بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | |
طسم (١)طسم | 26:1 |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (٢)این است آیات [با عظمت این] کتاب روشنگر. | 26:2 |
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (٣)شاید تو می خواهی برای اینکه آنان ایمان نمی آورند، خود را از شدت اندوه هلاک کنی! | 26:3 |
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (٤)اگر بخواهیم، معجزه ای بزرگ از آسمان بر آنان نازل می کنیم که فروتنانه و بی اختیار در برابرش گردن نهند، | 26:4 |
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (٥)هیچ [مایه] تذکر جدیدی از سوی [خدای] رحمان برای آنان نمی آید، مگر آنکه از آن روی گردان می شوند. | 26:5 |
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (٦)همانا [آیات و وعده های ما را] تکذیب کردند [تا جایی که آنها را به مسخره گرفتند] پس به زودی خبرهای [مهم] آنچه که آن را مسخره می کردند [از حقّانیّت آیات، وعده های ما و تحقّق عذاب های دنیایی و آخرتی] به آنان می رسد. | 26:6 |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (٧)آیا [با تأمل] به این زمین ننگریستند که در آن چه بسیار از هر نوع [گیاهان و درختان] نیکو رویاندیم؟ | 26:7 |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (٨)یقیناً در این [رویاندن انواع نباتات] نشانه ای است [بر قدرت، ربوبیّت خدا و اینکه مردگان را زنده می کند] ولی بیشترشان [به خاطر رسوخ کبر و لجاجت در باطنشان] ایمان آور نبوده و نیستند. | 26:8 |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (٩)و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر مهربان است. | 26:9 |
وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (١٠)[یاد کن] هنگامی را که پروردگارت موسی را ندا داد که خود را به قوم ستمکار برسان. | 26:10 |
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (١١)[به سوی] قوم فرعون [که به آنان بگویی:] آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟! | 26:11 |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ (١٢)گفت: پروردگارا! به راستی می ترسم مرا تکذیب کنند، | 26:12 |
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (١٣)و سینه ام [از این وظیفه سنگین] تنگی می کند، و زبانم روان و گویا نمی شود، پس به سوی هارون هم [پیام نبوّت] بفرست [تا مرا در این وظیفه سنگین یاری دهد.] | 26:13 |
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ (١٤)و آنان را بر من ادعای جرمی است که می ترسم [به سبب آن] مرا بکشند. | 26:14 |
قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ (١٥)[خدا] گفت: این چنین نیست [که فرعون بر تو پیروز شود] پس شما دو نفر معجزات ما را ببرید که یقیناً ما همراه شما شنونده [گفتار هر دو طرف] هستیم [پس شما دو نفر را بر پایه دلیل و برهان و معجزه بر آنان پیروز می کنیم.] | 26:15 |
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٦)بنابراین خود را به فرعون برسانید و بگویید: یقیناً ما فرستاده پروردگار جهانیانیم. | 26:16 |
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (١٧)با این وصف، بنی اسرائیل را [آزاد کن و] با ما بفرست. | 26:17 |
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (١٨)[فرعون] گفت: آیا ما تو را در کودکی در میان خود نپروراندیم، و سالیانی چند از عمر خود در میان ما درنگ نکردی؟ | 26:18 |
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (١٩)و آن کارت را که کردی، کردی در حالی که از ناسپاسان [زحمات و نعمت های ما] بودی. | 26:19 |
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (٢٠)گفت: آن را در آن زمان در حالی انجام دادم که بی خبر از این واقعه بودم [که با مشت من در دفاع از مظلوم، آن مرد قبطی کشته می شود.] | 26:20 |
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (٢١)چون از شما ترسیدم از دستتان گریختم، پس [با این گریز از عرصه زندگی ظالمانه شما این شایستگی را یافتم که] پروردگارم به من حکمت بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد. | 26:21 |
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِي إِسْرَائِيلَ (٢٢)آیا اینکه بنی اسرائیل را به بردگی گرفته ای نعمتی است که منتش را بر من می نهی؟! | 26:22 |
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (٢٣)فرعون گفت: پروردگار جهانیان چیست؟ | 26:23 |
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ (٢٤)گفت: اگر باور می کنید همان پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست. | 26:24 |
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (٢٥)[فرعون از روی مسخره] به افراد پیرامونش گفت: آیا نمی شنوید [که چه می گوید؟!] | 26:25 |
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (٢٦)[موسی] گفت: [او] پروردگار شما وپروردگار پدران پیشین شماست. | 26:26 |
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (٢٧)[فرعون] گفت: این پیامبرتان که به سوی شما فرستاده اند، حتماً مجنون است! | 26:27 |
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (٢٨)[موسی] گفت: پروردگار مشرق و مغرب و آنچه میان آنهاست، اگر می اندیشید. | 26:28 |
