- رباعی شمارهٔ ۱ : آن دل که شد او قابل انوار خدا
- رباعی شمارهٔ ۲ : آن شمع رخ تو لگنی نیست بیا
- رباعی شمارهٔ ۳ : آن کس که ترا نقش کند او تنها
- رباعی شمارهٔ ۴ : آن لعل سخن که جان دهد مرجان را
- رباعی شمارهٔ ۵ : آن وقت که بحر کل شود ذات مرا
- رباعی شمارهٔ ۶ : آواز ترا طبع دل ما بادا
- رباعی شمارهٔ ۷ : از آتش عشق در جهان گرمیها
- رباعی شمارهٔ ۸ : از بادهٔ لعل ناب شد گوهر ما
- رباعی شمارهٔ ۹ : از حال ندیده تیره ایامان را
- رباعی شمارهٔ ۱۰ : از ذکر بسی نور فزاید مه را
- رباعی شمارهٔ ۱۱ : افسوس که بیگاه شد و ما تنها
- رباعی شمارهٔ ۱۲ : انجیرفروش را چه بهتر جانا
- رباعی شمارهٔ ۱۳ : اول به هزار لطف بنواخت مرا
- رباعی شمارهٔ ۱۴ : ای آنکه چو آفتاب فرداست بیا
- رباعی شمارهٔ ۱۵ : ای آنکه نیافت ماه شب گرد ترا
- رباعی شمارهٔ ۱۶ : ای اشک روان بگو دل‌افزای مرا
- رباعی شمارهٔ ۱۷ : ای باد سحر خبر بده مر ما را
- رباعی شمارهٔ ۱۸ : ای چرخ فلک به مکر و بدسازیها
- رباعی شمارهٔ ۱۹ : ای خواجه به خواب درنبینی ما را
- رباعی شمارهٔ ۲۰ : ای داده بنان گوهر ایمانی را
- رباعی شمارهٔ ۲۱ : ای در سر زلف تو پریشانیها
- رباعی شمارهٔ ۲۲ : ای دریا دل تو گوهر و مرجان را
- رباعی شمارهٔ ۲۳ : ای دل بچه زهره خواستی یاری را
- رباعی شمارهٔ ۲۴ : ای دوست به دوستی قرینیم ترا
- رباعی شمارهٔ ۲۵ : ای سبزی هر درخت و هر باغ و گیا
- رباعی شمارهٔ ۲۶ : ای شب شادی همیشه بادی شادا
- رباعی شمارهٔ ۲۷ : این آتش عشق می‌پزاند ما را
- رباعی شمارهٔ ۲۸ : این روزه چو غربال به بیزد جان را
- رباعی شمارهٔ ۲۹ : ای آنکه گرفت شربت از مشرب ما
- رباعی شمارهٔ ۳۰ : با عشق روان شد از عدم مرکب ما
- رباعی شمارهٔ ۳۱ : بر رهگذر بلا نهادم دل را
- رباعی شمارهٔ ۳۲ : پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
- رباعی شمارهٔ ۳۳ : بیگاه شده است لیک مر سیران را
- رباعی شمارهٔ ۳۴ : تا از تو جدا شده است آغوش مرا
- رباعی شمارهٔ ۳۵ : تا با تو بوم نخسبم از یاریها
- رباعی شمارهٔ ۳۶ : تا چند از این غرور بسیار ترا
- رباعی شمارهٔ ۳۷ : تا عشق ترا است این شکرخائیها
- رباعی شمارهٔ ۳۸ : تا کی باشی ز دور نظارهٔ ما
- رباعی شمارهٔ ۳۹ : تا نقش خیال دوست با ماست دلا
- رباعی شمارهٔ ۴۰ : جانا به هلاک بنده مستیز و بیا
- رباعی شمارهٔ ۴۱ : جز عشق نبود هیچ دمساز مرا
- رباعی شمارهٔ ۴۲ : چو نزود نبشته بود حق فرقت ما
- رباعی شمارهٔ ۴۳ : خود را به خیل درافکنم مست آنجا
- رباعی شمارهٔ ۴۴ : در جای تو جا نیست بجز آن جان را
- رباعی شمارهٔ ۴۵ : در چشم ببین دو چشم آن مفتون را
- رباعی شمارهٔ ۴۶ : در سر دارم ز می پریشانیها
- رباعی شمارهٔ ۴۷ : دستان کسی دست زنان کرد مرا
- رباعی شمارهٔ ۴۸ : دل گفت به جان کای خلف هر دو سرا
- رباعی شمارهٔ ۴۹ : دود دل ما نشان سوداست دلا
- رباعی شمارهٔ ۵۰ : دیدم در خواب ساقی زیبا را
- رباعی شمارهٔ ۵۱ : زنهار دلا به خود مده ره غم را
- رباعی شمارهٔ ۵۲ : طنبور چو تن تن برآرد به نوا
- رباعی شمارهٔ ۵۳ : عاشق شب خلوت از پی پی گم را
- رباعی شمارهٔ ۵۴ : عاشق همه سال مست و رسوا بادا
- رباعی شمارهٔ ۵۵ : عشق تو بکشت ترکی و تازی را
- رباعی شمارهٔ ۵۶ : عشقست طریق و راه پیغمبر ما
- رباعی شمارهٔ ۵۷ : عمریست ندیده‌ایم گلزار ترا
- رباعی شمارهٔ ۵۸ : غم خود که بود که یاد آریم او را
- رباعی شمارهٔ ۵۹ : گر بوی نمی‌بری در این کوی میا
- رباعی شمارهٔ ۶۰ : گر جان داری بیا و جان باز آنجا
- رباعی شمارهٔ ۶۱ : گر در طلب خودی ز خود بیرون‌آ
- رباعی شمارهٔ ۶۲ : گر عمر بشد عمر دگر داد خدا
- رباعی شمارهٔ ۶۳ : گر من میرم مرا بیارید شما
- رباعی شمارهٔ ۶۴ : کوتاه کند زمانه این دمدمه را
- رباعی شمارهٔ ۶۵ : گویم که کیست روح‌افزا مرا
- رباعی شمارهٔ ۶۶ : گه میگفتم که من امیرم خود را
- رباعی شمارهٔ ۶۷ : لاحول ولا دور کند آن غم را
- رباعی شمارهٔ ۶۸ : ما اطیب ما الذما احلانا
- رباعی شمارهٔ ۶۹ : من تجربه کردم صنم خوش‌خو را
- رباعی شمارهٔ ۷۰ : من ذره و خورشید لقائی تو مرا
- رباعی شمارهٔ ۷۱ : منصور بدآن خواجه که در راه خدا
- رباعی شمارهٔ ۷۲ : مولای اناالتائب مما سلفا
- رباعی شمارهٔ ۷۳ : می‌آمد یار مست و تنها تنها
- رباعی شمارهٔ ۷۴ : نور فلکست این تن خاکی ما
- رباعی شمارهٔ ۷۵ : هان ای سفری عزم کجایست کجا
- رباعی شمارهٔ ۷۶ : یک چند به تقلید گزیدم خود را
- رباعی شمارهٔ ۷۷ : یک طرفه عصاست موسی این رمه را
- رباعی شمارهٔ ۷۸ : آن لقمه که در دهان نگنجد به طلب
- رباعی شمارهٔ ۷۹ : آنی که فلک با تو درآید به طرب
- رباعی شمارهٔ ۸۰ : از بانگ سرافیل دمیده است رباب
- رباعی شمارهٔ ۸۱ : امروز چو هر روز خرابیم خراب
- رباعی شمارهٔ ۸۲ : امشب ز برای دل اصحاب مخسب
- رباعی شمارهٔ ۸۳ : اندیشه مکن بکن تو خود را در خواب
- رباعی شمارهٔ ۸۴ : اندیشه و غم را نبود هستی و تاب
- رباعی شمارهٔ ۸۵ : ای آنکه تو دیر آمده‌ای در کتاب
- رباعی شمارهٔ ۸۶ : ای آنکه تو یوسف منی من یعقوب
- رباعی شمارهٔ ۸۷ : ای دل دو سه شام تا سحرگاه مخسب
- رباعی شمارهٔ ۸۸ : ای روی ترا غلام گلنار مخسپ
- رباعی شمارهٔ ۸۹ : ای ماه چنین شبی تو مهوار مخسب
- رباعی شمارهٔ ۹۰ : این باد سحر محرم رازست مخسب
- رباعی شمارهٔ ۹۱ : ای یار که نیست همچو تو یار مخسب
- رباعی شمارهٔ ۹۲ : بردار حجابها به یکبار امشب
- رباعی شمارهٔ ۹۳ : بی‌جام در این دور شرابست شراب
- رباعی شمارهٔ ۹۴ : بی‌طاعت دین بهشت رحمان مطلب
- رباعی شمارهٔ ۹۵ : بیکار مشین درآ درآمیز شتاب
- رباعی شمارهٔ ۹۶ : حاجت نبود مستی ما را به شراب
- رباعی شمارهٔ ۹۷ : خواب آمد و در چشم نبد موضع خواب
- رباعی شمارهٔ ۹۸ : دانیکه چه میگوید این بانگ رباب
