- رباعی شماره ۱ : باز آ باز آ، چو روح در تن باز آ
- رباعی شماره ۲ : در دین حق ار نبوده‌ای مادر زا
- رباعی شماره ۳ : شوخی که تمام پای بستم او را
- رباعی شماره ۴ : از بس در سر هوای آن دوست مرا
- رباعی شماره ۵ : ای عشق بحسن دیده در ساز مرا
- رباعی شماره ۶ : رفتم بر آن نگار سیمین غبغب
- رباعی شماره ۷ : هر گز دل خو نگشته‌ام از غم نگرفت
- رباعی شماره ۸ : ای گشته تو را صفات، مانع از ذات
- رباعی شماره ۹ : آهم ز فراز آسمٰانها بگذشت
- رباعی شماره ۱۰ : سر کردهٔ اهل دانش و دید اینست
- رباعی شماره ۱۱ : از کوتهی، ار عمر درازت هوس است
- رباعی شماره ۱۲ : بی عشق مباش اگر چه محض سخن است
- رباعی شماره ۱۳ : آن رند که در عالم دل آگاه است
- رباعی شماره ۱۴ : با درویشان کبر خود اندیش بد است
- رباعی شماره ۱۵ : یک حرف مگو اگر هزارت سخن است
- رباعی شماره ۱۶ : ای دل شادی به سوز ماتم این است
- رباعی شماره ۱۷ : ما را غم دی و محنت فردا نیست
- رباعی شماره ۱۸ : ای آن تو را بسی غم تنباکوست
- رباعی شماره ۱۹ : در عشق اگر جان بدهی، جان آنست
- رباعی شماره ۲۰ : آنکو به زبان خلق جز عیب نداشت
- رباعی شماره ۲۱ : این وادی عشق طرفه شورستانی است
- رباعی شماره ۲۲ : هر دل که رهین تن بود او دل نیست
- رباعی شماره ۲۳ : عشق است که بی زلزله وغلغله نیست
- رباعی شماره ۲۴ : در عشق حکایت غم انگیز نیست
- رباعی شماره ۲۵ : از ذرهٔ سرگشته، قرار تو کجاست
- رباعی شماره ۲۶ : این دار فنا بلند از پستی ما است
- رباعی شماره ۲۷ : عرق از برگ گل انگیختنش را نگرید
- رباعی شماره ۲۸ : در باز بروی دلم از ناز نمیکرد
- رباعی شماره ۲۹ : بر کف چه نهم سبحه که زنارم شد
- رباعی شماره ۳۰ : عاشق به گدائی نه شهی میخواهد
- رباعی شماره ۳۱ : ناصح چکنی زبانم از پندم مبند
- رباعی شماره ۳۲ : آنانکه علم به عالم تجریدند
- رباعی شماره ۳۳ : در صومعه و مدرسه دیار نبود
- رباعی شماره ۳۴ : ز آئینهٔ دل چو زنگ اغیار زدود
- رباعی شماره ۳۵ : مجنون که تمام محو لیلی نشود
- رباعی شماره ۳۶ : یک جرعه هر آنکه از می ما نو شد
- رباعی شماره ۳۷ : گاهیم چو مرده در کفن میسازد
- رباعی شماره ۳۸ : گه مجنونم به دشت و کو میسازد
- رباعی شماره ۳۹ : ای رتبهٔ تاج و تخت را کرده بلند
- رباعی شماره ۴۰ : خاکم که به هیچ کس گذارم نبود
- رباعی شماره ۴۱ : هر چیز که پرتوی بتو در تابد
- رباعی شماره ۴۲ : این خلق جهان به یکدگر کینه ورند
- رباعی شماره ۴۳ : دل جز بغمش، بهر چه در ساخته بود
- رباعی شماره ۴۴ : تا در ره عشق پای از سر نشود
- رباعی شماره ۴۵ : از خواری شاگرد و ز فخر استاد
- رباعی شماره ۴۶ : تا گلگون اشک و چهره کاهی نشود
- رباعی شماره ۴۷ : حسن عملم ز برگ کاهی پی شد
- رباعی شماره ۴۸ : در گوش هر آنکه این صدا بنشیند
- رباعی شماره ۴۹ : عشقم مجنون و هرزه‌گو میسازد
- رباعی شماره ۵۰ : تا چند دلا تیره و تارت دارند
