- بخش ۱ : چوگستهم وبندوی به آذرگشسپ
- بخش ۲ : چو خسرو نشست از برتخت زر
- بخش ۳ : چو پنهان شد آن چادر آبنوس
- بخش ۴ : چوبشنید بهرام کز روزگار
- بخش ۵ : رسیدند بهرام و خسرو بهم
- بخش ۶ : چوخواهرش بشنید کامد ز راه
- بخش ۷ : وزان روی شد شهریار جوان
- بخش ۸ : وزین روی بنشست بهرام گرد
- بخش ۹ : ز لشکر گزین کرد بهرام شیر
- بخش ۱۰ : وزان جایگه شد به پیش پدر
- بخش ۱۱ : چوبهرام رفت اندر ایوان شاه
- بخش ۱۲ : چوروی زمین گشت خورشید فام
- بخش ۱۳ : چو خورشید خنجر کشید از نیام
- بخش ۱۴ : چوپیدا شد آن چادر قیرگون
- بخش ۱۵ : همی‌بود بندوی بسته چو یوز
- بخش ۱۶ : همی‌تاخت خسرو به پیش اندرون
- بخش ۱۷ : چو بگذشت لشکر بران تازه بوم
- بخش ۱۸ : ببود اندر آن شهر خسرو سه روز
- بخش ۱۹ : چوآمد بران شارستان شهریار
- بخش ۲۰ : دبیر جهاندیده را پیش خواند
- بخش ۲۱ : ز بیگانه قیصر به پرداخت جای
- بخش ۲۲ : چوقیصر نگه کرد و نامه بخواند
- بخش ۲۳ : هم آنگه یکی نامه بنوشت زود
- بخش ۲۴ : چو آن نامه نزدیک خسرو رسید
- بخش ۲۵ : چو خورشید گردنده بی‌رنگ شد
- بخش ۲۶ : بدو گفت قیصر که جاوید زی
- بخش ۲۷ : وزان پس چو دانست کامد سپاه
- بخش ۲۸ : بهشتم بیاراست خورشید چهر
- بخش ۲۹ : چوآمد به بهرام زین آگهی
- بخش ۳۰ : بیامد به نزدیک چوبینه مرد
- بخش ۳۱ : چوخورشید برزد سراز تیره کوه
- بخش ۳۲ : چو بر زد ز دریا درفش سپید
- بخش ۳۳ : هم آنگه ز کوه اندر آمد سپاه
- بخش ۳۴ : چو خورشید روشن بیاراست گاه
- بخش ۳۵ : ازین سوی خسرو بران رزمگاه
- بخش ۳۶ : دگر روز خسرو بیاراست گاه
- بخش ۳۷ : بخراد برزین بفرمود شاه
- بخش ۳۸ : مرا سال بگذشت برشست و پنج
- بخش ۳۹ : کنون داستانهای دیرینه گوی
- بخش ۴۰ : چوشب دامن تیره اندر کشید
- بخش ۴۱ : چو چندی برآمد برین روزگار
- بخش ۴۲ : چو پیدا شد ازآسمان گرد ماه
- بخش ۴۳ : چنین تا خبرها به ایران رسید
- بخش ۴۴ : ازان پس چو بشنید بهرام گرد
- بخش ۴۵ : چو آگاهی آمد به شاه بزرگ
- بخش ۴۶ : وزان روی بهرام شد تا به مرو
- بخش ۴۷ : قلون بستد آن مهر وت ازان چو غرو
- بخش ۴۸ : چو بشنید خاقان که بهرام را
- بخش ۴۹ : چوخراد بر زین به خسرو رسید
- بخش ۵۰ : ازآن پس چو خاقان به پردخت دل
- بخش ۵۱ : وزان پس جوان و خردمند زن
- بخش ۵۲ : ز لشکر بسی زینهاری شدند
- بخش ۵۳ : چو پیروز شد سوی ایران کشید
- بخش ۵۴ : ازآن پس به آرام بنشست شاه
- بخش ۵۵ : وزان پس بسوی خراسان کسی
- بخش ۵۶ : چنین تا برآمد برین چندگاه
- بخش ۵۷ : دوان و قلم خواست ناباک زن
- بخش ۵۸ : دو هفته برآمد بدو گفت شاه
- بخش ۵۹ : برآمد برین روزگاری دراز
- بخش ۶۰ : چنین تا بیامد مه فوردین
- بخش ۶۱ : ازان پس چو گسترده شد دست شاه
- بخش ۶۲ : چو بر پادشاهیش شد پنج‌سال
- بخش ۶۳ : به قیصر یکی نامه فرمود شاه
- بخش ۶۴ : چویک ماه شد نامه پاسخ نوشت
- بخش ۶۵ - گفتار اندر داستان خسرو و شیرین : کهن گشته این نامهٔ باستان
- بخش ۶۶ : چنان بد که یک روز پرویز شاه
- بخش ۶۷ : چو آگاهی آمد ز خسرو به راه
- بخش ۶۸ : ازان پس فزون شد بزرگی شاه
- بخش ۶۹ : کنون داستان گوی در داستان
- بخش ۷۰ : همی هر زمان شاه برتر گذشت
- بخش ۷۱ : از ایوان خسرو کنون داستان
- بخش ۷۲ : کنون از بزرگی خسرو سخن
- بخش ۷۳ : بدان نامور تخت و جای مهی
- بخش ۷۴ : بدانست هم زاد فرخ که شاه
- بخش ۷۵ : همان زاد فرخ بدرگاه بر
- بخش ۷۶ : همی‌بود خسرو بران مرغزار