- رباعی شمارهٔ ۱ : در رهگذر باد چراغی که تراست
- رباعی شمارهٔ ۲ : با آن که دلم از غم هجرت خونست
- رباعی شمارهٔ ۳ : جایی که گذرگاه دل محزونست
- رباعی شمارهٔ ۴ : دل خسته و بستهٔ مسلسل موییست
- رباعی شمارهٔ ۵ : تقدیر، که بر کشتنت آزرم نداشت
- رباعی شمارهٔ ۶ : چشمم ز غمت، به هر عقیقی که بسفت
- رباعی شمارهٔ ۷ : ...
- رباعی شمارهٔ ۸ : بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد
- رباعی شمارهٔ ۹ : زلفش بکشی شب دراز اندازد
- رباعی شمارهٔ ۱۰ : چون روز علم زند به نامت ماند
- رباعی شمارهٔ ۱۱ : جز حادثه هرگز طلبم کس نکند
- رباعی شمارهٔ ۱۲ : ...
- رباعی شمارهٔ ۱۳ : نامت شنوم، دل ز فرح زنده شود
- رباعی شمارهٔ ۱۴ : آمد بر من، که؟ یار، کی؟ وقت سحر
- رباعی شمارهٔ ۱۵ : هان! تشنه جگر، مجوی زین باغ ثمر
- رباعی شمارهٔ ۱۶ : چون کشته ببینی‌ام، دو لب گشته فراز
- رباعی شمارهٔ ۱۷ : در جستن آن نگار پر کینه و جنگ
- رباعی شمارهٔ ۱۸ : بر عشق توام، نه صبر پیداست، نه دل
- رباعی شمارهٔ ۱۹ : واجب نبود به کس بر، افضال و کرم
- رباعی شمارهٔ ۲۰ : یوسف رویی، کزو فغان کرد دلم
- رباعی شمارهٔ ۲۱ : در پیش خود آن نامه چو بلکامه نهم
- رباعی شمارهٔ ۲۲ : در منزل غم فگنده مفرش ماییم
- رباعی شمارهٔ ۲۳ : در عشق، چو رودکی، شدم سیر از جان
- رباعی شمارهٔ ۲۴ : دیدار به دل فروخت، نفروخت گران
- رباعی شمارهٔ ۲۵ : رویت دریای حسن و لعلت مرجان
- رباعی شمارهٔ ۲۶ : ای از گل سرخ رنگ بربوده و بو
- رباعی شمارهٔ ۲۷ : ای نالهٔ پیر خانقاه از غم تو
- رباعی شمارهٔ ۲۸ : چرخ کجه باز، تا نهان ساخت کجه
- رباعی شمارهٔ ۲۹ : ...
- رباعی شمارهٔ ۳۰ : زلفت دیدم، سر از چمان پیچیده
- رباعی شمارهٔ ۳۱ : چون کار دلم ز زلف او ماند گره
- رباعی شمارهٔ ۳۲ : ای طرفهٔ خوبان من، ای شهرهٔ ری
- رباعی شمارهٔ ۳۳ : از کعبه کلیسیا نشینم کردی
- رباعی شمارهٔ ۳۴ : گر بر سر نفس خود امیری، مردی
- رباعی شمارهٔ ۳۵ : آن خر پدرت به دشت خاشاک زدی
- رباعی شمارهٔ ۳۶ : دل سیر نگرددت ز بیدادگری
- رباعی شمارهٔ ۳۷ : با داده قناعت کن و با داد بزی
- رباعی شمارهٔ ۳۸ : نارفته به شاهراه وصلت گامی