| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
| وَالْفَجْرِ (١)سوگند به سپيده صبح، | 89:1 |
| وَلَيَالٍ عَشْرٍ (٢)و سوگند به شبهاى دهگانه، | 89:2 |
| وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (٣)و سوگند به جفت و طاق، | 89:3 |
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (٤)و سوگند به شب چون روى به رفتن نهد. | 89:4 |
| هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ (٥)آيا خردمند را اين سوگندها كافى است؟ | 89:5 |
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (٦)آيا نديده‌اى كه پروردگار تو با قوم عاد چه كرد؟ | 89:6 |
| إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (٧)با اِرَم كه ستونها داشت؟ | 89:7 |
| الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (٨)و همانند آن در هيچ شهرى آفريده نشده بود. | 89:8 |
| وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (٩)و قوم ثمود كه در آن وادى سنگ را مى‌بريدند، | 89:9 |
| وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (١٠)و قوم فرعون آن دارنده ميخها، | 89:10 |
| الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (١١)آنها در بلاد طغيان كردند، | 89:11 |
| فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (١٢)و در آنها به فساد در افزودند. | 89:12 |
| فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (١٣)و پروردگار تو تازيانه عذاب را بر سرشان فرود آورد. | 89:13 |
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (١٤)زيرا پروردگارت به كمينگاه است. | 89:14 |
| فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (١٥)اما آدمى، چون پروردگارش بيازمايد و گرامى‌اش دارد و نعمتش دهد، مى‌گويد: پروردگار من مرا گرامى داشت. | 89:15 |
| وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (١٦)و چون بيازمايدش و رزق بر او تنگ گيرد، مى‌گويد: پروردگار من مرا خوار ساخت. | 89:16 |
| كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (١٧)نه چنان است. شما يتيم را گرامى نمى‌داريد، | 89:17 |
| وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (١٨)و يكديگر را به اطعام مسكين ترغيب نمى‌كنيد، | 89:18 |
| وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا (١٩)و ميراث را حريصانه مى‌خوريد، | 89:19 |
| وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (٢٠)و مال را فراوان دوست داريد. | 89:20 |
| كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (٢١)آرى، چون زمين شكسته شود و شكسته شود، | 89:21 |
| وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (٢٢)و امر پروردگار تو فرا رسد و فرشتگان صف در صف، | 89:22 |
| وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (٢٣)و در آن روز جهنم را حاضر آرند، آدمى پند گيرد. و چه جاى پند گرفتن باشد؟ | 89:23 |
| يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (٢٤)مى‌گويد: اى كاش زنده‌گشتن خويش را پيشاپيش چيزى مى‌فرستادم. | 89:24 |
| فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (٢٥)در آن روز كسى چون عذاب او عذاب نكند، | 89:25 |
| وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (٢٦)و همانند زنجير او به زنجير نكشد. | 89:26 |
| يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (٢٧)اى روح آرامش يافته، | 89:27 |
| ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً (٢٨)خشنود و پسنديده به سوى پروردگارت باز گرد، | 89:28 |
| فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (٢٩)و در زمره بندگان من داخل شو، | 89:29 |
| وَادْخُلِي جَنَّتِي (٣٠)و به بهشت من درآى. | 89:30 |