- رباعی شمارهٔ ۹۹ : در چشم آمد خیال آن در خوشاب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰ : دل در هوس تو چون ربابست رباب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱ : ساقی در ده برای دیدار صواب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲ : سبحان‌الله من و تو ای در خوشاب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳ : شب گردم گرد شهر چون باد و چو آب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴ : شب گشت درین سینه چه سوز است عجب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵ : علمی که ترا گره گشاید به طلب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶ : گر آب حیات خوشگواری ای خواب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷ : گرم آمد عاشقانه و چست شتاب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸ : گر می‌خواهی بقا و پیروز مخسب
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹ : مستند مجردان اسرار امشب
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰ : هستم به وصال دوست دلشاد امشب
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱ : یارب یارب به حق تسبیح رباب
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲ : یاری کن و یار باش ای یار مخسب
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳ : آب حیوان در آب و گل پیدا نیست
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴ : آری صنما بهانه خود کم بودت
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵ : آسوده کسی که در کم و بیشی نیست
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶ : آمد بر من چو در کفم زر پنداشت
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷ : آن آتش ساده که ترا خورد و بکاست
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸ : آن بت که جمال و زینت مجلس ماست
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹ : آن پیش روی که جان او پیش صف است
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰ : آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱ : آنجا که توئی همه غم و جنگ و جفاست
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲ : آن جان که از او دلبر ما شادانست
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳ : آن جاه و جمالی که جهان‌افروز است
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴ : آن چشم فراز از پی تاب شده است
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵ : آن چشم که خون گشت غم او را جفت است
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶ : آن چیست کز او سماعها را شرف است
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷ : آن چیست که لذتست از او در صورت
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸ : آن خواجه که بار او همه قند تر است
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹ : آن دم که مرا بگرد تو دورانست
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰ : آن را که بود کار نه زین یارانست
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱ : آن را که خدای چون تو یاری داده است
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲ : آن را که غمی باشد و بتواند گفت
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳ : آن روح که بسته بود در نقش صفات
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴ : آن روی ترش نیست چنینش فعل است
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵ : آن سایهٔ تو جایگه و خانهٔ ما است
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶ : آن شاه که خاک پای او تاج سر است
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷ : آن شب که ترا به خواب بینم پیداست
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸ : آن شه که ز چاکران بدخو نگریخت
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹ : آن عشق مجرد سوی صحرا میتاخت
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰ : آن قاضی ما چو دیگران قاضی نیست
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱ : آنکس که امید یاری غم داده است
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲ : آنکس که بروی خواب او رشک پریست
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳ : آنکس که ترا به چشم ظاهر دیده است
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴ : آنکس که درون سینه را دل پنداشت
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵ : آنکس که ز سر عاشقی باخبر است
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶ : آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷ : آنکو ز نهال هوست شبخیزانست
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸ : آن نور مبین که در جبین ما هست
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹ : آواز تو ارمغان نفخ صور است
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰ : از بسکه دل تو دام حیلت افراخت
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱ : از بی‌یاری ظریفتر یاری نیست
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲ : از جمله طمع بریدنم آسانست
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳ : از حلقهٔ گوش از دلم باخبر است
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴ : از دوستی دوست نگنجم در پوست
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵ : از دیدن اغیار چو ما را مدد است
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶ : از عهد مگو که او نه بر پای منست
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷ : از کفر و ز اسلام برون صحرائیست
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸ : از نوح سفینه ایست میراث نجات
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹ : العین لفقدکم کثیرالعبرات
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰ : افغان کردم بر آن فغانم می‌سوخت
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱ : افکند مرا دلم به غوغا و گریخت
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲ : امروز چه روز است که خورشید دوتاست
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳ : امروز در این خانه کسی رقصانست
