- بخش ۱ - سرآغاز : ای خاک تو تاج سربلندان!
- بخش ۲ - آشنایی قیس و لیلی : تاریخ‌نویس عشقبازان
- بخش ۳ - شتافتن قیس به دیدن لیلی در فردای آن روز : چون عیسی صبح، دم برآورد
- بخش ۴ - در بوتهٔ امتحان گداختن لیلی، قیس را : عنوان‌کش این صحیفهٔ درد
- بخش ۵ - عهد وفا بستن لیلی با قیس : سر فتنهٔ نیکوان آفاق
- بخش ۶ - خبر یافتن پدر مجنون از عشق او به لیلی : مسکین پدرش خبر چو ز آن یافت
- بخش ۷ - بدگویی کردن غمازان نزد لیلی از مجنون : کی پردهٔ عاشقی شود ساز
- بخش ۸ - با خبر شدن قبیلهٔ لیلی از عشق او و مجنون و منع وی از دیدن یکدیگر : خوش‌نغمه مغنی حجازی
- بخش ۹ - سیاست کردن پدر لیلی وی را به خاطر دیدار مجنون : مجنون چو به حکم آن دل‌افروز
- بخش ۱۰ - شکایت بردن پدر لیلی از مجنون پیش خلیفه : چون مانع دل‌رمیده مجنون
- بخش ۱۱ - رفتن پدر و اعیان قبیلهٔ مجنون به خواستگاری لیلی : مشاطهٔ این عروس طناز
- بخش ۱۲ - ملاقات کردن مجنون، لیلی را غیبت مردان قبیله : مجنون به هزار نامرادی
- بخش ۱۳ - وصف تابستان و به سفر حج رفتن لیلی و همراه شدن مجنون با قافلهٔ وی : سیاح حدود این ولایت
- بخش ۱۴ - عاشق شدن جوانی از ثقیف به لیلی و نکاح کردن آن دو : گوهر کش این علاقهٔ در
- بخش ۱۵ - شنیدن مجنون شوهر کردن لیلی را : طبال سرای این عروسی
- بخش ۱۶ - نامه نوشتن لیلی به مجنون : آن بانوی حجلهٔ نکویی
- بخش ۱۷ - بیمار شدن شوهر لیلی و وفات یافتن وی : نیرنگ‌زن بیاض این راز
- بخش ۱۸ - شکستن لیلی کاسهٔ مجنون را و رقص کردن وی از ذوق آن : چون یک چندی بر این برآمد
- بخش ۱۹ - در انتظار لیلی ایستادن مجنون و آشیان کردن مرغ بر سر وی : رامشگر این ترانهٔ خوش
- بخش ۲۰ - مرگ مجنون : طغراکش این فراق‌نامه
- بخش ۲۱ - وصف خزان و مرگ لیلی : لیلی چو ز باغ مرگ مجنون
- بخش ۲۲ - در ختم کتاب و خاتمهٔ خطاب : هر چند چو بحر تلخکامی،