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (٢٩)[فرعون] گفت: اگر معبودی جز من بگیری، قطعاً تو را از زندانیان [که زیر سخت ترین شکنجه اند] قرار خواهم داد. | 26:29 |
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُبِينٍ (٣٠)[موسی] گفت: آیا اگر [بر صدق نبوتم] معجزه آشکاری برایت آورده باشم [باز هم مرا به زندان می افکنی؟] | 26:30 |
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (٣١)گفت: اگر راستگویی آن را بیاور. | 26:31 |
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ (٣٢)پس عصایش را انداخت و ناگهان اژدهایی حقیقی نمایان شد، | 26:32 |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (٣٣)و دستش را [ازگریبانش] بیرون آورد و ناگهان برای بینندگان سپید و روشن بود. | 26:33 |
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (٣٤)[فرعون] به سران و اشراف پیرامونش گفت: یقیناً این جادوگری بسیار ماهر و داناست! | 26:34 |
يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (٣٥)می خواهد با جادویش شما را از سرزمینتان بیرون کند، پس شما چه نظر می دهید؟ | 26:35 |
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (٣٦)گفتند: کار او و برادرش را به تأخیر انداز و گروهی گردآورنده را به شهرها روانه کن، | 26:36 |
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (٣٧)تا هر جادوگر کاردان بسیار دانایی را نزد تو آورند. | 26:37 |
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (٣٨)پس همه جادوگران را در وعده گاه روزی معین گرد آوردند، | 26:38 |
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ (٣٩)و به همه مردم گفتند: آیا شما هم اجتماع خواهید کرد؟ | 26:39 |
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (٤٠)به امید آنکه اگر جادوگران پیروز شدند، از آنان پیروی کنیم. | 26:40 |
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (٤١)پس هنگامی که جادوگران آمدند، به فرعون گفتند: آیا اگر ما پیروز شویم، حتماً برای ما پاداشی شایسته خواهد بود؟ | 26:41 |
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (٤٢)گفت: آری، و در آن صورت مسلماً از مقربان [درگاه] خواهید شد. | 26:42 |
قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ (٤٣)موسی به جادوگران گفت: بیفکنید آنچه را قصد دارید، بیفکنید. | 26:43 |
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (٤٤)پس ریسمان ها و عصاهایشان را افکندند، و گفتند: به عزت فرعون سوگند که به راستی ما به طور مسلّم پیروزیم. | 26:44 |
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (٤٥)پس موسی عصایش را افکند، ناگاه آنچه را جادوگران با نیرنگ [و به صورت غیر واقعی] ساخته بودند، بلعید. | 26:45 |
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (٤٦)پس جادوگران [از هیبت و عظمت این معجزه که یافتند کاری خدایی است نه جادویی] به سجده افتادند. | 26:46 |
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (٤٧)گفتند: ما به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم، | 26:47 |
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (٤٨)پروردگار موسی و هارون. | 26:48 |
قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (٤٩)فرعون گفت: پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید، حتماً او بزرگ شماست که جادوگری را به شما آموخته است، پس به زودی خواهید دانست که مسلماً دست ها و پاهای شما را یکی از راست و یکی از چپ قطع خواهم کرد، و یقیناً همه شما را به دار خواهم آویخت. | 26:49 |
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ (٥٠)گفتند: [در این شکنجه و عذاب] هیچ زیان و باکی [بر ما] نیست، یقیناً ما به سوی پروردگارمان باز می گردیم، | 26:50 |
إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (٥١)قطعاً ما امیدواریم که چون نخستین ایمان آورندگان [از این قوم] بودیم، پروردگارمان خطاهای ما را بیامرزد. | 26:51 |
وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ (٥٢)و به موسی وحی کردیم که بندگان مرا شبانه کوچ بده که حتماً دشمنان از پی شما خواهند آمد. | 26:52 |
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (٥٣)پس فرعون گروهی گردآورنده را [برای جمع کردن نیرو] به شهرها فرستاد | 26:53 |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (٥٤)[و گفت:] مسلماً اینان [که بر ضد من برخاسته اند] گروهی اندکند، | 26:54 |
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (٥٥)و همانا ما را همواره [با اعمالشان] به خشم می آورند، | 26:55 |
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (٥٦)و ما گروهی هوشیار و آماده باش و مهیای دفاعیم. | 26:56 |
فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (٥٧)پس ما آنان را [به دنبال بنی اسرائیل] از باغ ها و چشمه سارها [که نعمت های ما در سرزمین مصر بود] بیرون کردیم. | 26:57 |
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (٥٨)واز گنج ها ومکان های نیکو [وقصرهای باشکوه بیرون کردیم]. | 26:58 |
