- شمارهٔ ۱ : شمع آمد و گفت: هر دم آتش بیش است
- شمارهٔ ۲ : شمع آمد و گفت: موسی جمع منم
- شمارهٔ ۳ : شمع آمد و گفت: جان فشان آمدهام
- شمارهٔ ۴ : شمع آمد و گفت: جانِ من میسوزد
- شمارهٔ ۵ : شمع آمد و گفت: این چه عذاب است مرا
- شمارهٔ ۶ : شمع آمد و گفت: تا تنم زنده بود
- شمارهٔ ۷ : شمع آمد و گفت: آمده جانم به لب است
- شمارهٔ ۸ : شمع آمد و گفت: از تنِ سرکشِ خویش
- شمارهٔ ۹ : شمع آمد و گفت: من به صد جان نرهم
- شمارهٔ ۱۰ : شمع آمد و گفت: شخصم آغشته که بود
- شمارهٔ ۱۱ : شمع آمد وگفت: در دلم خون افتاد
- شمارهٔ ۱۲ : شمع آمد و گفت: عزّت من بنگر:
- شمارهٔ ۱۳ : شمع آمد و گفت: در دلم خونم سوخت
- شمارهٔ ۱۴ : شمع آمد و گفت: هر زمان چون قلمم
- شمارهٔ ۱۵ : شمع آمد و گفت:چند سرگشته شوم
- شمارهٔ ۱۶ : شمع آمد و گفت: با چنین کار درشت
- شمارهٔ ۱۷ : شمع آمد و گفت: چون منم دشمنِ من
- شمارهٔ ۱۸ : شمع آمد و گفتا: منِ مجنون باری
- شمارهٔ ۱۹ : شمع آمد و گفت: چند باشم سرکش
- شمارهٔ ۲۰ : شمع آتش را گفت که طبعی که تر است
- شمارهٔ ۲۱ : شمع آمد و گفت: نیست اینجا جایم
- شمارهٔ ۲۲ : شمع آمد و گفت: من نیم قلب مجاز
- شمارهٔ ۲۳ : شمع آمد وگفت: جاودان افتادن
- شمارهٔ ۲۴ : شمع آمد و گفت: بر تن خویشتنم
- شمارهٔ ۲۵ : شمع آمد و گفت: من نیم عهد شکن
- شمارهٔ ۲۶ : شمع آمد و گفت: هر دمم میسوزند
- شمارهٔ ۲۷ : شمع آمد و گفت: نی غمم میبرسد
- شمارهٔ ۲۸ : شمع آمد و گفت: جانم آتشخانه است
- شمارهٔ ۲۹ : شمع آمد و گفت: جان نگر بر لبِ من
- شمارهٔ ۳۰ : شمع آمد و گفت: می بر افروزندم
- شمارهٔ ۳۱ : شمع آمد و گفت:چون مرا نیست قرار
- شمارهٔ ۳۲ : شمع آمد و گفت: چند از افروختنم
- شمارهٔ ۳۳ : شمع آمد و گفت: از چه دل خوش دارم
- شمارهٔ ۳۴ : شمع آمد و در آتش سرکش پیوست
- شمارهٔ ۳۵ : شمع آمد و گفت: ماندهام بی سر و پای
- شمارهٔ ۳۶ : شمع آمد زار زار و میگفت به راز
- شمارهٔ ۳۷ : شمع آمد و گفت: کیست گمراه چو من
- شمارهٔ ۳۸ : شمع آمد و گفت: آتش و گازست عظیم
- شمارهٔ ۳۹ : شمع آمد و گفت: مانده در سوز و گداز
- شمارهٔ ۴۰ : شمع آمد و گفت: ماندهام بی سر و پا
- شمارهٔ ۴۱ : شمع آمد و گفت: کشتهام هر سحری
- شمارهٔ ۴۲ : شمع آمد و گفت: این کرا تاب بود
- شمارهٔ ۴۳ : شمع آمد و گفت: اگر لبم پُرخنده است
- شمارهٔ ۴۴ : شمع آمد و گفت: بیسرم باید مُرد
- شمارهٔ ۴۵ : شمع آمد و گفت: اگر میسر گردد
- شمارهٔ ۴۶ : شمع آمد و گفت: زود بیرون رفتم
- شمارهٔ ۴۷ : شمع آمد و گفت: جان غم کش دارم
- شمارهٔ ۴۸ : شمع آمد و گفت: اینهمه بیچارگیم
- شمارهٔ ۴۹ : شمع آمد و گفت: رختِ رفتن بستم
- شمارهٔ ۵۰ : شمع آمد و گفت: دل گرفت از خلقم
- شمارهٔ ۵۱ : شمع آمد و گفت: این سفر افتاد مرا