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴ : امروز من و جام صبوحی در دست
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵ : امروز مهم دست زنان آمده است
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶ : امشب آمد خیال آن دلبر چست
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷ : امشب شب آن دولت بی‌پایانست
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸ : امشب شب آنست که جان شبهاست
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹ : امشب شب من بسی ضعیف و زار است
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰ : امشب منم و طواف کاشانهٔ دوست
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱ : امشب هردل که همچو مه در طلب است
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲ : اندر دل من درون و بیرون همه او است
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳ : اندر سر ما همت کاری دگر است
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴ : انصاف بده که عشق نیکوکار است
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵ : او پاک شده است و خام ار در حرم است
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶ : ای آب حیات قطره از آب رخت
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷ : ای آمده بامداد شوریده و مست
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸ : ای آنکه درینجهان چو تو پاکی نیست
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹ : ای بنده بدانکه خواجهٔ شرق اینست
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰ : ای بی‌خبر از مغز شده غره بپوست
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱ : ای تن تو نمیری که چنان جان با تست
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲ : ای جان جهان جان و جهان باقی نیست
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳ : ای جان خبرت هست که جانان تو کیست
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴ : ای جان ز دل تو بر دل من راهست
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵ : ای حسرت خوبان جهان روی خوشت
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶ : ای خرمنت از سنبلهٔ آب حیات
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷ : ای خواجه ترا غم جمال و جاهست
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸ : ای در دل من نشسته شد وقت نشست
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹ : ای دل تا ریش و خسته میدارندت
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰ : ای دل تو و درد او که درمان اینست
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱ : ای دوست مکن که روزها را فرداست
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲ : ای ذکر تو مانع تماشای تو دوست
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳ : ای ساقی اگر سعادتی هست تراست
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴ : ای ساقی جان مطرب ما را چه شده است
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵ : ای شب چه شبی که روزها چاکر تست
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶ : ای شب ز می تو مر مرا مستی نیست
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷ : ای طالب اگر ترا سر این راهست
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸ : ای عقل برو که عاقل اینجا نیست
- رباعی شمارهٔ ۱۹۹ : ای فکر تو بر بسته نه پایت باز است
- رباعی شمارهٔ ۲۰۰ : ای کز تو دلم پر سمن و یاسمنست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۱ : ای لعل و عقیق و در و دریا و درست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۲ : این بانگ خوش از جانب کیوان منست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۳ : این چرخ غلام طبع خود رایهٔ ماست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۴ : این چرخ و فلکها که حد بینش ماست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۵ : این جمله شرابهای بی‌جام کراست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۶ : این جو که تراست هر کسی جویان نیست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۷ : این سینهٔ پرمشغله از مکتب اوست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۸ : این شکل سفالین تنم جام دلست
- رباعی شمارهٔ ۲۰۹ : این عشق شهست و رایتش پیدا نیست
- رباعی شمارهٔ ۲۱۰ : این غمزه که میرنی ز نوری دگر است
- رباعی شمارهٔ ۲۱۱ : این فتنه که اندر دل تنگ است ز چیست
- رباعی شمارهٔ ۲۱۲ : این فصل بهار نیست فصلی دگر است
- رباعی شمارهٔ ۲۱۳ : این گرمابه که خانهٔ دیوانست
- رباعی شمارهٔ ۲۱۴ : این مستی من ز بادهٔ حمرا نیست
- رباعی شمارهٔ ۲۱۵ : این من نه منم آنکه منم گوئی کیست
- رباعی شمارهٔ ۲۱۶ : این نعره عاشقان ز شمع طرب است
- رباعی شمارهٔ ۲۱۷ : این همدم اندرون که دم میدهدت
- رباعی شمارهٔ ۲۱۸ : ای هر بیدار با خبرهای تو خفت
- رباعی شمارهٔ ۲۱۹ : ای هرچه صدف بستهٔ دریای لبت
- رباعی شمارهٔ ۲۲۰ : ای همچو خر و گاو که و جو طلبت
- رباعی شمارهٔ ۲۲۱ : با تو سخنان بیزبان خواهم گفت
- رباعی شمارهٔ ۲۲۲ : با جان دو روزه تو چنان گشتی جفت
- رباعی شمارهٔ ۲۲۳ : باد آمد و گل بر سر میخواران ریخت
- رباعی شمارهٔ ۲۲۴ : با دشمن تو چو یار بسیار نشست
- رباعی شمارهٔ ۲۲۵ : با دل گفتم که دل از او جیحونست
- رباعی شمارهٔ ۲۲۶ : باران به سر گرم دلی بر میریخت
- رباعی شمارهٔ ۲۲۷ : با روز بجنگیم که چون روز گذشت
- رباعی شمارهٔ ۲۲۸ : بازآی که یار بر سر پیمانست
- رباعی شمارهٔ ۲۲۹ : با شاه هر آنکسی که در خرگاهست
- رباعی شمارهٔ ۲۳۰ : با شب گفتم گر بمهت ایمانست
- رباعی شمارهٔ ۲۳۱ : تا شب میگو که روز ما را شب نیست
- رباعی شمارهٔ ۲۳۲ : با عشق کلاه بر کمر دوز خوش است
- رباعی شمارهٔ ۲۳۳ : با عشق نشین که گوهر کان تو است
