- بخش ۱ - از دفتر اول سلسلةالذهب تقدیس حضرت حق سبحانه تعالی : لله الحمد قبل کل کلام
- بخش ۲ - در نعمت سیدالمرسلین و خاتم‌النبیین (ص) : جامی از گفت و گو ببند زبان!
- بخش ۳ - گفتار در ترغیب مسترشدان آگاه بر مداومت تکرار لا اله الا الله : ای کشیده به کلک وهم و خیال
- بخش ۴ - در مراقبت حال : سر مقصود را مراقبه کن!
- بخش ۵ - در تحقیق معنی اختیار و جبر : آن بود اختیار در هر کار
- بخش ۶ - در بیان به عیب خود پرداختن و نظر به عیب دیگران نینداختن : شیوهٔ واعظ آن بود که نخست
- بخش ۷ - در مذمت شعرای روزگار : «شعر در نفس خویشتن بد نیست»
- بخش ۸ - در مذمت کم آزاری و نکوهش آزار مسلمانان : ترک آزار کردن خواجه
- بخش ۹ - در بیان عشق و رهایی از خودپرستی : قصهٔ عاشقان خوش است بسی
- بخش ۱۰ : خرسی از حرص طعمه بر لب رود
- بخش ۱۱ - گفتار در ختم دفتر اول از کتاب سلسلةالذهب : چون شد این اعتقادنامه درست
- بخش ۱۲ - از دفتر دوم سلسلةالذهب در خلق اسماء باری و پیداش عشق : بشنو، ای گوش بر فسانهٔ عشق!
- بخش ۱۳ - تمثیل : قطره چون آب شد به تابستان
- بخش ۱۴ - حکایت آن زن که سی سال در مقام حیرت بر یک جای بماند : در نواحی مصر شیرزنی
- بخش ۱۵ - قصهٔ عتیبه و ریا : معتمر نام، مهتری ز عرب
- بخش ۱۶ - رفتن معتمر و عتیبه به جستجوی ریا : خسرو صبح چو علم برزد
- بخش ۱۷ - رسیدن معتمر بعد از چندگاه بر سر قبر ایشان : بعد شش سال، معتمر، یا هفت
- بخش ۱۸ - حکایت بر سبیل تمثیل : زنگی‌ای روی چون در دوزخ
- بخش ۱۹ - در ختم دفتر دوم سلسله الذهب : بود در دل چنان، که این دفتر
- بخش ۲۰ - از دفتر سوم سلسلة الذهب در حمد ایزد : حمد ایزد نه کار توست، ای دل!
- بخش ۲۱ : بود در مرو شاه جان زالی
- بخش ۲۲ - رسیدن پیامبر (ص) به گروهی و سخن گفتن با ایشان : در رهی می‌گذشت پیغمبر
- بخش ۲۳ - گفتار در فضیلت جود و کرم : پیش سوداییان تخت جلال
- بخش ۲۴ - حکایت حاتم و بند از پای اسیری گشادن و بر پای خود نهادن : حاتم آن بحر جود و کان عطا
- بخش ۲۵ - معالجه کردن بوعلی سینا آن صاحب مالیخولیا را : بود در عهد بوعلی سینا
- بخش ۲۶ - خاتمهٔ کتاب : جامی! از شعر و شاعری بازآی!