- شمارهٔ ۵۲ : شمع آمد و گفت: شهر پر خندهٔ ماست
- شمارهٔ ۵۳ : شمع آمد و گفت: دادِ من باید خواست
- شمارهٔ ۵۴ : شمع آمد وگفت: آمدهام شب پیمای
- شمارهٔ ۵۵ : شمع آمد و گفت: سوزِ من گر دانی
- شمارهٔ ۵۶ : شمع آمد و گفت: یارِ من خواهد بود
- شمارهٔ ۵۷ : شمع آمد و گفت: میفروزم همه شب
- شمارهٔ ۵۸ : شمع آمد و گفت: میروم حیران من
- شمارهٔ ۵۹ : شمع آمد و گفت: حالتی خوش دیدم
- شمارهٔ ۶۰ : شمع آمد و گفت: اگر تنم غم کش خاست
- شمارهٔ ۶۱ : شمع آمد و گفت: این تن لاغر همه سوخت
- شمارهٔ ۶۲ : شمع آمد و گفت: جان من پُردرد است
- شمارهٔ ۶۳ : شمع آمد و گفت: آنِ عشقم همه شب
- شمارهٔ ۶۴ : شمع آمد و گفت: بر تنِ لاغر خویش
- شمارهٔ ۶۵ : شمع آمد و گفت: هر که مردی بودست
- شمارهٔ ۶۶ : شمع آمد و گفت: دامنی تر داری
- شمارهٔ ۶۷ : شمع آمد و گفت: آمدهام رنگ آمیز
- شمارهٔ ۶۸ : شمع آمد و گفت: زاتش افسر دارم
- شمارهٔ ۶۹ : شمع آمد و گفت: انجمنم باید ساخت
- شمارهٔ ۷۰ : شمع آمد و گفت: پا و سر باید سوخت
- شمارهٔ ۷۱ : شمع آمد و گفت: خویشتن میتابم
- شمارهٔ ۷۲ : شمع آمد و گفت: بنده میباید بود
- شمارهٔ ۷۳ : شمع آمد و گفت: کار باید کرد
- شمارهٔ ۷۴ : شمع آمد و گفت: تا مرا یافتهاند
- شمارهٔ ۷۵ : شمع آمد و گفت: اگر خطا سوختمی
- شمارهٔ ۷۶ : شمع آمد و گفت: بر نمیباید خاست
- شمارهٔ ۷۷ : شمع آمد و گفت: گر بما زد پر باز
- شمارهٔ ۷۸ : شمع آمد و گفت: در بلا باید سوخت
- شمارهٔ ۷۹ : شمع آمد و گفت: سوز پروانه جداست
- شمارهٔ ۸۰ : شمع آمد و گفت: کشته بنشینم نیز
- شمارهٔ ۸۱ : شمع آمد و گفت: زخم خوردم بر سر
- شمارهٔ ۸۲ : شمع آمد و گفت: کشتهٔ هر روزم
- شمارهٔ ۸۳ : شمع آمد و گفت: دولتم دوری بود
- شمارهٔ ۸۴ : شمع آمد و گفت: چون گرفتم کم خویش
- شمارهٔ ۸۵ : شمع آمد و گفت: دوربین باید بود
- شمارهٔ ۸۶ : شمع آمد و گفت: دائماً در سفرم
- شمارهٔ ۸۷ : شمع آمد و گفت: اگر شماری دارم
- شمارهٔ ۸۸ : شمع آمد و گفت: اگر بمی باید رفت
- شمارهٔ ۸۹ : شمع آمد و گفت: کار در کار افتاد
- شمارهٔ ۹۰ : شمع آمد و گفت: عمر خوش خوش بگذشت
- شمارهٔ ۹۱ : شمع آمد و گفت: جمع اگر بنشینند
- شمارهٔ ۹۲ : شمع آمد وگفت: چون درآمد آتش
- شمارهٔ ۹۳ : شمع آمد و گفت: خیز و جانبازی بین
- شمارهٔ ۹۴ : شمع آمد و گفت: کشتهٔ ایامم
- شمارهٔ ۹۵ : شمع آمد وگفت: سوز جان خواهم داشت
- شمارهٔ ۹۶ : شمع آمد و گفت: گه دلم مُرده شود
- شمارهٔ ۹۷ : شمع آمد و گفت: جور عالم برسد
- شمارهٔ ۹۸ : شمع آمد و گفت: از سر دردی که مراست
- شمارهٔ ۹۹ : شمع آمد و گفت: ماندهام بیخور و خَفْت
- شمارهٔ ۱۰۰ : شمع آمد و گفت: سخت کوشم امشب
- شمارهٔ ۱۰۱ : شمع آمد وگفت: جان من میببرند