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (٥٩)این گونه [نعمت های خود را از چنگ آنان بیرون آوردیم] و آنها را به بنی اسرائیل به میراث دادیم. | 26:59 |
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ (٦٠)فرعونیان هنگام طلوع آفتاب آنان را دنبال کردند. | 26:60 |
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (٦١)چون آن دو گروه یکدیگر را دیدند، اصحاب موسی گفتند: حتماً ما به چنگ آنان خواهیم افتاد. | 26:61 |
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (٦٢)موسی گفت: این چنین نیست، بی تردید پروردگارم با من است، و به زودی مرا هدایت خواهد کرد. | 26:62 |
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (٦٣)پس به موسی وحی کردیم که عصایت را به این دریا بزن. [موسی عصایش را به دریا زد] پس [دریا] از هم شکافت و هر پاره اش چون کوهی بزرگ بود. | 26:63 |
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (٦٤)و آن گروه دیگر را [هم در آنجا] به دریا نزدیک کردیم، | 26:64 |
وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (٦٥)و موسی و هر که با او بود، همه را نجات دادیم. | 26:65 |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (٦٦)آن گاه آن گروه دیگر را غرق کردیم. | 26:66 |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (٦٧)بی تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد، و [قوم قبطی] بیشترشان مؤمن نبودند. | 26:67 |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (٦٨)و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. | 26:68 |
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (٦٩)و سرگذشت مهم ابراهیم را بر آنان بخوان، | 26:69 |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (٧٠)هنگامی که به پدرش وقومش گفت: چه چیز را می پرستید؟ | 26:70 |
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (٧١)گفتند: بت هایی را می پرستیم و همواره ملازم پرستش آنها هستیم. | 26:71 |
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (٧٢)گفت: آیا هنگامی که آنها را می خوانید، سخن شما را می شنوند؟ | 26:72 |
أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (٧٣)یا به شما سود و زیانی می رسانند؟ | 26:73 |
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (٧٤)گفتند: نه، بلکه پدرانمان را یافتیم که به این صورت عبادت می کردند! | 26:74 |
قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (٧٥)گفت: پس آیا می دانید که آنچه می پرستید، | 26:75 |
أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (٧٦)هم شما و هم پدران پیشین شما | 26:76 |
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (٧٧)هم آنان قطعاً دشمن منند [چون اگر آنها را بپرستم، مرا دچار عذاب جاودانه خواهند کرد]، جز پروردگار جهانیان [که پرستیدنش مایه سعادت همیشگی و جاودانی است.] | 26:77 |
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (٧٨)همان کسی که مرا آفرید و هم او مرا هدایت می کند، | 26:78 |
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (٧٩)و آنکه او طعامم می دهد و سیرابم می کند | 26:79 |
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (٨٠)و هنگامی که بیمار می شوم، او شفایم می دهد | 26:80 |
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (٨١)و آنکه مرا می میراند سپس زنده ام می کند | 26:81 |
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (٨٢)و آنکه امید دارم روز جزا خطایم را بر من بیامرزد. | 26:82 |
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (٨٣)پروردگارا! به من حکمت بخش، و مرا به شایستگان ملحق کن. | 26:83 |
وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (٨٤)و برای من در آیندگان نامی نیک و ستایشی والا مرتبه قرار ده، | 26:84 |
وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (٨٥)و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان، | 26:85 |
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (٨٦)و پدرم را بیامرز که او از گمراهان است، | 26:86 |
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (٨٧)و روزی که [مردگان] برانگیخته می شوند، رسوایم مکن؛ | 26:87 |
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (٨٨)روزی که هیچ مال و اولادی سود نمی دهد، | 26:88 |
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (٨٩)مگر کسی که دلی سالم [از رذایل وخبایث] به پیشگاه خدا بیاورد، | 26:89 |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (٩٠)و آن روز بهشت را برای پرهیزکاران نزدیک آورند، | 26:90 |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (٩١)و آتش برافروخته را برای گمراهان آشکار کنند، | 26:91 |
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (٩٢)و به آنان گویند: آنچه را می پرستیدید، کجایند؟ | 26:92 |
مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ (٩٣)[معبودانی را] به جای خدا؟! آیا شما را [برای رهایی از آتش] یاری می دهند؟ یا از خود می توانند دفع عذاب کنند؟ | 26:93 |
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (٩٤)پس آن بت ها و گمراهان [که آنها را می پرستیدند] به رو در آتش افروخته افکنده می شوند، | 26:94 |
