- قصیدهٔ شمارهٔ ۱ - در ستایش غیاث الدین محمد میرمیران : به میدان تاز و سر در آتشم ده باد جولان را
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - در ستایش پروردگار : راحت اگر بایدت خلوت عنقا طلب
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - در ستایش حضرت علی «ع» : ز بحر بسکه برد آب سوی دشت سحاب
- قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - در ستاش میرمیران : تفت رشک ریاض رضوان است
- قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - در ستایش میرمیران : آن را که خدا نگاهبان است
- قصیدهٔ شمارهٔ ۶ - در ستایش میرمیران : بلبلی را که همین با گل بستان کار است
- قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - در ستایش میرمیران : شغلی که مطمح نظر کیمیاگر است
- قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - در ستایش امام دوازدهم «ع» : سپهر قصد من زار ناتوان دارد
- قصیدهٔ شمارهٔ ۹ - در ستایش شاه طهماسب : آنکه جان بخش و جان ستان باشد
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰ - در ستایش میرمیران : الاهی تا زمین باد و زمان باد
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱ - در ستایش غیاث الدین محمد میرمیران : دل و طبعی که من دارم اگر دریا و کان باشد
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲ - در ستایش غیاث الدین محمد میرمیران : یک جهان جان خواهم و چندان امان از روزگار
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳ - در ستایش میرمیران : باد فرخنده عید و فصل بهار
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴ - در ستایش شاه غیاث الدین محمد میرمیران : عقل و دولت ساعت سعدی نمودند اختیار
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵ - در ستایش غیاث الدین محمد میرمیران : ای بخت خفته خیز و نشین خوش به اعتبار
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶ - در ستایش عبدالله خان اعتمادالدوله : سد زبان خواهم که سازم یک به یک گوهر نثار
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷ - قصیده : باز وقت است که از آمدن باد بهار
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸ - قصیده : ای فلک چند ز بیداد تو بینم آزار
- قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - در ستایش میرمیران : لله الحمد کز حضیض خطر
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰ - در ستایش میرمیران : ای برسر سپهر برین برده ترکتاز
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱ - در ستایش شاهزادهٔ آزاده شاه خلیل الله : حسن ترا که آمده خط گرد لشکرش
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲ - در ستایش پیغمبر اکرم«ص» : کسی مسیح شود در سراچه افلاک
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳ - رد ستایش حضرت علی«ع» : تا به روی توشد برابر گل
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴ - در ستایش حضرت علی«ع» : شاه انجم چو زرافشان شود از برج حمل
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵ - در ستایش امام هشتم«ع» : تا شنید از باد پیغام وصال یار گل
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶ - در ستایش میرمیران : ای تماشاییان جاه و جلال
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷ - در ستایش میرمیران : بر کسانی که ببینند به روی تو هلال
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸ - در ستایش بکتاش بیک : اگر مساعدت بخت نبود و اقبال
- قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹ - در ستایش خان‌احمد : نماز شام که سیمین همای زرین بال
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰ - در ستایش میرمیران : عید خرم تر از این یاد ندارد ایام
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱ - در ستایش میرمیران : ساقیا روز نشاط آمد و شد دور به کام
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۲ - در ستایش علی«ع» : زلف پیش پای او بر خاک می‌ساید جبین
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۳ - در ستایش میرمیران : بهار آمد و گشت عالم گلستان
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۴ - در ستایش بکتاش بیگ حکمران کرمان : از آنرو شد به آبادی بدل ویرانی کرمان
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۵ - قصیده : جهان چرا نبود در پناه امن و امان
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۶ - قصیده : همچو گل در زیر گل باشید ای گلها نهان
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۷ - در ستایش حضرت علی «ع» : بر زمین گشتیم تا زد جسم محزون آبله
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸ - در ستایش میرمیران : صبح عید است و تماشاگه گیتی در شاه
- قصیدهٔ شمارهٔ ۳۹ - قصیده : چه در گوش گل گفت باد خزانی
- قصیدهٔ شمارهٔ ۴۰ - در ستایش علی«ع» : دلم دارد به چین کاکلش سد گونه حیرانی
- قصیدهٔ شمارهٔ ۴۱ - در ستایش از شاه‌طهماسب : هزار شکر که بر مسند جهانبانی