- رباعی شماره ۵۱ : تا چند رضی به گیر و دارت دارند
- رباعی شماره ۵۲ : ما را سر و برگ خویش و بیگانه نماند
- رباعی شماره ۵۳ : صد شکر که یادت همه از یادم برد
- رباعی شماره ۵۴ : در وادی معرفت نه گیر است و نه دار
- رباعی شماره ۵۵ : ای آنکه ز عشق تو مرا نیست قرار
- رباعی شماره ۵۶ : تا کی ز جفای چرخ باشم من زار
- رباعی شماره ۵۷ : فریاد که سبحه در کفم شد زنار
- رباعی شماره ۵۸ : چون سیل که آخر بنشیند ز خروش
- رباعی شماره ۵۹ : گشتیم همه روی زمین را بچراغ
- رباعی شماره ۶۰ : میزند مرغ دلم پر به هوای اشرف
- رباعی شماره ۶۱ : من خلد ندانم به صفای اشرف
- رباعی شماره ۶۲ : هر دل که درین زمانه درویش ترک
- رباعی شماره ۶۳ : تا چند زمانی و مکانی باشیم
- رباعی شماره ۶۴ : با سبحه به چپ و راست ساغر گیریم
- رباعی شماره ۶۵ : ما دیدن عیش تو مدام انگاریم
- رباعی شماره ۶۶ : هر چند که پوشیده ترم، عورترم
- رباعی شماره ۶۷ : آنی که به فکر در نیائی چکنم؟
- رباعی شماره ۶۸ : چون نام لب تو سرو چالاک بریم
- رباعی شماره ۶۹ : زاهد مستیم و بی‌ریا میرقصیم
- رباعی شماره ۷۰ : تا کی غم طیلسان و اطلس بخوریم
- رباعی شماره ۷۱ : تا چند بساط شادی و غم گیریم
- رباعی شماره ۷۲ : چون شعله به هیچ همدمی دم نزدیم
- رباعی شماره ۷۳ : چون اهل ریا چو ربنا در گیریم
- رباعی شماره ۷۴ : صد شکر که آشفته سر و دستارم
- رباعی شماره ۷۵ : ما ناب گلابیم، گل آلود نه‌ایم
- رباعی شماره ۷۶ : یک کوچه شده‌است خلوت و بازارم
- رباعی شماره ۷۷ : بر سر چو کلاه عاشقی افرازم
- رباعی شماره ۷۸ : ای یافته هر چه خواسته از یزدان
- رباعی شماره ۷۹ : صد شکر که نیستم من از بی‌خبران
- رباعی شماره ۸۰ : نی در غم فرزند و زن و خویشم من
- رباعی شماره ۸۱ : ای تخت تجمل تو بر علیین
- رباعی شماره ۸۲ : آنانکه جمال غیب دیدند همه
- رباعی شماره ۸۳ : لیلی خواهی به تربت مجنون شو
- رباعی شماره ۸۴ : ای پادشه مملکت آگاهی
- رباعی شماره ۸۵ : تا در ره دوست سر ز پا میدانی
- رباعی شماره ۸۶ : تا جانب دوست رو ز هر سو نکنی
- رباعی شماره ۸۷ : گر بوئی از آن زلف معنبر یابی
- رباعی شماره ۸۸ : در صومعه و مدرسه گشتیم بسی
- رباعی شماره ۸۹ : صد حیف ایدل که مرد دیدار نه‌ای
- رباعی شماره ۹۰ : ای آنکه ز نام خود بتنگ آمده‌ای
- رباعی شماره ۹۱ : عُمرم همه صرف شد در این خونخواری
- رباعی شماره ۹۲ : ای آنکه نباشدم بتو دسترسی
- رباعی شماره ۹۳ : در مهد هوی غنوده‌ای معذوری
- رباعی شماره ۹۴ : تا دست به سبحه میزنی زناری
- رباعی شماره ۹۵ : ای آنکه همیشه مست جام هوسی
- رباعی شماره ۹۶ : ای آنکه به دل تخم امل را کشتی
- رباعی شماره ۹۷ : تا در غم نوشیدنی و خوردنی‌ای
- رباعی شماره ۹۸ : از دوری راه تا بکی آه کنی
- رباعی شماره ۹۹ : لعل میگون و چشم فتان داری
- رباعی شماره ۱۰۰ : تا کی ز جهان پرگزند اندیشی