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (٩٥)با همه سپاهیان ابلیس، | 26:95 |
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (٩٦)در حالی که در آن [آتش افروخته] با هم ستیز و نزاع می کنند [و به بتان] می گویند: | 26:96 |
تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (٩٧)به خدا سوگند که ما در گمراهی آشکاری بودیم، | 26:97 |
إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (٩٨)که شما را با پروردگار جهانیان برابر و مساوی قرار می دادیم، | 26:98 |
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (٩٩)و ما را جز مجرمان [خائن] گمراه نکردند، | 26:99 |
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ (١٠٠)در نتیجه برای ما نه شفیعانی است، | 26:100 |
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (١٠١)و نه یک دوست نزدیک و صمیمی، | 26:101 |
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (١٠٢)پس ای کاش برای ما بازگشتی [به دنیا] بود تا از مؤمنان می شدیم. | 26:102 |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٠٣)بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد، و [قوم ابراهیم] بیشترشان مؤمن نبودند، | 26:103 |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٠٤)و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. | 26:104 |
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (١٠٥)قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند، | 26:105 |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٠٦)هنگامی که برادرشان نوح به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ | 26:106 |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٠٧)بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، | 26:107 |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٠٨)بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، | 26:108 |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٠٩)و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، | 26:109 |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١١٠)بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید. | 26:110 |
قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (١١١)گفتند: آیا ما به تو ایمان بیاوریم در حالی که فرومایگان از تو پیروی کرده اند؟! | 26:111 |
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (١١٢)[نوح] گفت: مرا از آنچه آنان انجام می داده اند، چه اطلاعی است؟ | 26:112 |
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (١١٣)حسابشان اگر واقعاً درک می کنید، جز بر عهده پروردگارم نیست، | 26:113 |
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (١١٤)و من طرد کننده مؤمنان نخواهم بود، | 26:114 |
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (١١٥)من جز بیم دهنده ای آشکار نیستم. | 26:115 |
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (١١٦)گفتند: ای نوح! اگر [از ابلاغ دین] باز نایستی، یقیناً از سنگسار شدگان خواهی بود! | 26:116 |
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (١١٧)گفت: پروردگارا! همانا قوم من مرا تکذیب کردند، | 26:117 |
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (١١٨)پس میان من و آنان چنانکه سزاوار است داوری کن و من و کسانی که از مؤمنان با من هستند از چنگ آنان نجات ده. | 26:118 |
فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (١١٩)پس او و کسانی را که با او در آن کشتی مملو [از سرنشینان، جنبندگان، متاع و ابزار] بود نجات دادیم، | 26:119 |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (١٢٠)آن گاه بعد از آن، همه باقی ماندگان را غرق کردیم. | 26:120 |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٢١)بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد، و [قوم نوح] بیشترشان مؤمن نبودند، | 26:121 |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٢٢)و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. | 26:122 |
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (١٢٣)قوم عاد پیامبران را تکذیب کردند، | 26:123 |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٢٤)هنگامی که برادرشان هود به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ | 26:124 |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٢٥)بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، | 26:125 |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٢٦)بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، | 26:126 |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٢٧)و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، | 26:127 |
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (١٢٨)آیا شما بر روی هر مکان بلندی به بیهوده کاری و بدون نیاز، برجی عظیم و برافراشته بنا می کنید؟ | 26:128 |
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (١٢٩)و قلعه ها و کاخ های استوار و مجلل برمی گیرید، که شاید جاودانه بمانید؟ | 26:129 |
وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (١٣٠)و چون کسی را با شدت و قهر می گیرید ظالمانه و زورمدارانه می گیرید [بدون اینکه در عاقبت کار بیندیشید.] | 26:130 |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٣١)بنابراین از خدا پروا کنید واز من فرمان ببرید، | 26:131 |
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ (١٣٢)واز کسی که شما را به وسیله آنچه خود می دانید یاری داده، پروا کنید، | 26:132 |
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (١٣٣)به وسیله چهارپایان و فرزندانی، به شما یاری داده است. | 26:133 |
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (١٣٤)و [به وسیله] بوستان ها و چشمه سارها، | 26:134 |
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (١٣٥)بی تردید من بر شما از عذاب روزی بزرگ می ترسم. | 26:135 |
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ (١٣٦)گفتند: تو پند و اندرز دهی یا ندهی برای ما یکسان است!! | 26:136 |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (١٣٧)این [پند و اندرزها و تقسیم امور به حلال و حرام] جز شیوه پیشینیان [که اهل واپس گرایی و خرافات بودند] نیست، | 26:137 |
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (١٣٨)و ما گرفتار عذابی [که تو ما را از آن بیم می دهی] نخواهیم شد. | 26:138 |
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٣٩)پس او را تکذیب کردند، و در نتیجه هلاکشان کردیم. بی تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد و [قوم هود] بیشترشان مؤمن نبودند، | 26:139 |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٤٠)و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. | 26:140 |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (١٤١)قوم ثمود پیامبران را تکذیب کردند، | 26:141 |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٤٢)هنگامی که برادرشان صالح به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ | 26:142 |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٤٣)بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، | 26:143 |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٤٤)بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، | 26:144 |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٤٥)و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، | 26:145 |
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (١٤٦)آیا شما را در آنچه در این دنیا [از نعمت و رفاه هست] ایمن و آسوده [از تغییر و زوال] رهایتان خواهند کرد؟! | 26:146 |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (١٤٧)در بوستان ها و چشمه سارها، | 26:147 |
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (١٤٨)و کشتزارها و درختان خرمایی که شکوفه هایشان انبوه و باطراوت و لطیف است؟ | 26:148 |
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (١٤٩)و ماهرانه و هنرمندانه از کوه ها خانه هایی می تراشید؟ [به امید آنکه از هر آسیبی حتی مرگ در امان بمانید!!] | 26:149 |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٥٠)بنابراین از خدا پروا کنید و مرا فرمان ببرید، | 26:150 |
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (١٥١)و از فرمان اسراف گران اطاعت نکنید، | 26:151 |
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (١٥٢)همانان که در زمین فساد می کنند و به اصلاح گری نمی پردازند. | 26:152 |
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (١٥٣)گفتند: جز این نیست که تو از جادوشدگانی، | 26:153 |
مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (١٥٤)تو جز بشری مانند ما نیستی، اگر راست می گویی معجزه ای بیاور. | 26:154 |
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (١٥٥)گفت: این ماده شتری است [که به اذن خدا به عنوان معجزه من از دل کوه بیرون آمد] سهمی از آب [این چشمه] برای او، و سهم روز معینی برای شماست، | 26:155 |
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (١٥٦)آسیبی به او نرسانید که عذاب روزی بزرگ شما را فرا می گیرد. | 26:156 |
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (١٥٧)پس ناقه را پی کردند و [از کار خود] پشیمان شدند، | 26:157 |
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٥٨)در نتیجه عذاب آنان را فرا گرفت. بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد و [قوم صالح] بیشترشان مؤمن نبودند، | 26:158 |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٥٩)و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهرباناست. | 26:159 |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (١٦٠)قوم لوط پیامبران را تکذیب کردند، | 26:160 |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٦١)هنگامی که که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ | 26:161 |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٦٢)بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، | 26:162 |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٦٣)بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، | 26:163 |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٦٤)و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، | 26:164 |
