| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| وَالطُّورِ (١)قسم به كوه طور، | 52:1 |
| وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ (٢)و قسم به كتاب نوشته شده، | 52:2 |
| فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ (٣)در صفحهاى گشاده، | 52:3 |
| وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ (٤)و قسم به بيت المعمور، | 52:4 |
| وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ (٥)و قسم به اين سقف برافراشته، | 52:5 |
| وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ (٦)و قسم به درياى مالامال، | 52:6 |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ (٧)كه عذاب پروردگارت واقع شدنى است. | 52:7 |
| مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ (٨)و آن را دفعكنندهاى نيست. | 52:8 |
| يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا (٩)روزى كه آسمان سخت بچرخد، | 52:9 |
| وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا (١٠)و كوهها به شتاب روان شوند، | 52:10 |
| فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (١١)پس در آن روز، واى بر تكذيبكنندگان. | 52:11 |
| الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (١٢)آنان كه سرگرم كارهاى باطل خويشند. | 52:12 |
| يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (١٣)روزى كه آنها را به قهر به جانب جهنم كشند. | 52:13 |
| هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ (١٤)اين است آن آتشى كه دروغش مىانگاشتيد. | 52:14 |
| أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ (١٥)آيا اين جادوست يا شما نمىبينيد؟ | 52:15 |
| اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (١٦)به آتش درآييد. خواه بر آن صبر كنيد يا صبر نكنيد، تفاوتى نكند. شما را در برابر كارهايى كه مىكردهايد، كيفر مىدهند. | 52:16 |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ (١٧)پرهيزگاران در بهشتها و نعمتند. | 52:17 |
| فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (١٨)از آنچه پروردگارشان به آنها داده است شادمانند، و خدا آنها را از عذاب جهنم نگه داشته است. | 52:18 |
| كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (١٩)به پاداش كارهايى كه كردهايد بخوريد و بياشاميد. گوارايتان باد. | 52:19 |
| مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (٢٠)بر آن تختهاى كنار هم چيده، تكيه مىزنند. حوريان را همسرشان مىگردانيم. | 52:20 |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ (٢١)كسانى كه خود ايمان آوردند و فرزندانشان در ايمان، پيرويشان كردند. فرزندانشان را به آنها ملحق مىكنيم و از پاداش عملشان هيچ نمىكاهيم كه هر كسى در گرو كار خويشتن است. | 52:21 |
| وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (٢٢)و پيوسته از هر گونه كه بخواهند، ميوه و گوشت، عطايشان مىكنيم. | 52:22 |
| يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ (٢٣)در آنجا جام مىدهند و جام مىستانند، كه در آن نه سخن بيهوده باشد و نه ارتكاب گناه. | 52:23 |
| وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ (٢٤)غلامانشان چون مرواريد پنهان در صدف، به گردشان مىچرخند. | 52:24 |
| وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (٢٥)پرسشكنان روى به يكديگر مىكنند؛ | 52:25 |
| قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ (٢٦)مىگويند: پيش از اين در ميان كسانمان، تنها ما از خدا مىترسيديم. | 52:26 |
| فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (٢٧)پس خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سموم نگه داشت. | 52:27 |
| إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (٢٨)ما پيش از اين او را مىخوانديم، كه او احسانكننده و مهربان است. | 52:28 |
| فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ (٢٩)پندشان ده، كه تو به بركت نعمت پروردگارت نه كاهن هستى و نه مجنون. | 52:29 |
| أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ (٣٠)يا مىگويند: شاعرى است و ما براى وى منتظر حوادث روزگاريم. | 52:30 |
| قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ (٣١)بگو: شما منتظر بمانيد كه من نيز با شما انتظار مىكشم. | 52:31 |
| أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (٣٢)آيا آنان را رؤياهايشان به اين پندارها كشانده يا خود مردمى طاغى هستند. | 52:32 |
| أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ (٣٣)يا مىگويند: قرآن را خود ساخته است. نه، آنها ايمان نمىآورند. | 52:33 |
| فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ (٣٤)اگر راست مىگويند، سخنى مانند آن بياورند. | 52:34 |
| أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ (٣٥)آيا بىهيچ خالقى پديد آمدهاند يا خود خالق خويشند؟ | 52:35 |
| أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ (٣٦)يا آسمانها و زمين را خلق كردهاند؟ نه، به يقين نرسيدهاند. | 52:36 |
| أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ (٣٧)يا خزاين پروردگارت نزد آنهاست؟ يا بر چيزى تسلط يافتهاند، | 52:37 |
| أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (٣٨)يا نردبامى دارند كه از آن بالا مىروند و گوش فرامىدهند؟ پس آن كه گوش فراداده حجتى آشكار بياورد. | 52:38 |
| أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ (٣٩)يا خداوند را دختران است و شما را پسران؟ | 52:39 |
| أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ (٤٠)يا از آنها مزدى مىطلبى و پرداخت غرامت بر آنها دشوار است؟ | 52:40 |
| أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (٤١)يا علم غيب مىدانند و مىنويسند؟ | 52:41 |
| أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (٤٢)يا مىخواهند حيلتى كنند؟ اما كافران خود به حيلت گرفتارند. | 52:42 |
| أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (٤٣)يا آنها را خدايى است جز خداى يكتا؟ منزه است خداى يكتا از هر چه شريكش مىسازند. | 52:43 |
| وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ (٤٤)اگر بنگرند كه قطعهاى از آسمان فرومىافتد، مىگويند: ابرى است متراكم. | 52:44 |
| فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (٤٥)پس آنها را واگذار تا روزى را كه در آن به هلاكت مىرسند بنگرند؛ | 52:45 |
| يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (٤٦)روزى كه مكرشان هيچ به حالشان سود نكند و كس به ياريشان برنخيزد. | 52:46 |
| وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (٤٧)براى كسانى كه ستم مىكنند، باز هم عذابى است جز اين عذاب، ولى بيشترينشان نمىدانند. | 52:47 |
| وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (٤٨)در برابر فرمان پروردگارت شكيبا باش كه تو تحت نظر مايى. و هنگامى كه برخاستى، به ستايش پرردگارت تسبيح گوى. | 52:48 |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (٤٩)و تسبيح گوى در پارهاى از شب و به هنگام ناپديد شدن ستارگان. | 52:49 |