- رباعی شمارهٔ ۲۳۴ : با ما ز ازل رفته قراری دگر است
- رباعی شمارهٔ ۲۳۵ : با نی گفتم که بر تو بیداد ز کیست
- رباعی شمارهٔ ۲۳۶ : با هرکه نشستی و نشد جمع دلت
- رباعی شمارهٔ ۲۳۷ : با هستی و نیستیم بیگانگی است
- رباعی شمارهٔ ۲۳۸ : پای تو گرفته‌ام ندارم ز تو دست
- رباعی شمارهٔ ۲۳۹ : پائی که همی رفت به شبستان سر مست
- رباعی شمارهٔ ۲۴۰ : برجه که سماع روح برپای شده است
- رباعی شمارهٔ ۲۴۱ : برخیز و طواف کن بر آن قطب نجات
- رباعی شمارهٔ ۲۴۲ : برکان شکر چند مگس را غوغاست
- رباعی شمارهٔ ۲۴۳ : بر ما رقم خطا پرستی همه هست
- رباعی شمارهٔ ۲۴۴ : بر من در وصل بسته میدارد دوست
- رباعی شمارهٔ ۲۴۵ : پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
- رباعی شمارهٔ ۲۴۶ : بر هر جائیکه سرنهم مسجود او است
- رباعی شمارهٔ ۲۴۷ : بر جزوم نشان معشوق منست
- رباعی شمارهٔ ۲۴۸ : بستم سر خم باده و بوی برفت
- رباعی شمارهٔ ۲۴۹ : بگذشت سوار غیب و گردی برخاست
- رباعی شمارهٔ ۲۵۰ : بگرفت دلت زانکه ترا دل نگرفت
- رباعی شمارهٔ ۲۵۱ : پس بر به جهانی که چو خون در رگ ماست
- رباعی شمارهٔ ۲۵۲ : بیچاره‌تر از عاشق بیصبر کجاست
- رباعی شمارهٔ ۲۵۳ : بی‌دیده اگر راه روی عین خطاست
- رباعی شمارهٔ ۲۵۴ : بیرون ز تن و جان و روان درویش است
- رباعی شمارهٔ ۲۵۵ : بیرون ز جهان کفر و ایمان جائیست
- رباعی شمارهٔ ۲۵۶ : بیرون ز جهان و جان یکی دایهٔ ماست
- رباعی شمارهٔ ۲۵۷ : بی‌یار نماند هرکه با یار بساخت
- رباعی شمارهٔ ۲۵۸ : تا این فلک آینه‌گون بر کار است
- رباعی شمارهٔ ۲۵۹ : تا با تو ز هستی تو هستی باقیست
- رباعی شمارهٔ ۲۶۰ : تا چهرهٔ آفتاب جان رخشانست
- رباعی شمارهٔ ۲۶۱ : تا حاصل دردم سبب درمان گشت
- رباعی شمارهٔ ۲۶۲ : تا در دل من صورت آن رشک پریست
- رباعی شمارهٔ ۲۶۳ : تا تن نبری دور زمانم کشته است
- رباعی شمارهٔ ۲۶۴ : تا ظن نبری که این زمین بیهوشست
- رباعی شمارهٔ ۲۶۵ : تا عرش ز سودای رخش ولوله‌هاست
- رباعی شمارهٔ ۲۶۶ : تا من بزیم پیشه و کارم اینست
- رباعی شمارهٔ ۲۶۷ : تا مهر نگار باوفایم بگرفت
- رباعی شمارهٔ ۲۶۸ : تنها نه همین خنده و سیماش خوشست
- رباعی شمارهٔ ۲۶۹ : توبه چکنم که توبه‌ام سایهٔ تست
- رباعی شمارهٔ ۲۷۰ : توبه کردم که تا جانم برجاست
- رباعی شمارهٔ ۲۷۱ : توبه که دل خویش چو آهن کرده است
- رباعی شمارهٔ ۲۷۲ : تو سیر شدی من نشدم درمان چیست
- رباعی شمارهٔ ۲۷۳ : تو کان جهانی و جهان نیم جو است
- رباعی شمارهٔ ۲۷۴ : تهدید عدو چه بشنود عاشق راست
- رباعی شمارهٔ ۲۷۵ : جانا غم تو ز هرچه گویی بتر است
- رباعی شمارهٔ ۲۷۶ : جانم بر آن جان جهان رو کرده است
- رباعی شمارهٔ ۲۷۷ : جان و سر آن یار که او پرده‌در است
- رباعی شمارهٔ ۲۷۸ : جانی که به راه عشق تو در خطر است
- رباعی شمارهٔ ۲۷۹ : جانی که حریف بود بیگانه شده است
- رباعی شمارهٔ ۲۸۰ : جانی که شراب عشق ز آن سو خورده است
- رباعی شمارهٔ ۲۸۱ : جانی و جهانی و جهان با تو خوش است
- رباعی شمارهٔ ۲۸۲ : حسنت که همه جهان فسونش بگرفت
- رباعی شمارهٔ ۲۸۳ : چشم تو ز روزگار خونریزتر است
- رباعی شمارهٔ ۲۸۴ : چشمی دارم همه پر از صورت دوست
- رباعی شمارهٔ ۲۸۵ : چنگی صنمی که ساز چنگش بنواست
- رباعی شمارهٔ ۲۸۶ : چون دانستم که عشق پیوست منست
- رباعی شمارهٔ ۲۸۷ : خون دلبر من میان دلداران نیست
- رباعی شمارهٔ ۲۸۸ : چون دید مرا مست بهم برزد دست
- رباعی شمارهٔ ۲۸۹ : چونی که ترش مگر شکربارت نیست
- رباعی شمارهٔ ۲۹۰ : چیزیست که در تو بیتو جویان ویست
- رباعی شمارهٔ ۲۹۱ : حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست
- رباعی شمارهٔ ۲۹۲ : حاشا که دلم ز شب‌نشینی سیر است
- رباعی شمارهٔ ۲۹۳ : خاک قدمت سعادت جان من است
- رباعی شمارهٔ ۲۹۴ : خواهی که ترا کشف شود هستی دوست
- رباعی شمارهٔ ۲۹۵ : خویی به جهان خوبتر از خوی تو نیست
- رباعی شمارهٔ ۲۹۶ : خورشید رخت ز آسمان بیرونست
- رباعی شمارهٔ ۲۹۷ : خورشید و ستارگان و بدرما اوست
- رباعی شمارهٔ ۲۹۸ : خیزید که آن یار سعادت برخاست
- رباعی شمارهٔ ۲۹۹ : دایم ز ولایت علی برخواهم گفت
- رباعی شمارهٔ ۳۰۰ : در باغ من ار سرو و اگر گلزار است
- رباعی شمارهٔ ۳۰۱ : در بتکده تا خیال معشوهٔ ما است
- رباعی شمارهٔ ۳۰۲ : در خواب مهی دوش روانم دیده است
- رباعی شمارهٔ ۳۰۳ : در دایرهٔ وجود موجود علیست
- رباعی شمارهٔ ۳۰۴ : در دیدهٔ صورت ار ترا دامی هست
- رباعی شمارهٔ ۳۰۵ : در راه طلب عاقل و دیوانه یکیست
- رباعی شمارهٔ ۳۰۶ : در صورت تست آنچه معنا همه اوست
- رباعی شمارهٔ ۳۰۷ : در ظاهر و باطن آنچه خیر است و شر است
- رباعی شمارهٔ ۳۰۸ : در عشق اگرچه که قدم بر قدم است
- رباعی شمارهٔ ۳۰۹ : در عشق تو هر حیله که کردم هیچست
- رباعی شمارهٔ ۳۱۰ : در عشق که جز می بقا خوردن نیست
- رباعی شمارهٔ ۳۱۱ : در عهد و وفا چنانکه دلدار منست
- رباعی شمارهٔ ۳۱۲ : در کوی غم تو صبر بیفرمانست
- رباعی شمارهٔ ۳۱۳ : در مجلس عشاق قراری دگر است
- رباعی شمارهٔ ۳۱۴ : در مرگ حیات اهل داد و دین است
- رباعی شمارهٔ ۳۱۵ : در من غم شبکور چرا پیچیده است
- رباعی شمارهٔ ۳۱۶ : درنه قدم ار چه راه بی‌پایانست
- رباعی شمارهٔ ۳۱۷ : درنه قدمی که چشمه حیوانست
- رباعی شمارهٔ ۳۱۸ : در وصل جمالش گل خندان منست
- رباعی شمارهٔ ۳۱۹ : درویشی و عاشقی به هم سلطانیست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۰ : دستت دو و پایت دو و چشمت دو رواست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۱ : دلتنگم و دیدار تو درمان منست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۲ : دلدار اگر مرا بدراند پوست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۳ : دلدار ز پرده‌ای کز آن سوسو نیست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۴ : دلدار ظریف است و گناهنش اینست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۵ : دلدارم گفت کان فلان زنده ز چیست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۶ : دل در بر من زنده برای غم تست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۷ : دل در بر هر که هست از دلبر ماست