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (١٦٥)آیا شما از میان جهانیان با مردان آمیزش می کنید؟!! | 26:165 |
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (١٦٦)و آنچه را پروردگارتان برای شما از همسرانتان آفریده رها می کنید؟ [برای این کار زشت بی سابقه، دلیل و برهان استواری ندارید] بلکه شما گروهی تجاوزکار [از حدود خدا و مرزهای انسانیّت] هستید. | 26:166 |
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (١٦٧)گفتند: ای لوط! اگر [از تبلیغ دین] باز نایستی، حتماً تبعید خواهی شد. | 26:167 |
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (١٦٨)[لوط] گفت: بی تردید من از کار زشت شما به شدت متنفرم. | 26:168 |
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (١٦٩)پروردگارا! مرا و خانواده ام را [از آثار، وزر و وبال] آنچه انجام می دهند، نجات بده؛ | 26:169 |
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (١٧٠)پس ما او و خانواده اش همگی را نجات دادیم، | 26:170 |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (١٧١)مگر پیرزنی در [میان] باقی ماندگان، | 26:171 |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (١٧٢)سپس دیگران را نابود کردیم، | 26:172 |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (١٧٣)و بارانی از سنگ گِل بر سر آنان باراندیم؛ پس بد بود باران بیم داده شدگان. | 26:173 |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٧٤)بی تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد و قوم لوط بیشترشان مؤمن نبودند، | 26:174 |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٧٥)و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. | 26:175 |
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (١٧٦)مردم اَیکه پیامبران را تکذیب کردند، | 26:176 |
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (١٧٧)هنگامی که شعیب به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ | 26:177 |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (١٧٨)بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، | 26:178 |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (١٧٩)بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، | 26:179 |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٨٠)من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، | 26:180 |
أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (١٨١)پیمانه را کامل بدهید و از کم فروشان نباشید، | 26:181 |
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (١٨٢)و [متاع و کالا را] با ترازوی درست وزن کنید، | 26:182 |
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (١٨٣)و از قیمت اشیا و اجناس مردم به هنگام خرید نکاهید، و در زمین تباهکارانه فتنه و آشوب برپا نکنید، | 26:183 |
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (١٨٤)و از آنکه شما و امت های پیشین را آفرید پروا کنید. | 26:184 |
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (١٨٥)گفتند: جز این نیست که تو از جادوشدگانی، | 26:185 |
وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (١٨٦)و تو جز بشری مانند ما نیستی، و بی تردید ما تو را از دروغگویان می پنداریم، | 26:186 |
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (١٨٧)پس اگر راست می گویی پاره هایی از آسمان را بر ما فرو ریز. | 26:187 |
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (١٨٨)[شعیب] گفت: پروردگارم به آنچه انجام می دهید، داناتر است. | 26:188 |
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (١٨٩)پس او را تکذیب کردند؛ در نتیجه عذاب روز سایبان [یعنی روزی که ابری تیره و صاعقه زا سایه می اندازد] آنان را فرا گرفت، همانا آن عذاب روزی بزرگ بود، | 26:189 |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (١٩٠)بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد؛ و قوم شعیب بیشترشان مؤمن نبودند، | 26:190 |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (١٩١)و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. | 26:191 |
وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (١٩٢)و بی تردید این قرآن، نازل شده پروردگار جهانیان است، | 26:192 |
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (١٩٣)که روح الامین آن را نازل کرده است، | 26:193 |
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ (١٩٤)بر قلب تو، تا از بیم دهندگان باشی، | 26:194 |
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ (١٩٥)به زبان عربی روشن و گویا | 26:195 |
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (١٩٦)و بی تردید [خبر] این [قرآن] در کتاب های پیشینیان است. | 26:196 |
أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (١٩٧)آیا آگاهی دانشمندان بنی اسرائیل به خبر قرآن [در کتاب های پیشینیان] برای مشرکان نشانه ای [بر حقّانیّت قرآن و صدق نبوّت تو] نیست؟! | 26:197 |
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (١٩٨)و اگر آن را بر برخی از غیر عرب ها نازل کرده بودیم، | 26:198 |
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (١٩٩)و او آن را بر عرب ها می خواند، باز هم به آن ایمان نمی آوردند!! | 26:199 |
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (٢٠٠)این گونه [که آن را به زبان عربی روشن و گویا نازل کردیم] در دل های مجرمان درآوردیم [که آن را بفهمند و به آن ایمان آورند،] | 26:200 |
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (٢٠١)[ولی این بیمار دلان لجوج] به آن ایمان نمی آورند تا آن عذاب دردناک را ببینند، | 26:201 |
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (٢٠٢)که ناگهان در حالی که بی خبرند به سراغشان آید، | 26:202 |
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ (٢٠٣)پس [در آن موقعیت بسیار سخت] گویند: آیا ما مهلت می یابیم؟ | 26:203 |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (٢٠٤)آیا به آمدن عذاب ما شتاب می کنند؟ | 26:204 |
أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (٢٠٥)پس خبر ده اگر ما آنان را سالیانی بهره مندی و برخورداری دهیم، | 26:205 |
ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ (٢٠٦)سپس آن عذابی که به آن تهدید می شدند، به سراغشان آید. | 26:206 |
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (٢٠٧)آنچه را [چند سال] همواره از آن برخورداری می یافتند [عذاب را] از آنان دفعنخواهد کرد، | 26:207 |
وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَ (٢٠٨)و [مردم] هیچ شهری را نابود نکردیم مگر آنکه بیم دهندگانی برای آنان بود، | 26:208 |
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (٢٠٩)برای اندرز دادن و اتمام حجت؛ و ما هرگز ستمکار نبوده ایم [که مردمی را بدون فرستادن پیامبر نابود کنیم.] | 26:209 |
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (٢١٠)قرآن را شیطان ها نازل نکرده اند، | 26:210 |
وَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (٢١١)و [نزول قرآن] سزاوار آنان نیست، و قدرت [وحی کردن چنین کتابی را] ندارند، | 26:211 |
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (٢١٢)بی تردید آنان از شنیدن [وحی الهی و اخبار ملکوتی] محروم و برکنارند. | 26:212 |
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (٢١٣)پس با خدا معبودی دیگر را مپرست، که از عذاب شدگان خواهی شد. | 26:213 |
وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (٢١٤)و خویشان نزدیکت را [از عاقبت اعمال زشت] هشدار ده، | 26:214 |
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (٢١٥)و پر و بال [فروتنی و تواضع] خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می کنند بگستر، | 26:215 |
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (٢١٦)پس اگر تو را نافرمانی کردند بگو: من از آنچه انجام می دهید، بیزارم؛ | 26:216 |
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (٢١٧)و بر توانای شکست ناپذیر مهربان توکل کن، | 26:217 |
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (٢١٨)هم او که تو را هنگامی که [برای عبادت] می ایستی، می بیند، | 26:218 |
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (٢١٩)و گردش و حرکت تو را در میان سجده کنندگان [مشاهده می کند،] | 26:219 |
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (٢٢٠)یقیناً او شنوا و داناست. | 26:220 |
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (٢٢١)آیا شما را خبر دهم که شیطان ها بر چه کسانی نازل می شوند؟ | 26:221 |
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (٢٢٢)بر هر دروغ پرداز گنه پیشه ای نازل می شوند، | 26:222 |
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (٢٢٣)که گوش [بر القائات و اغواگری های شیطان] می سپرند، و بیشتر شیطان ها دروغگویند، | 26:223 |
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (٢٢٤)و [پیامبر، شاعر و خیال پرداز نیست، چون] شاعران [خیال پرداز] را [که حقایق را هجو می کنند، و با مطالب بی اساس به واقعیات می تازند] گمراهان، پیروی می کنند. | 26:224 |
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (٢٢٥)آیا ندانسته ای که آنان در هر وادی [باطلی خیال پردازانه] حیران و سرگردانند؟ | 26:225 |
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (٢٢٦)و مطالبی می گویند که خود عمل نمی کنند، | 26:226 |
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (٢٢٧)مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و خدا را بسیار یاد کردند و پس از آنکه [با شعرهای باطل دشمنان، هجویّات مشرکان و یاوه های کافران] مورد ستم قرار گرفتند [با شعرهای توحیدی و اصیل و استوار خود] به انتقام گرفتن [از دشمن و دفاع از خویش] برخاستند، و کسانی که ستم کرده اند، به زودی خواهند دانست که به چه بازگشت گاهی باز خواهند گشت؟! | 26:227 |