بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
وَالْفَجْرِ (١)سوگند به سپیده دم | 89:1 |
وَلَيَالٍ عَشْرٍ (٢)و به شب های ده گانه | 89:2 |
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (٣)و به زوج و فرد | 89:3 |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (٤)و به شب هنگامی که می گذرد. | 89:4 |
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ (٥)آیا در آنچه گفته شد، سوگندی برای خردمند هست؟ | 89:5 |
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (٦)آیا ندانسته ای که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟ | 89:6 |
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (٧)و [با آن شهر] اِرم که دارای کاخ های باعظمت و ساختمان های بلند بود؟ | 89:7 |
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (٨)همان که مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟ | 89:8 |
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (٩)و با قوم ثمود آنان که در آن وادی [برای ساختن بناهای استوار و محکم] تخته سنگ ها را می بریدند؟ | 89:9 |
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (١٠)و با فرعون نیرومند که دارای میخ های شکنجه بود؟ | 89:10 |
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (١١)همانان که در شهرها، طغیان وسرکشی کردند؟ | 89:11 |
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (١٢)و در آنها فساد وتباه کاری فراوانی به بار آوردند؟ | 89:12 |
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (١٣)پس پروردگارت تازیانه عذاب های گوناگون را بر آنان فرو ریخت. | 89:13 |
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (١٤)بی تردید پروردگارت در کمین گاه است؛ | 89:14 |
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (١٥)اما انسان، هنگامی که پروردگارش او را بیازماید و گرامی داردش و نعمتش بخشد، می گوید: پروردگارم [چون شایسته و سزاوار بودم] مرا گرامی داشت، | 89:15 |
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (١٦)و اما چون او را بیازماید، پس روزی اش را بر او تنگ گیرد، گوید: پروردگارم مرا خوار و زبون کرد. | 89:16 |
كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (١٧)این چنین نیست که می پندارید، بلکه [زبونی، خواری و دور شدن شما از رحمت خدا برای این است که] یتیم را گرامی نمی دارید | 89:17 |
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (١٨)و یکدیگر را بر طعام دادن به مستمند تشویق نمی کنید | 89:18 |
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا (١٩)و میراث خود را [با میراث دیگران بی توجه به حلال وحرام بودنش] یک جا و کامل می خورید | 89:19 |
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (٢٠)وثروت را بسیار دوست دارید. | 89:20 |
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (٢١)این چنین نیست که می پندارید، هنگامی که زمین را به شدت درهم کوبند | 89:21 |
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (٢٢)و [فرمان] پروردگارت برسد، وفرشتگان صف اندر صف حاضر شوند، | 89:22 |
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (٢٣)در آن روز دوزخ را بیاورند، در آن روز انسان متذکّر شود و کجا این تذکر برای او سودمند افتد؟! | 89:23 |
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (٢٤)می گوید: ای کاش برای این زندگی ام [عبادت خالصانه و کار نیک] پیش فرستاده بودم. | 89:24 |
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (٢٥)پس در آن روز هیچ کس چون عذاب کردن او عذاب نکند، | 89:25 |
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (٢٦)و هیچ کس چون به بند کشیدن او به بند نکشد. | 89:26 |
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (٢٧)ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته! | 89:27 |
ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً (٢٨)به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد. | 89:28 |
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (٢٩)پس در میان بندگانم درآی | 89:29 |
وَادْخُلِي جَنَّتِي (٣٠)و در بهشتم وارد شو. | 89:30 |