- رباعی شمارهٔ ۳۲۸ : دل رفت بر کسیکه بیماش خوش است
- رباعی شمارهٔ ۳۲۹ : دل رفت و سر راه دل استان بگرفت
- رباعی شمارهٔ ۳۳۰ : دل یاد تو کرد چون به عشرت بنشست
- رباعی شمارهٔ ۳۳۱ : دل یاد تو کرد چون طرب می انگیخت
- رباعی شمارهٔ ۳۳۲ : دور است ز تو نظر بهانه اینست
- رباعی شمارهٔ ۳۳۳ : دوش از سر لطف یار در من نگریست
- رباعی شمارهٔ ۳۳۴ : دی آنکه ز سوی بام بر ما نگریست
- رباعی شمارهٔ ۳۳۵ : دیوانه شدم خواب ز دیوانه خطا است
- رباعی شمارهٔ ۳۳۶ : راهی ز زبان ما بدل پیوسته است
- رباعی شمارهٔ ۳۳۷ : روزی ترش است و دیدهٔ ابرتر است
- رباعی شمارهٔ ۳۳۸ : روزی که ترا ببینم آدینهٔ ماست
- رباعی شمارهٔ ۳۳۹ : روزیکه مرا به نزد تو دورانست
- رباعی شمارهٔ ۳۴۰ : زانروز که چشم من برویت نگریست
- رباعی شمارهٔ ۳۴۱ : زان روی که دل بستهٔ آنزنجیر است
- رباعی شمارهٔ ۳۴۲ : زان رونق هر سماع آواز دف است
- رباعی شمارهٔ ۳۴۳ : زان می خوردم که روح پیمانه اوست
- رباعی شمارهٔ ۳۴۴ : زان می مستم که نقش جامش عشق است
- رباعی شمارهٔ ۳۴۵ : سرسبز بود خاک که آتش یار است
- رباعی شمارهٔ ۳۴۶ : سر سخن دوست نمیرم گفت
- رباعی شمارهٔ ۳۴۷ : سرگشته چو آسیای گردان کنمت
- رباعی شمارهٔ ۳۴۸ : سرگشته دلا به دوست از جان راهست
- رباعی شمارهٔ ۳۴۹ : سرمایهٔ عقل سر دیوانگیست
- رباعی شمارهٔ ۳۵۰ : سلطان ملاحت مه موزون منست
- رباعی شمارهٔ ۳۵۱ : سنبل چو سر عقاب زلف تو نداشت
- رباعی شمارهٔ ۳۵۲ : شاگرد توست دل که عشق آموز است
- رباعی شمارهٔ ۳۵۳ : شاهی که شفیع هر گنه بود برفت
- رباعی شمارهٔ ۳۵۴ : شب رو که شبت راهبر اسرار است
- رباعی شمارهٔ ۳۵۵ : شمشیر ازل بدست مردان خداست
- رباعی شمارهٔ ۳۵۶ : شمعی که در اینخانه بدی خانه کجاست
- رباعی شمارهٔ ۳۵۷ : صدربار بگفتمت چه هشیار و چه مست
- رباعی شمارهٔ ۳۵۸ : عاشق نبود آنکه سبک چون جان نیست
- رباعی شمارهٔ ۳۵۹ : عشق آمد و توبه را چو شیشه بشکست
- رباعی شمارهٔ ۳۶۰ : عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
- رباعی شمارهٔ ۳۶۱ : عشقت به دلم درآمد و شاد برفت
- رباعی شمارهٔ ۳۶۲ : عشق تو چنین حکیم و استاد چراست
- رباعی شمارهٔ ۳۶۳ : عشق تو در اطراف گیائی میتاخت
- رباعی شمارهٔ ۳۶۴ : عشقی که از او وجود بی‌جان میزیست
- رباعی شمارهٔ ۳۶۵ : عشقی نه به اندازهٔ ما در سر ماست
- رباعی شمارهٔ ۳۶۶ : عقل آمد و پند عاشقان پیش گرفت
- رباعی شمارهٔ ۳۶۷ : عمریست که جان بنده بیخویشتن است
- رباعی شمارهٔ ۳۶۸ : قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست
- رباعی شمارهٔ ۳۶۹ : گر آتش دل نیست پس این دود چراست
- رباعی شمارهٔ ۳۷۰ : گر آه کنم آه بدین قانع نیست
- رباعی شمارهٔ ۳۷۱ : گر باد بر آن زلف پریشان زندت
- رباعی شمارهٔ ۳۷۲ : گر بر سر شهوت و هوا خواهی رفت
- رباعی شمارهٔ ۳۷۳ : گر جملهٔ آفاق همه غم بگرفت
- رباعی شمارهٔ ۳۷۴ : گر دامن وصل تو کشم جنگی نیست
- رباعی شمارهٔ ۳۷۵ : گر در وصلی بهشت یا باغ اینست
- رباعی شمارهٔ ۳۷۶ : گر دف نبود نیشکر او دف ماست
- رباعی شمارهٔ ۳۷۷ : گر شرم همی از آن و این باید داشت
- رباعی شمارهٔ ۳۷۸ : گرمای تموز از دل پردرد شماست
- رباعی شمارهٔ ۳۷۹ : گر حلقهٔ آن زلف چو شستت نگرفت
- رباعی شمارهٔ ۳۸۰ : کس دل ندهد بدو که خونخوار منست
- رباعی شمارهٔ ۳۸۱ : کس نیست که اندر هوسی شیدا نیست
- رباعی شمارهٔ ۳۸۲ : گفتار تو زر و فعلت ارزیزین است
- رباعی شمارهٔ ۳۸۳ : گفتا که بیا سماع در کار شده‌است
- رباعی شمارهٔ ۳۸۴ : گفتا که شکست توبه بازآمد مست
- رباعی شمارهٔ ۳۸۵ : گفتا بجهم همچو کبوتر ز کفت
- رباعی شمارهٔ ۳۸۶ : گفتم چشمم که هست خاک کویت
- رباعی شمارهٔ ۳۸۷ : گفتم دلم از تو بوسه‌ای خواهانست
- رباعی شمارهٔ ۳۸۸ : گفتم عشقت قرابت و خویش منست
- رباعی شمارهٔ ۳۸۹ : گفتم که بیا بچشم من درنگریست
- رباعی شمارهٔ ۳۹۰ : گفتند که دل دگر هوائی می‌پخت
- رباعی شمارهٔ ۳۹۱ : گفتم که دلم آلت و انگاز مست
- رباعی شمارهٔ ۳۹۲ : گفتند که شش جهت همه نور خداست
- رباعی شمارهٔ ۳۹۳ : گفتی چونی بنده چنانست که هست
- رباعی شمارهٔ ۳۹۴ : گفتی گشتم ملول و سودام گرفت
- رباعی شمارهٔ ۳۹۵ : گم باد سریکه سروران را پا نیست
- رباعی شمارهٔ ۳۹۶ : کوچک بودن بزرگ را کوچک نیست
- رباعی شمارهٔ ۳۹۷ : گویند بیا به باغ کانجا لاغ است
- رباعی شمارهٔ ۳۹۸ : گویند که صاحب فنون عقل کل است
- رباعی شمارهٔ ۳۹۹ : گویند که عشق عاقبت تسکین است
- رباعی شمارهٔ ۴۰۰ : گویند مرا که این همه درد چراست
- رباعی شمارهٔ ۴۰۱ : لطف تو جهانی و قرانی افراشت
- رباعی شمارهٔ ۴۰۲ : ما را بجز این زبان زبانی دگر است
- رباعی شمارهٔ ۴۰۳ : ما را بدم پیر نگه نتوان داشت
- رباعی شمارهٔ ۴۰۴ : ما عاشق عشقیم که عشق است نجات
- رباعی شمارهٔ ۴۰۵ : ما عاشق عشقیم و مسلمان دگر است
- رباعی شمارهٔ ۴۰۶ : ماه عید است و خلق زیر و زبر است
- رباعی شمارهٔ ۴۰۷ : ماهی تو که فتنه‌ای نداری ز تو دست
- رباعی شمارهٔ ۴۰۸ : ماهی که نه زیر و نی به بالاست کجاست
- رباعی شمارهٔ ۴۰۹ : مرغ جان را میل سوی بالا نیست
- رباعی شمارهٔ ۴۱۰ : مرغ دل من چو ترک این دانه گرفت
- رباعی شمارهٔ ۴۱۱ : مر وصل ترا هزار صاحب هوس است
- رباعی شمارهٔ ۴۱۲ : مست است دو چشم از دو چشم مستت
- رباعی شمارهٔ ۴۱۳ : مستم ز خمار عبهر جادویت
- رباعی شمارهٔ ۴۱۴ : مستی ز ره آمد و بما در پیوست
- رباعی شمارهٔ ۴۱۵ : معشوق شراب‌خوار و بیسامانست
- رباعی شمارهٔ ۴۱۶ : من آن توام کام منت باید جست
- رباعی شمارهٔ ۴۱۷ : من بندهٔ آن کسم که بیماش خوش است
- رباعی شمارهٔ ۴۱۸ : من زان جانم که جانها را جانست
- رباعی شمارهٔ ۴۱۹ : منصور حلاجی که اناالحق میگفت
- رباعی شمارهٔ ۴۲۰ : من کوهم و قال من صدای یار است
- رباعی شمارهٔ ۴۲۱ : من محو خدایم و خدا آن منست
- رباعی شمارهٔ ۴۲۲ : میدان که در درون تو مثال غاریست
- رباعی شمارهٔ ۴۲۳ : می‌گرییم زار و یار گوید زرقست
- رباعی شمارهٔ ۴۲۴ : میگفت یکی پری که او ناپیداست
- رباعی شمارهٔ ۴۲۵ : مینال که آن ناله شنو همسایه است
- رباعی شمارهٔ ۴۲۶ : ناگاه بروئید یکی شاخ نبات
- رباعی شمارهٔ ۴۲۷ : ناگه ز درم درآمد آن دلبر مست
- رباعی شمارهٔ ۴۲۸ : نه چرخ غلام طبع خود رایهٔ ماست
