| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (١)به روز قیامت سوگند می خورم، | 75:1 |
| وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (٢)و به نفس سرزنش گر قسم می خورم. | 75:2 |
| أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ (٣)آیا انسان گمان می کند که ما هرگز استخوان هایش را جمع نخواهیم کرد؟ | 75:3 |
| بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ (٤)چرا در حالی که تواناییم که [خطوط] سر انگشتانش را درست و نیکو بازسازی کنیم، | 75:4 |
| بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (٥)[نه اینکه به گمان او قیامتی در کار نباشد] بلکه انسان می خواهد [با دست و پا زدن در شک و تردید] فرارویش را [از اعتقاد به قیامت که بازدارنده ای قوی است] باز کند [تا برای ارتکاب هر گناهی آزاد باشد!] | 75:5 |
| يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (٦)[با حالتی آمیخته با تردید] می پرسد: روز قیامت چه وقت است؟ | 75:6 |
| فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (٧)پس هنگامی [است] که چشم [از سختی و هولناکی آن] خیره شود، | 75:7 |
| وَخَسَفَ الْقَمَرُ (٨)و ماه تاریک و بی نور گردد، | 75:8 |
| وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (٩)و خورشید و ماه به هم جمع شوند. | 75:9 |
| يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (١٠)آن روز انسان گوید: گریزگاه کجاست؟ | 75:10 |
| كَلَّا لَا وَزَرَ (١١)این چنین نیست، هرگز پناهگاهی وجود ندارد. | 75:11 |
| إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (١٢)آن روزقرارگاه [نهایی] فقط به سوی پروردگار توست. | 75:12 |
| يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (١٣)آن روز است که انسان را به اعمالی که از دیرباز یا پس از آن انجام داده، آگاه می کنند. | 75:13 |
| بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (١٤)بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست. | 75:14 |
| وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ (١٥)و هر چند [برای توجیه گناهانش] بهانه ها بتراشد | 75:15 |
| لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (١٦)[پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی. | 75:16 |
| إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (١٧)بی تردید گردآوردن و [به هم پیوند دادن آیات که بر تو وحی می شود و چگونگی] قرائتش بر عهده ماست، | 75:17 |
| فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (١٨)پس هنگامی که آن را [به طور کامل] خواندیم، [به همان صورت] خواندنش را دنبال کن. | 75:18 |
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (١٩)سپس توضیح و بیانش نیز بر عهده ماست. | 75:19 |
| كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (٢٠)[اینکه می پندارید قیامتی در کار نیست] این چنین نیست، بلکه شما عاشق ایندنیای زودگذر هستید، | 75:20 |
| وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (٢١)و همواره آخرت را [برای این عشق بی پایه] رها می کنید. | 75:21 |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ (٢٢)در آن روز چهره هایی شاداب است؛ | 75:22 |
| إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (٢٣)[با دیده دل] به پروردگارش نظر می کند | 75:23 |
| وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (٢٤)و چهره هایی عبوس و درهم کشیده است؛ | 75:24 |
| تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (٢٥)چون یقین دارند که در معرض عذابی کمرشکن قرار خواهند گرفت. | 75:25 |
| كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (٢٦)این چنین نیست [که می پندارد]، هنگامی که جان به گلوگاه رسد، | 75:26 |
| وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (٢٧)و [کسان بیمار] گویند: درمان کننده این بیمار کیست؟ | 75:27 |
| وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (٢٨)و [بیمار] یقین می کند [که با رسیدن جان به گلوگاه] زمان جدایی [از دنیا، ثروت، زن و فرزند] فرا رسیده است! | 75:28 |
| وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (٢٩)و [از سختی جان کندن] ساق به ساق به هم پیچد؛ | 75:29 |
| إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (٣٠)آن روز، روز سوق و مسیر به سوی پروردگار توست. | 75:30 |
| فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (٣١)[در آن حال فرشتگان می گویند: این به کام مرگ افتاده] نه [دعوت پیامبر را] باور کرد، و نه نماز خواند؛ | 75:31 |
| وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (٣٢)بلکه [در میان اجتماعات] تکذیب کرد و روی گرداند؛ | 75:32 |
| ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (٣٣)سپس متکبرانه و خرامان به سوی کسانش رفت. | 75:33 |
| أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (٣٤)[و گویند: با این وضعی که داری، عذاب دوزخ] برای تو شایسته تر است، شایسته تر! | 75:34 |
| ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (٣٥)باز هم شایسته تر است شایسته تر. | 75:35 |
| أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى (٣٦)آیا انسان گمان می کند بیهوده و مهمل [و بدون تکلیف و مسؤولیت] رها می شود؟! | 75:36 |
| أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ (٣٧)آیا نطفه ای از منی که در رحم ریخته می شود نبود؟ | 75:37 |
| ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (٣٨)سپس علقه شد و خدا او را آفرید و اندامش را درست و نیکو ساخت، | 75:38 |
| فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (٣٩)و از او دو زوج به وجود آورد یکی نر و دیگر ماده، | 75:39 |
| أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (٤٠)آیا چنین نیرومند آگاهی توانا نیست که مردگان را زنده کند؟ | 75:40 |
