| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (١)هنگامی که واقعه [بسیار عظیم قیامت] واقع شود، | 56:1 |
| لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (٢)که در واقع شدنش دروغی [در کار] نیست، | 56:2 |
| خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ (٣)پست کننده [کافران] و رفعت دهنده [مؤمنان] است. | 56:3 |
| إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (٤)هنگامی که زمین به شدت لرزانده شود، | 56:4 |
| وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (٥)و کوه ها درهم کوبیده وریز ریز شوند. | 56:5 |
| فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا (٦)در نتیجه غباری پراکنده گردد، | 56:6 |
| وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (٧)وشما سه گروه شوید: | 56:7 |
| فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (٨)سعادتمندان، چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! | 56:8 |
| وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (٩)و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! | 56:9 |
| وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (١٠)و پیشی گیرندگان [به اعمال نیک] که پیشی گیرندگان [به رحمت و آمرزش] اند، | 56:10 |
| أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (١١)اینان مقربان اند، | 56:11 |
| فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (١٢)در بهشت های پر نعمت اند. | 56:12 |
| ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (١٣)گروهی بسیار از پیشینیان، | 56:13 |
| وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ (١٤)و اندکی از پسینیان، | 56:14 |
| عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ (١٥)بر تخت هایی زربافت، | 56:15 |
| مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (١٦)در حالی که روبروی یکدیگر بر آنها تکیه دارند. | 56:16 |
| يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ (١٧)نوجوانانی همیشه نو جوان همواره [برای خدمت] پیرامونشان می گردند، | 56:17 |
| بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ (١٨)با قدح ها و کوزه ها و جام هایی از باده ناب و پاک، | 56:18 |
| لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ (١٩)که از نوشیدنش نه سردرد گیرند، و نه مست و بی خرد شوند، | 56:19 |
| وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ (٢٠)و میوه ها از هر نوعی که اختیار کنند، | 56:20 |
| وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (٢١)و گوشت پرنده از هر گونه ای که بخواهند، | 56:21 |
| وَحُورٌ عِينٌ (٢٢)و حوریانی چشم درشت، | 56:22 |
| كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (٢٣)هم چون مروارید پنهان شده در صدف؛ | 56:23 |
| جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (٢٤)پاداشی است در برابر اعمالی که همواره انجام می دادند. | 56:24 |
| لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا (٢٥)در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند، نه کلام گناه آلودی، | 56:25 |
| إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (٢٦)مگر سخنی که سلام است و سلام، | 56:26 |
| وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ (٢٧)و سعادتمندان چه بلند مرتبه اند سعادتمندان! | 56:27 |
| فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ (٢٨)در سایه درخت سدر بی خارند، | 56:28 |
| وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ (٢٩)و درختان موزی که میوه هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است، | 56:29 |
| وَظِلٍّ مَمْدُودٍ (٣٠)و سایه ای گسترده و پایدار، | 56:30 |
| وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ (٣١)و آبی ریزان، | 56:31 |
| وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ (٣٢)و میوه ای فراوان، | 56:32 |
| لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ (٣٣)که پایان نپذیرد و ممنوع نشود، | 56:33 |
| وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ (٣٤)و همسرانی بلند مرتبه، | 56:34 |
| إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً (٣٥)که ما آنان را با آفرینشی ویژه آفریدیم؛ | 56:35 |
| فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا (٣٦)پس آنان را همواره دوشیزه قرار داده ایم | 56:36 |
| عُرُبًا أَتْرَابًا (٣٧)عشقورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران. | 56:37 |
| لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ (٣٨)[همه این نعمت ها] برای سعادتمندان [است.] | 56:38 |
| ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (٣٩)گروهی بسیار از پیشینیان، | 56:39 |
| وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ (٤٠)و گروهی بسیار از پسینیان، | 56:40 |
| وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ (٤١)و شقاوتمندان، چه دون پایه اند شقاوتمندان! | 56:41 |
| فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ (٤٢)در میان بادی سوزان و آبی جوشان [قرار دارند،] | 56:42 |
| وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ (٤٣)و سایه ای از دودهای بسیار غلیظ و سیاه، | 56:43 |
| لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ (٤٤)نه خنک است و نه آرام بخش، | 56:44 |
| إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ (٤٥)اینان پیش از این از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند، | 56:45 |
| وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ (٤٦)و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند، | 56:46 |
| وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (٤٧)و پیوسته می گفتند: آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا به راستی برانگیخته می شویم؟! | 56:47 |
| أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (٤٨)و آیا پدران گذشته ما نیز برانگیخته می شوند؟! | 56:48 |
| قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ (٤٩)بگو: بی تردید همه پیشینیان وهمه پسینیان، | 56:49 |
| لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (٥٠)برای وعده گاه روزی معین گرد آورده خواهند شد. | 56:50 |
| ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ (٥١)آن گاه شما ای گمراهان انکار کننده! | 56:51 |
| لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ (٥٢)قطعاً از درختی که از زقّوم است [و دارای مایعی جوشان و بسیار بدمزه و بدبوست] خواهید خورد؛ | 56:52 |
| فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (٥٣)و شکم ها را از آن پر خواهید کرد، | 56:53 |
| فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ (٥٤)و روی آن از آب جوشان خواهید نوشید، | 56:54 |
| فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ (٥٥)مانند نوشیدن شترانی که به شدت تشنه اند؛ | 56:55 |
| هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ (٥٦)این است پذیرایی از آنان در روز جزا. | 56:56 |
| نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ (٥٧)ما شما را آفریدیم، پس چرا [آفرینش دوباره خود را پس از مرگ] باورنمی کنید؟ | 56:57 |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ (٥٨)آیا از [حالات و دگرگونی های] نطفه ای که در رحم می ریزید آگاه هستید؟ | 56:58 |
| أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ (٥٩)آیا شما آن را [تا انسانی معتدل و آراسته شود] می آفرینید یا ما آفریننده ایم؟ | 56:59 |
| نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (٦٠)ماییم که مرگ را میان شما مقدّر کردیم، و هیچ چیز ما را [در جاری کردن مرگ بر شما] مغلوب نمی کند. | 56:60 |
| عَلَىٰ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ (٦١)[آری، مرگ را مقدّر کردیم] تا امثال شما را جایگزین شما کنیم و شما را به صورتی که نمی دانید آفرینشی تازه و جدید بخشیم، | 56:61 |
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ (٦٢)و به راستی پیدایش نخستین را [که جهان فعلی است] شناختید، پس چرا متذکّر [پدید شدن جهان دیگر] نمی شوید؟! | 56:62 |
| أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ (٦٣)مرا خبر دهید آنچه را می کارید، | 56:63 |
| أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ (٦٤)آیا شما آن را می رویانید، یا ما می رویانیم؟ | 56:64 |
| لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ (٦٥)به یقین اگر بخواهیم، آن را ریز ریز کرده و خاشاک می کنیم که متأسف و شگفت زده می شوید، | 56:65 |
| إِنَّا لَمُغْرَمُونَ (٦٦)[و می گویید:] مسلماً ما خسارت زده ایم، | 56:66 |
| بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (٦٧)بلکه ناکام و محرومیم | 56:67 |
| أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ (٦٨)به من خبر دهید آبی که می نوشید، | 56:68 |
| أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ (٦٩)آیا شما آن را از ابر باران زا فرود آورده اید یا ما فرود آورنده ایم؟ | 56:69 |
| لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ (٧٠)اگر بخواهیم آن را تلخ می گردانیم، پس چرا سپاس گزاری نمی کنید؟ | 56:70 |
| أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ (٧١)به من خبر دهید آتشی که می افروزید، | 56:71 |
| أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ (٧٢)آیا شما درختش را به وجود آورده اید یا ما به وجود آوردنده ایم؟ | 56:72 |
| نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِينَ (٧٣)ما آن را وسیله تذکر و مایه استفاده برای صحرانشینان و بیابانگردان قرار داده ایم. | 56:73 |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (٧٤)پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی. | 56:74 |
| فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ (٧٥)پس به جایگاه ستارگان سوگند می خورم، | 56:75 |
| وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ (٧٦)و اگر بدانید بی تردید این سوگندی بس بزرگ است. | 56:76 |
| إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (٧٧)که یقیناً این قرآن، قرآنی است ارجمند و باارزش؛ | 56:77 |
| فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ (٧٨)[که] در کتابی مصون از هر گونه تحریف و دگرگونی [به نام لوح محفوظ جای دارد.] | 56:78 |
| لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (٧٩)جز پاک شدگان [از هر نوع آلودگی] به [حقایق و اسرار و لطایف] آن دسترسی ندارند. | 56:79 |
| تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (٨٠)نازل شده از سوی پروردگار جهانیان است. | 56:80 |
| أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ (٨١)آیا شما نسبت به این گفتار سهل انگاری می کنید [و آن را قابل اعتنا نمی دانید؟!] | 56:81 |
| وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (٨٢)و فقط نصیب خود را این قرار می دهید که آن را انکار کنید؟! | 56:82 |
| فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (٨٣)پس چرا هنگامی که روح به گلوگاه می رسد، | 56:83 |
| وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (٨٤)و شما در آن وقت نظاره گر هستید [و هیچ کاری از شما ساخته نیست!] | 56:84 |
| وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ (٨٥)و ما به او از شما نزدیک تریم، ولی نمی بینید. | 56:85 |
| فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ (٨٦)[آری] پس چرا اگر شما پاداش داده نمی شوید [و به گمان خود قیامتی در کار نیست و شما را قدرتی بزرگ و فراتر است؟] | 56:86 |
| تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (٨٧)آن [روح به گلوگاه رسیده] را [به بدن محتضر] برنمی گردانید، اگر [در ادعای خود] راستگویید؟ | 56:87 |
| فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (٨٨)پس اگر [جان به گلو رسیده] از مقربان باشد، | 56:88 |
| فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ (٨٩)[در] راحت و آسایش و بهشت پرنعمت [خواهد بود.] | 56:89 |
| وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (٩٠)و اگر از سعادتمندان باشد، | 56:90 |
| فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (٩١)[به او گفته می شود:] از سوی سعادتمندان بر تو سلام باد. | 56:91 |
| وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ (٩٢)و اما اگر از انکار کنندگان [حقایق و] گمراه باشد، | 56:92 |
| فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ (٩٣)پذیرایی از او با آب جوشان است، | 56:93 |
| وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ (٩٤)و وارد شدن به دوزخ است. | 56:94 |
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (٩٥)[آنچه درباره این سه طایفه بیان شد،] بی تردید این است همان حقّ یقینی. | 56:95 |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (٩٦)پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی. | 56:96 |