- رباعی شمارهٔ ۴۲۹ : نی با تو دمی نشستنم سامانست
- رباعی شمارهٔ ۴۳۰ : نی بی‌زر و زور شه سپه بتوان داشت
- رباعی شمارهٔ ۴۳۱ : هان ای دل خسته روز مردانگیست
- رباعی شمارهٔ ۴۳۲ : هجران خواهی طریق عشاقانست
- رباعی شمارهٔ ۴۳۳ : هر جان عزیز کو شناسای رهست
- رباعی شمارهٔ ۴۳۴ : هر جان که از او دلبر ما شادانست
- رباعی شمارهٔ ۴۳۵ : هر چند به حلم یار ما جورکش است
- رباعی شمارهٔ ۴۳۶ : هرچند شکر لذت جان و جگر است
- رباعی شمارهٔ ۴۳۷ : هرچند فراق پشت امید شکست
- رباعی شمارهٔ ۴۳۸ : هرچند که بار آن شترها شکر است
- رباعی شمارهٔ ۴۳۹ : هر درویشی که در شکست خویش است
- رباعی شمارهٔ ۴۴۰ : هر ذره که چون گرسنه بر خوان خداست
- رباعی شمارهٔ ۴۴۱ : هر ذره که در هوا و در کیوانست
- رباعی شمارهٔ ۴۴۲ : هر ذره که در هوا و در هامونست
- رباعی شمارهٔ ۴۴۳ : هر ذره و هر خیال چون بیداریست
- رباعی شمارهٔ ۴۴۴ : هر روز به نو برآید آن دلبر مست
- رباعی شمارهٔ ۴۴۵ : هر روز حجاب بیقراران بیش است
- رباعی شمارهٔ ۴۴۶ : هر روز دلم در غم تو زارتر است
- رباعی شمارهٔ ۴۴۷ : هر روز دل مرا سماع و طربیست
- رباعی شمارهٔ ۴۴۸ : هر صورت کاید به از او امکان هست
- رباعی شمارهٔ ۴۴۹ : هر کز ز دماغ بنده بوی تو نرفت
- رباعی شمارهٔ ۴۵۰ : هشیار اگر زر و گر زرین است
- رباعی شمارهٔ ۴۵۱ : هم عابد و هم زاهد و هم خونریز است
- رباعی شمارهٔ ۴۵۲ : یاری که به حسن از صفت افزونست
- رباعی شمارهٔ ۴۵۳ : یاری که به نزد او گل و خار یکیست
- رباعی شمارهٔ ۴۵۴ : یاری که غمش دوای هر بیمار است
- رباعی شمارهٔ ۴۵۵ : یکبار به مردم و مرا کس نگریست
- رباعی شمارهٔ ۴۵۶ : یک چشم من از روز جدائی بگریست
- رباعی شمارهٔ ۴۵۷ : ای آنکه کنی کون و مکانرا محدث
- رباعی شمارهٔ ۴۵۸ : ما را چو ز عشق میشود راست مزاج
- رباعی شمارهٔ ۴۵۹ : اندر سر من نبود جز رای صلاح
- رباعی شمارهٔ ۴۶۰ : آبی که از این دیده چو خون میریزد
- رباعی شمارهٔ ۴۶۱ : آنان که محققان این درگاهند
- رباعی شمارهٔ ۴۶۲ : آن تازه تنی که در بلای تو بود
- رباعی شمارهٔ ۴۶۳ : آنجا بنشین که همنشین مردانند
- رباعی شمارهٔ ۴۶۴ : آنجا که بهر سخن دل ما گردد
- رباعی شمارهٔ ۴۶۵ : آن خوبانی که فتنهٔ بتکده‌اند
- رباعی شمارهٔ ۴۶۶ : آن دشمن دوست روی دیدی که چه کرد
- رباعی شمارهٔ ۴۶۷ : آن دل که به شاهد نهان درنگرد
- رباعی شمارهٔ ۴۶۸ : آندم که ز افلاک گهر ریز کند
- رباعی شمارهٔ ۴۶۹ : آن ذره که جز همدم خورشید نشد
- رباعی شمارهٔ ۴۷۰ : آن راحت جان گرد دلم میگردد
- رباعی شمارهٔ ۴۷۱ : آنرا که به ضاعت قناعت باشد
- رباعی شمارهٔ ۴۷۲ : آن را که به علم و عقل افراشته‌اند
- رباعی شمارهٔ ۴۷۳ : آن را که خدای ناف بر عشق برید
- رباعی شمارهٔ ۴۷۴ : آنرا که ز عشق دوست بیداد رسد
- رباعی شمارهٔ ۴۷۵ : آن را منگر که ذوفنون آید مرد
- رباعی شمارهٔ ۴۷۶ : آن رفت که بودمی من از عشق تو شاد
- رباعی شمارهٔ ۴۷۷ : آن روز که جان خرقهٔ قالب پوشید
- رباعی شمارهٔ ۴۷۸ : آن روز که جانم ره کیوان گیرد
- رباعی شمارهٔ ۴۷۹ : آن روز که چشم تو ز من برگردد
- رباعی شمارهٔ ۴۸۰ : آن روز که روز ابر و باران باشد
- رباعی شمارهٔ ۴۸۱ : آن روز که عشق با دلم بستیزد
- رباعی شمارهٔ ۴۸۲ : آن روز که کار وصل را ساز آید
- رباعی شمارهٔ ۴۸۳ : آن روز که مهرگان گردون زده‌اند
- رباعی شمارهٔ ۴۸۴ : آن سر که بود بی‌خبر از وی خسبد
- رباعی شمارهٔ ۴۸۵ : آن طرفه جماعتی که جانشان بکشد
- رباعی شمارهٔ ۴۸۶ : آن عشق که برق و بوش تا فرق رسید
- رباعی شمارهٔ ۴۸۷ : آن کان نبات و تنگ شکر نامد
- رباعی شمارهٔ ۴۸۸ : آن کز تو خدای این گدا میخواهد
- رباعی شمارهٔ ۴۸۹ : آن کس که بر آتش جهانم بنهاد
- رباعی شمارهٔ ۴۹۰ : آن کس که ترا بیند و خندان نشود
- رباعی شمارهٔ ۴۹۱ : آن کس که ترا شناخت جان را چه کند
- رباعی شمارهٔ ۴۹۲ : آن کس که از آب و گل نگاری دارد
- رباعی شمارهٔ ۴۹۳ : آن کس که ز چرخ نیم نانی دارد
- رباعی شمارهٔ ۴۹۴ : آن کس که ز دل دم اناالحق میزد
- رباعی شمارهٔ ۴۹۵ : آن کس که مرا به صدق اقرار کند
- رباعی شمارهٔ ۴۹۶ : آن کیست که بیرون درون مینگرد
- رباعی شمارهٔ ۴۹۷ : آن لحظه که آن سرو روانم برسید
- رباعی شمارهٔ ۴۹۸ : آن لحظه که از پیرهنت بوی رسد
- رباعی شمارهٔ ۴۹۹ : آن نزدیکی که دلستان را باشد
- رباعی شمارهٔ ۵۰۰ : آن وسوسه‌ای که شرمها را ببرد
- رباعی شمارهٔ ۵۰۱ : آنها که بتش خزان سوخته‌اند
- رباعی شمارهٔ ۵۰۲ : آنها که به کوی عارفان افتادند
- رباعی شمارهٔ ۵۰۳ : آنها که چو آب صافی و ساده روند
- رباعی شمارهٔ ۵۰۴ : آنها که دل از الست مست آوردند
- رباعی شمارهٔ ۵۰۵ : آنها که شب و روز ترا بر اثرند
- رباعی شمارهٔ ۵۰۶ : آن یار که از طبیب دل برباید
- رباعی شمارهٔ ۵۰۷ : آن یار که عقلها شکارش میشد
- رباعی شمارهٔ ۵۰۸ : آهو بدود چو در پیش سگ بیند
- رباعی شمارهٔ ۵۰۹ : اجری ده ارواحی و سلطان ابد
- رباعی شمارهٔ ۵۱۰ : از آب حیات دوست بیمار نماند
- رباعی شمارهٔ ۵۱۱ : از آتش سودای توام تابی بود
- رباعی شمارهٔ ۵۱۲ : از آتش عشق تو جوانی خیزد
- رباعی شمارهٔ ۵۱۳ : از آتش عشق دوست تفها بزنید
- رباعی شمارهٔ ۵۱۴ : از آتش عشق سردها گرم شود
- رباعی شمارهٔ ۵۱۵ : از آدمیی دمی بجائی ارزد
- رباعی شمارهٔ ۵۱۶ : از تاب تو نی یار و عدو میماند
- رباعی شمارهٔ ۵۱۷ : از خاک کف پات سران حیرانند
- رباعی شمارهٔ ۵۱۸ : از درد چو جان تو به فریاد آید
- رباعی شمارهٔ ۵۱۹ : از دیدن روئیکه ترا دیده بود
- رباعی شمارهٔ ۵۲۰ : از شبنم عشق خاک آدم گل شد
- رباعی شمارهٔ ۵۲۱ : از شربت سودای تو هر جان که مزید
- رباعی شمارهٔ ۵۲۲ : از عشق تو دریا همه شور انگیزد
- رباعی شمارهٔ ۵۲۳ : از عشق خدا نه بر زیان خواهی شد
- رباعی شمارهٔ ۵۲۴ : از لشکر صبرم علمی بیش نماند
- رباعی شمارهٔ ۵۲۵ : از لطف تو هیچ بنده نومید نشد
- رباعی شمارهٔ ۵۲۶ : از ما بت عیار گریزان باشد
- رباعی شمارهٔ ۵۲۷ : از نیکی تو طبع بداندیش نماند
- رباعی شمارهٔ ۵۲۸ : از یاد خدای مرد مطلق خیزد
- رباعی شمارهٔ ۵۲۹ : افسوس که طبع دلفروزیت نبود
- رباعی شمارهٔ ۵۳۰ : اکنون که رخت جان جهانی بربود
