- شمارهٔ ۱ : چندین در بسته بی کلیدست چه سود
- شمارهٔ ۲ : کس از می معرفت ندادست نشان
- شمارهٔ ۳ : چون نیست رهی به هیچ سوئی کس را
- شمارهٔ ۴ : دل سوختگان که نفس میفرسایند
- شمارهٔ ۵ : آنها که به عشق گوی بردند همه
- شمارهٔ ۶ : عقلی که کمال در جنون میبیند
- شمارهٔ ۷ : دل با غمِ عشق پای ناوُرد آخر
- شمارهٔ ۸ : گاهی ز سلوک عقل چون نسناسیم
- شمارهٔ ۹ : دستی که برین شاخ برومند رسد
- شمارهٔ ۱۰ : عاشق تن خود با غم پیوست دهد
- شمارهٔ ۱۱ : هر دل که ز ذوق آن حقیقت جان یافت
- شمارهٔ ۱۲ : چون کس نرسد به وصل دلخواه ای دل!
- شمارهٔ ۱۳ : ای دل ز پی دلیل نتوانی شد
- شمارهٔ ۱۴ : اندر طلب حضرت جاوید آخر
- شمارهٔ ۱۵ : دل گم شد و در ره الاهی اِستاد
- شمارهٔ ۱۶ : نه هیچ کسی به زندگانیش گرفت
- شمارهٔ ۱۷ : آن ذوق که در شکر چشیدن باشد
- شمارهٔ ۱۸ : ای مانده به زیرِ پرده! او کی باشی
- شمارهٔ ۱۹ : چو مهرهٔ مِهر بازی ای سرو سهی
- شمارهٔ ۲۰ : گر بندِ امیدِ وصلِ او بست ترا
- شمارهٔ ۲۱ : هم هر ساعت در ره تاریکتری
- شمارهٔ ۲۲ : گر گنج به تو رسید پنهان میدار
- شمارهٔ ۲۳ : ذرات جهان در اشتیاقند همه
- شمارهٔ ۲۴ : ای کاش ترا دیدهٔ دیدن بودی
- شمارهٔ ۲۵ : تا جان دارم همچو فلک میپویم
- شمارهٔ ۲۶ : گر بشتابم نه روی بشتافتن است
- شمارهٔ ۲۷ : دردا که ز بی نشان نشانم نرسید
- شمارهٔ ۲۸ : نه دل دارم نه جان نه تن چتوان کرد
- شمارهٔ ۲۹ : تا چند غم این ره پر بیم کشیم
- شمارهٔ ۳۰ : چون یار نمیکند دمی همدمیم
- شمارهٔ ۳۱ : من عاشقِ زارِ روی یارم چکنم
- شمارهٔ ۳۲ : هر جان که فدای روی اونتوان کرد
- شمارهٔ ۳۳ : دل تحفهٔ دلنواز نتوان آورد
- شمارهٔ ۳۴ : گنجت باید به رنج خو باید کرد
- شمارهٔ ۳۵ : دل در طلبش بجان گرفتار آمد
- شمارهٔ ۳۶ : چون نیست دلم را جز ازو دلجویی
- شمارهٔ ۳۷ : کو کس که چو بوده گشت نابوده نشد
- شمارهٔ ۳۸ : ای دل چو حجاب و پرده در کار بسی است
- شمارهٔ ۳۹ : همچون شمعی چند گدازم چکنم
- شمارهٔ ۴۰ : درداکه قرار از دل سرمستم رفت
- شمارهٔ ۴۱ : گفتم: جانا هیچ کسی جانان یافت
- شمارهٔ ۴۲ : ای دل به امید هم نفس چند روی
- شمارهٔ ۴۳ : چون وصل نیامد به کسی اولیتر
- شمارهٔ ۴۴ : این گنبد خاکستری پر اخگر
- شمارهٔ ۴۵ : ای بس که ز شوق چرخ دوّار بگشت
- شمارهٔ ۴۶ : هم عقل طلسم جسم و جان باز نیافت
- شمارهٔ ۴۷ : جانا رخ چون تویی به حس نتوان دید
- شمارهٔ ۴۸ : چون باد همی نیاید از سوی تو بر
- شمارهٔ ۴۹ : جان نتواند هیچ سزاوار تو گشت
- شمارهٔ ۵۰ : آواز به عشق در جهان خواهم داد
- شمارهٔ ۵۱ : گر در طلبت ز روی تو مانم باز
- شمارهٔ ۵۲ : هر کو گهر وصل تو در خواهد خواست
- شمارهٔ ۵۳ : هرگه که من از وصل تو بابی شنوم
- شمارهٔ ۵۴ : چون وصل تو یک ذرّه نیفتاد به دست
- شمارهٔ ۵۵ : ای کاش دلم را سر آهی بودی
- شمارهٔ ۵۶ : این خود چه عجایبست کامیختهای
- شمارهٔ ۵۷ : آنها که ز باغ عشق گل میرُفتند
- شمارهٔ ۵۸ : حاصل ز غم عشق توام بدنامیست
- شمارهٔ ۵۹ : نادیده ترا شرح سروپات خوش است
- شمارهٔ ۶۰ : گاهی ببریدی و گهی پیوستی
- شمارهٔ ۶۱ : من بی دلم و اگر مرا دل بودی
- شمارهٔ ۶۲ : تا پاک نگردد دل این نفس پرست
- شمارهٔ ۶۳ : هر دم ز تو درد بیشتر خواهم برد
- شمارهٔ ۶۴ : در عشق تو با خاک یکی خواهم شد
- شمارهٔ ۶۵ : جان بوی تو جست ازدل ناشاد و نیافت
- شمارهٔ ۶۶ : زان روز که حسنت علم عشق افراخت
- شمارهٔ ۶۷ : چون گل یابم بوی تو زو میبویم
- شمارهٔ ۶۸ : ای جمله اشارات و رموزم از تو
- شمارهٔ ۶۹ : هرچند که نیست در رهت دولت یافت
- شمارهٔ ۷۰ : در عشق تودل هزار جان تاوان داد
- شمارهٔ ۷۱ : چون نیست ره هجرِ ترا پایان باز
- شمارهٔ ۷۲ : اول ز همه کار جهان پاک شدم
- شمارهٔ ۷۳ : مینشناسد کسی زبان من و تو
- شمارهٔ ۷۴ : یکتا بودم دوتائی افتاد مرا
- شمارهٔ ۷۵ : چون وصل تو تخم آشنائی انداخت
- شمارهٔ ۷۶ : هم عمر به بوی تو به آخر بردیم
- شمارهٔ ۷۷ : تا بی رخ یار محرمم بنشسته
- شمارهٔ ۷۸ : گه قصد دل ممتحنم میداری