- شمارهٔ ۱ : چندان که تو اسرار حقیقت خواهی
- شمارهٔ ۲ : اول میلم چو از همه سویی بود
- شمارهٔ ۳ : ناکرده وجودم بدل اینجا چه کنم
- شمارهٔ ۴ : آواز آمد مرا که در جستن دوست
- شمارهٔ ۵ : عمری چو فلک ز تگ نمیفرسودم
- شمارهٔ ۶ : هرچند دریغ صدهزار است هنوز
- شمارهٔ ۷ : گفتم که شد از نفس پلیدم، دل، پاک
- شمارهٔ ۸ : تا با سگ نفس همنشین خواهم بود
- شمارهٔ ۹ : هر دم سگ نفس با دلم باز نهد
- شمارهٔ ۱۰ : نفسی دارم که هر نفس مِه گردد
- شمارهٔ ۱۱ : از آتش شهوت جگرم میسوزد
- شمارهٔ ۱۲ : خون شد جگرم ز غصّهٔ خویش مرا
- شمارهٔ ۱۳ : دل را که نه دنیا و نه دین میبینم
- شمارهٔ ۱۴ : از جان سیرم ازانک تن میخواهد
- شمارهٔ ۱۵ : گاهم ز سگ نفس مشوش بودن
- شمارهٔ ۱۶ : این نفس کم انگاشته آید آخر
- شمارهٔ ۱۷ : چون نفس سگیست بدگمان چتوان کرد
- شمارهٔ ۱۸ : هر دل که ز سرِّ کار آگاهی داشت
- شمارهٔ ۱۹ : آنها که مدام از پس این کار شوند
- شمارهٔ ۲۰ : آنجا که فنای نامداران باید
- شمارهٔ ۲۱ : ای نفس فرو گرفته سر تا سر تو
- شمارهٔ ۲۲ : ای در غم نان و جامه و آز و نیاز
- شمارهٔ ۲۳ : بد چند کنی کار نکو کن بنشین
- شمارهٔ ۲۴ : هر دل که به نفس ره به آگاهی برد
- شمارهٔ ۲۵ : از کس چو سخن نمیپذیری آخر
- شمارهٔ ۲۶ : ای عقلِ تو کرده مبتلای خویشت
- شمارهٔ ۲۷ : دردا که دلی که در جهان کار نداشت
- شمارهٔ ۲۸ : مائیم به امر، پای ناآورده
- شمارهٔ ۲۹ : گاهی به هوس حرف فنا میخوانیم
- شمارهٔ ۳۰ : مائیم که نه سوخته و نه خامیم
- شمارهٔ ۳۱ : یک عاشق پاک و یک دل زنده کجاست
- شمارهٔ ۳۲ : دردا که غرور بود و بسیاری بود
- شمارهٔ ۳۳ : بیچاره دلم که خویش حُرْ میپنداشت
- شمارهٔ ۳۴ : مسکین دل من تخم طلب کاشته بود
- شمارهٔ ۳۵ : گه خلوت بینِ هفت گلشن بودم