- رباعی شمارهٔ ۵۳۱ : امروز خوش است هر که او جان دارد
- رباعی شمارهٔ ۵۳۲ : امروز ما یار جنون میخواهد
- رباعی شمارهٔ ۵۳۳ : امشب چه لطیف و با نوا میگردد
- رباعی شمارهٔ ۵۳۴ : امشب ساقی به مشک می گردان کرد
- رباعی شمارهٔ ۵۳۵ : امشب شب آن نیست که از خانه روند
- رباعی شمارهٔ ۵۳۶ : اندر دل بی‌وفا غم و ماتم باد
- رباعی شمارهٔ ۵۳۷ : اندر رمضان خاک تو زر میگردد
- رباعی شمارهٔ ۵۳۸ : اندر ره فقر دیده نادیده کنند
- رباعی شمارهٔ ۵۳۹ : اندر طلب آن قوم که بشتافته‌اند
- رباعی شمارهٔ ۵۴۰ : اندیشهٔ هشیار تو هشیار کشد
- رباعی شمارهٔ ۵۴۱ : انوار صلاح دین برانگیخته باد
- رباعی شمارهٔ ۵۴۲ : اول که رخم زرد و دلم پرخون بود
- رباعی شمارهٔ ۵۴۳ : ای آنکه ز تو مشکلم آسان گردد
- رباعی شمارهٔ ۵۴۴ : ای آنکه نخست بر سحر چشم تو زد
- رباعی شمارهٔ ۵۴۵ : ای از قدمت خاک زمین خرم و شاد
- رباعی شمارهٔ ۵۴۶ : ای اطلس دعوی ترا معنی برد
- رباعی شمارهٔ ۵۴۷ : ایام وصال یار گوئی که نبود
- رباعی شمارهٔ ۵۴۸ : ای اهل صفا که در جهان گردانید
- رباعی شمارهٔ ۵۴۹ : ای اهل مناجات که در محرابید
- رباعی شمارهٔ ۵۵۰ : ای دل اثر صبح گه شام که دید
- رباعی شمارهٔ ۵۵۱ : ای دل اگرت رضای دلبر باید
- رباعی شمارهٔ ۵۵۲ : ای دل این ره به قیل و قالت ندهند
- رباعی شمارهٔ ۵۵۳ : ای دل سر آرزو به پای اندر بند
- رباعی شمارهٔ ۵۵۴ : ای دوست مگو تو بنده‌ای یا آزاد
- رباعی شمارهٔ ۵۵۵ : ای روز برآ که ذره‌ها رقص کنند
- رباعی شمارهٔ ۵۵۶ : ای سر روان باد خزانت مرساد
- رباعی شمارهٔ ۵۵۷ : ای عشق ترا پری و انسان دانند
- رباعی شمارهٔ ۵۵۸ : ای عشق توم ان عذابی لشدید
- رباعی شمارهٔ ۵۵۹ : ای عشق که جانها اثر جان تواند
- رباعی شمارهٔ ۵۶۰ : ای قوم که برتر از مه و مهتابید
- رباعی شمارهٔ ۵۶۱ : ای لشکر عشق اگرچه بس جبارید
- رباعی شمارهٔ ۵۶۲ : ای مرغ عجب که صید تو شیرانند
- رباعی شمارهٔ ۵۶۳ : این پردهٔ دل دگر مکن تا نرود
- رباعی شمارهٔ ۵۶۴ : این تنهائی هزار جان بیش ارزد
- رباعی شمارهٔ ۵۶۵ : ای نرم دلانیکه وفا میکارید
- رباعی شمارهٔ ۵۶۶ : این سر که در این سینهٔ ما میگردد
- رباعی شمارهٔ ۵۶۷ : این صورت آدمی که درهم بستند
- رباعی شمارهٔ ۵۶۸ : این طرفه که یار در دامن گنجد
- رباعی شمارهٔ ۵۶۹ : این عشق به جانب دلیران گردد
- رباعی شمارهٔ ۵۷۰ : این مست به باده‌ای دگر میگردد
- رباعی شمارهٔ ۵۷۱ : این واقعه را سخت بگیری شاید
- رباعی شمارهٔ ۵۷۲ : بار دگر این خسته جگر باز آمد
- رباعی شمارهٔ ۵۷۳ : با روی تو هیچکس ز باغ اندیشد
- رباعی شمارهٔ ۵۷۴ : با سود وصال تو زیانت نرسد
- رباعی شمارهٔ ۵۷۵ : با هرکه دمی عشق تو آمیخته شد
- رباعی شمارهٔ ۵۷۶ : بخشای بر آن بنده که خوابش نبود
- رباعی شمارهٔ ۵۷۷ : بر بنده بخند تا ثوابت باشد
- رباعی شمارهٔ ۵۷۸ : بر خاک نظر کند چو بر ما گذرد
- رباعی شمارهٔ ۵۷۹ : پرسیدم از آن کسی که برهان داند
- رباعی شمارهٔ ۵۸۰ : پرسید مهم که چشم تو مه را دید
- رباعی شمارهٔ ۵۸۱ : برقی که ز میغ آن جهان روی نمود
- رباعی شمارهٔ ۵۸۲ : بر گور من آن کو گذرد مست شود
- رباعی شمارهٔ ۵۸۳ : بر یار نظر کنم خجل میگردد
- رباعی شمارهٔ ۵۸۴ : بس درمانها کان مدد درد شود
- رباعی شمارهٔ ۵۸۵ : بسیار ترا خسته روان باید شد
- رباعی شمارهٔ ۵۸۶ : بشنو اگرت تاب شنیدن باشد
- رباعی شمارهٔ ۵۸۷ : بعضی به صفات حیدر کرارند
- رباعی شمارهٔ ۵۸۸ : بویت آمد گریز را روی نماند
- رباعی شمارهٔ ۵۸۹ : بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد
- رباعی شمارهٔ ۵۹۰ : بی‌بحر صفا گوهر ما سنگ آمد
- رباعی شمارهٔ ۵۹۱ : بیتو جانا قرار نتوانم کرد
- رباعی شمارهٔ ۵۹۲ : بیت و غزل و شعر مرا آب ببرد
- رباعی شمارهٔ ۵۹۳ : بیدار شو ای دل که جهان میگذرد
- رباعی شمارهٔ ۵۹۴ : پیران خرابات غمت بسیارند
- رباعی شمارهٔ ۵۹۵ : بی‌زارم از آن آب که آتش نشود
- رباعی شمارهٔ ۵۹۶ : بی‌زارم از آن لعل که پیروزه بود
- رباعی شمارهٔ ۵۹۷ : بی‌عشق نشاط و طرب افزون نشود
- رباعی شمارهٔ ۵۹۸ : بیمارم و غم در امتحانم دارد
- رباعی شمارهٔ ۵۹۹ : بی‌من به زبان من سخن می‌آید
- رباعی شمارهٔ ۶۰۰ : پیوسته سرت سبز و لبت خندان باد
- رباعی شمارهٔ ۶۰۱ : بی‌یاری تو دل بسوی یار نشد
- رباعی شمارهٔ ۶۰۲ : تا با غم عشق تو مرا کار افتاد
- رباعی شمارهٔ ۶۰۳ : تا بنده ز خود فانی مطلق نشود
- رباعی شمارهٔ ۶۰۴ : تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد
- رباعی شمارهٔ ۶۰۵ : تا در دل من عشق تو اندوخته شد
- رباعی شمارهٔ ۶۰۶ : تا در طلب مات همی کام بود
- رباعی شمارهٔ ۶۰۷ : تا رهبر تو طبع بدآموز بود
- رباعی شمارهٔ ۶۰۸ : تا سر نشود یقین که سرکش نشود
- رباعی شمارهٔ ۶۰۹ : تا گوهر جان در این طبایع افتاد
- رباعی شمارهٔ ۶۱۰ : تا مدرسه و مناره ویران نشود
- رباعی شمارهٔ ۶۱۱ : نایی ببرید از نیستان استاد
- رباعی شمارهٔ ۶۱۲ : بانگ مستی ز آسمان می‌آید
- رباعی شمارهٔ ۶۱۳ : تنها بمرو که رهزنان بسیارند
- رباعی شمارهٔ ۶۱۴ : تو جانی و هر زنده غم جان بکشد
- رباعی شمارهٔ ۶۱۵ : تو هیچ نه‌ای و هیچ توبه ز وجود
- رباعی شمارهٔ ۶۱۶ : تیری ز کمانچهٔ ربابی بجهید
- رباعی شمارهٔ ۶۱۷ : جامی که بگیرم میش انوار بود
- رباعی شمارهٔ ۶۱۸ : جانا تبش عشق به غایت برسید
- رباعی شمارهٔ ۶۱۹ : جان باز که وصل او به دستان ندهند
- رباعی شمارهٔ ۶۲۰ : جان چو سمندرم نگاری دارد
- رباعی شمارهٔ ۶۲۱ : جان را جستم ببحر مرجان آمد
- رباعی شمارهٔ ۶۲۲ : جان روی به عالم همایون آورد
- رباعی شمارهٔ ۶۲۳ : جان کیست که او بدیده کار تو کند
- رباعی شمارهٔ ۶۲۴ : جان محرم درگاه همی باید برد
- رباعی شمارهٔ ۶۲۵ : جانم ز هواهای تو یادی دارد
- رباعی شمارهٔ ۶۲۶ : جانیکه در او از تو خیالی باشد
- رباعی شمارهٔ ۶۲۷ : جائیکه در او چون نگاری باشد
- رباعی شمارهٔ ۶۲۸ : جز دمدمهٔ عشق تو در گوش نماند
- رباعی شمارهٔ ۶۲۹ : جز صحبت عاشقان و مستان مپسند
- رباعی شمارهٔ ۶۳۰ : چشمت صنما هزار دلدار کشد
- رباعی شمارهٔ ۶۳۱ : چشم تو هزار سحر مطلق دارد
- رباعی شمارهٔ ۶۳۲ : چشمی که نظر بدان گل و لاله کند
- رباعی شمارهٔ ۶۳۳ : جودت همه آن کند که دریا نکند
