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (١٨٥)گفتند: جز اين نيست كه تو را جادو كردهاند. | 26:185 |
| وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (١٨٦)تو نيز بشرى همانند ما هستى و مىپنداريم كه دروغ مىگويى. | 26:186 |
| فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (١٨٧)اگر راست مىگويى، پارهاى از آسمان را بر سر ما انداز. | 26:187 |
| قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (١٨٨)گفت: پروردگار من به كارى كه مىكنيد داناتر است. | 26:188 |
| فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (١٨٩)پس تكذيبش كردند و در آن روز ابرى، عذاب آنان را فرو گرفت. و آن عذاب روزى بزرگ بود. | 26:189 |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٩٠)هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. | 26:190 |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٩١)هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. | 26:191 |
| وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٩٢)و اين كتاب، نازل شده از جانب پروردگار جهانيان است. | 26:192 |
| نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (١٩٣)آن را روحالامين نازل كرده است، | 26:193 |
| عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ (١٩٤)بر دل تو، تا از بيمدهندگان باشى. | 26:194 |
| بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ (١٩٥)به زبان عربى روشن. | 26:195 |
| وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (١٩٦)و آن در نوشتههاى پيشينيان نيز هست. | 26:196 |
| أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (١٩٧)آيا اين نشانه برايشان بسنده نيست كه علماى بنىاسرائيل از آن آگاهند؟ | 26:197 |
| وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (١٩٨)اگر آن را بر يكى از عجمان نازل كرده بوديم، | 26:198 |
| فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (١٩٩)و بر ايشان مىخواندش، بدان ايمان نمىآوردند. | 26:199 |
| كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (٢٠٠)بدينسان قرآن را در دلهاى مجرمان راه داديم. | 26:200 |
| لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (٢٠١)بدان ايمان نمىآورند تا عذاب دردآور را بنگرند. | 26:201 |
| فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (٢٠٢)و آن عذاب ناگهان و بىخبر بر آنان فرود مىآيد. | 26:202 |
| فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ (٢٠٣)مىگويند: آيا ما را مهلتى خواهند داد؟ | 26:203 |
| أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (٢٠٤)آيا به عذاب ما مىشتابند؟ | 26:204 |
| أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (٢٠٥)ديدى كه هر چند سالها برخوردارشان ساختيم، | 26:205 |
| ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ (٢٠٦)باز هم عذابى كه به آنها وعده شده بود بر سرشان آمد، | 26:206 |
| مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (٢٠٧)آن برخورداريها به حالشان سود نكرد؟ | 26:207 |
| وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَ (٢٠٨)ما هيچ قريهاى را هلاك نكرديم جز آنكه برايشان بيمدهندگانى بودند. | 26:208 |
| ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (٢٠٩)تا پندشان دهند. زيرا ما ستمكار نيستيم. | 26:209 |
| وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (٢١٠)و اين قرآن را شياطين نازل نكردهاند. | 26:210 |
| وَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (٢١١)آنان نه درخور اين كارند و نه توان آن دارند. | 26:211 |
| إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (٢١٢)شياطين را از شنيدن وحى معزول داشتهاند. | 26:212 |
| فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (٢١٣)پس با خداى يكتا خداى ديگرى را مخوان تا مباد در شمار مستحقان عذاب درآيى. | 26:213 |
| وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (٢١٤)خويشاوندان نزديكت را بترسان. | 26:214 |
| وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (٢١٥)در برابر هر يك از مؤمنان كه از تو پيروى مىكند بال فروتنى فرودآر. | 26:215 |
| فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (٢١٦)و اگر بر تو عصيان ورزيدند بگو: من از كارهاى شما بيزارم. | 26:216 |
| وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (٢١٧)و بر خداى پيروزمند مهربان توكل كن. | 26:217 |
| الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (٢١٨)آن كه تو را مىبيند آنگاه كه برمىخيزى. | 26:218 |
| وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (٢١٩)و نماز خواندنت را با ديگر نمازگزاران مىبيند. | 26:219 |
| إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (٢٢٠)هرآينه اوست شنواى دانا. | 26:220 |
| هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (٢٢١)آيا شما را آگاه كنم كه شياطين بر چه كسى نازل مىشوند؟ | 26:221 |
| تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (٢٢٢)بر هر بسيار دروغگوى گنهكار نازل مىشوند. | 26:222 |
| يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (٢٢٣)گوش فرا مىدهند و بيشترينشان دروغگويانند. | 26:223 |
| وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (٢٢٤)و گمراهان از پى شاعران مىروند. | 26:224 |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (٢٢٥)آيا نديدهاى كه شاعران در هر واديى سرگشتهاند؟ | 26:225 |
| وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (٢٢٦)و چيزها مىگويند كه خود عمل نمىكنند؟ | 26:226 |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (٢٢٧)مگر آنان كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند و خدا را فراوان ياد كردند و چون مورد ستم واقع شدند انتقام گرفتند. و ستمكاران به زودى خواهند دانست كه به چه مكانى باز مىگردند. | 26:227 |