- رباعی شمارهٔ ۶۳۴ : جوزی که درونش مغز شیرین باشد
- رباعی شمارهٔ ۶۳۵ : چون بدنامی بروزگاری افتد
- رباعی شمارهٔ ۶۳۶ : چون خمر تو در ساغر ما در ریزند
- رباعی شمارهٔ ۶۳۷ : چون دیده بر آن عارض چون سیم افتاد
- رباعی شمارهٔ ۶۳۸ : چون دیده برفت توتیای تو چه سود
- رباعی شمارهٔ ۶۳۹ : چون روز وصال یار ما نیست پدید
- رباعی شمارهٔ ۶۴۰ : چون زیر افکند در عراق آمیزد
- رباعی شمارهٔ ۶۴۱ : چون شاهد پوشیده خرامان گردد
- رباعی شمارهٔ ۶۴۲ : چون صبح ولای حق دمیدن گیرد
- رباعی شمارهٔ ۶۴۳ : چون صورت تو در دل ما بازآید
- رباعی شمارهٔ ۶۴۴ : چون نیستی تو محض اقرار بود
- رباعی شمارهٔ ۶۴۵ : حاشا که دل از عشق جهانرا نگرد
- رباعی شمارهٔ ۶۴۶ : خاک توام و خدای حق میداند
- رباعی شمارهٔ ۶۴۷ : خاموش مراز گفت و گفتار تو کرد
- رباعی شمارهٔ ۶۴۸ : خوابم ز خیال روی تو پشت بداد
- رباعی شمارهٔ ۶۴۹ : خواهم گردی که از هوای تو رسد
- رباعی شمارهٔ ۶۵۰ : خواهم که دلم با غم هم‌خو باشد
- رباعی شمارهٔ ۶۵۱ : خورشید که باشد که بروی تو رسد
- رباعی شمارهٔ ۶۵۲ : خورشید که در خانه بقا می نکند
- رباعی شمارهٔ ۶۵۳ : خورشید مگر بسته به پیشت میرد
- رباعی شمارهٔ ۶۵۴ : خوش عادت خوش خو که محمد دارد
- رباعی شمارهٔ ۶۵۵ : خون دل عاشقان چو جیحون گردد
- رباعی شمارهٔ ۶۵۶ : دامان جلال تو ز دستم نشود
- رباعی شمارهٔ ۶۵۷ : دانی صوفی بهر چه بسیار خورد
- رباعی شمارهٔ ۶۵۸ : در باغ آیید و سبز پوشان نگرید
- رباعی شمارهٔ ۶۵۹ : در باغ هزار شاهد مهرو بود
- رباعی شمارهٔ ۶۶۰ : در بندم از آن دو زلف بند اندر بند
- رباعی شمارهٔ ۶۶۱ : در حضرت حق ستوده درویشانند
- رباعی شمارهٔ ۶۶۲ : در خدمتت ای جان چو بدن میافتد
- رباعی شمارهٔ ۶۶۳ : درد و زخم ار زلف تو در چنگ آید
- رباعی شمارهٔ ۶۶۴ : در راه طلب رسیده‌ای میباید
- رباعی شمارهٔ ۶۶۵ : در سلسله‌ات هر آنکه پا بست شود
- رباعی شمارهٔ ۶۶۶ : در سینهٔ هر که ذره‌ای دل باشد
- رباعی شمارهٔ ۶۶۷ : در صحبت حق خموش میباید بود
- رباعی شمارهٔ ۶۶۸ : در عشق اگرچه خرده بینم کردند
- رباعی شمارهٔ ۶۶۹ : در عشق توام نصیحت و پند چه سود
- رباعی شمارهٔ ۶۷۰ : در عشق توام وفا قرین میباید
- رباعی شمارهٔ ۶۷۱ : در عشق تو عقل ذوفنون میخسبد
- رباعی شمارهٔ ۶۷۲ : در عشق اگر دمی قرارت باشد
- رباعی شمارهٔ ۶۷۳ : در عشق نه پستی نه بلندی باشد
- رباعی شمارهٔ ۶۷۴ : در عشق هزار جان و دل بس نکند
- رباعی شمارهٔ ۶۷۵ : در کام دل آنچه بود نفسم همه راند
- رباعی شمارهٔ ۶۷۶ : در گریهٔ خون مرا شکر خند تو کرد
- رباعی شمارهٔ ۶۷۷ : در کوی خرابات تکبر نخرند
- رباعی شمارهٔ ۶۷۸ : در لشکر عشق چونکه خونریز کنند
- رباعی شمارهٔ ۶۷۹ : در مدرسهٔ عشق اگر قال بود
- رباعی شمارهٔ ۶۸۰ : در می‌طلبی ز چشمه در بر ناید
- رباعی شمارهٔ ۶۸۱ : در معنی هست و در عیان نیست که دید
- رباعی شمارهٔ ۶۸۲ : در مغز فلک چو عشق تو جا گیرد
- رباعی شمارهٔ ۶۸۳ : ای دل، اثر صبح، گه شام که دید
- رباعی شمارهٔ ۶۸۴ : در نفی تو عقل را امان نتوان دید
- رباعی شمارهٔ ۶۸۵ : درویش که اسرار جهان میبخشد
- رباعی شمارهٔ ۶۸۶ : در عشق توم وفا قرین میباید
- رباعی شمارهٔ ۶۸۷ : دریا نکند سیر مرا جو چه کند
- رباعی شمارهٔ ۶۸۸ : دردی داری که بحر را پر دارد
- رباعی شمارهٔ ۶۸۹ : دست تو به جود طعنه بر میغ زند
- رباعی شمارهٔ ۶۹۰ : دشنام که از لب تو مهوش باشد
- رباعی شمارهٔ ۶۹۱ : دل با هوس تو زاد و بودی دارد
- رباعی شمارهٔ ۶۹۲ : دلتنگ مشو که دلگشائی آمد
- رباعی شمارهٔ ۶۹۳ : دل جمله حکایت از بهار تو کند
- رباعی شمارهٔ ۶۹۴ : دل داد مرا که دلستان را بزدم
- رباعی شمارهٔ ۶۹۵ : دلدار ابد گرد دلم میگردد
- رباعی شمارهٔ ۶۹۶ : دل در پی دلدار بسی تاخت و نشد
- رباعی شمارهٔ ۶۹۷ : دل دوش در این عشق حریف ما بود
- رباعی شمارهٔ ۶۹۸ : دل را بدهم پند که عمدا نرود
- رباعی شمارهٔ ۶۹۹ : دلها به سماع بیقرار افتادند
- رباعی شمارهٔ ۷۰۰ : دل هرچه در آشکار و پنهان گوید
- رباعی شمارهٔ ۷۰۱ : دوش آن بت من همچو مه گردون بود
- رباعی شمارهٔ ۷۰۲ : دوش از قمر تو آسمان مینوشید
- رباعی شمارهٔ ۷۰۳ : دو کون خیال خانه‌ای بیش نبود
- رباعی شمارهٔ ۷۰۴ : دی باغ ز وی شکر سلامت میکرد
- رباعی شمارهٔ ۷۰۵ : دی بنده بر آن قمر جانی شد
- رباعی شمارهٔ ۷۰۶ : دی چشم تو رای سحر مطلق میزد
- رباعی شمارهٔ ۷۰۷ : دیدم رخت از غم سر موئیم نماند
- رباعی شمارهٔ ۷۰۸ : دی می‌رفتی بر تو تو نظر می‌کردند
- رباعی شمارهٔ ۷۰۹ : دیوانه میان خلق پیدا باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۱۰ : رفتم بدر خانهٔ آنخوش پیوند
- رباعی شمارهٔ ۷۱۱ : رو دیده بدوز تا دلت دیده شود
- رباعی شمارهٔ ۷۱۲ : روز آمد و غوغای تو در بردارد
- رباعی شمارهٔ ۷۱۳ : روز شادیست غم چرا باید خورد
- رباعی شمارهٔ ۷۱۴ : روز محک محتشم و دون آمد
- رباعی شمارهٔ ۷۱۵ : روزیکه بود دلت ز جان پر از درد
- رباعی شمارهٔ ۷۱۶ : روزی که جمال آن صنم دیده شود
- رباعی شمارهٔ ۷۱۷ : روزی که خیال دلستان رقص کند
- رباعی شمارهٔ ۷۱۸ : روزی که ز کار کمترک می‌آید
- رباعی شمارهٔ ۷۱۹ : روزیکه مرا عشق تو دیوانه کند
- رباعی شمارهٔ ۷۲۰ : روزیکه وجودها تولد گیرد
- رباعی شمارهٔ ۷۲۱ : رو نیکی کن که دهر نیکی داند
- رباعی شمارهٔ ۷۲۲ : زان آب که چرخ از آن بسر میگردد
- رباعی شمارهٔ ۷۲۳ : زان مقصد صنع تو یکی نی ببرید
- رباعی شمارهٔ ۷۲۴ : ز اول که مرا عشق نگارم بربود
- رباعی شمارهٔ ۷۲۵ : زلفت چو بر آن لعل شکرخای زند
- رباعی شمارهٔ ۷۲۶ : زلف تو به حسن ذوفنونها برزد
- رباعی شمارهٔ ۷۲۷ : زندان تو از نجات خوشتر باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۲۸ : زنهار مگو که رهروان نیز نیند
- رباعی شمارهٔ ۷۲۹ : سر دل عاشقان ز مطرب شنوید
- رباعی شمارهٔ ۷۳۰ : سر مستان را ز محتسب ترسانند
- رباعی شمارهٔ ۷۳۱ : سرویکه ز باغ پاکبازان باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۳۲ : سرهای درختان گل تر میچینند
- رباعی شمارهٔ ۷۳۳ : سرهای درختان گل رعنا چیدند
- رباعی شمارهٔ ۷۳۴ : سودای ترا بهانه‌ای بس باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۳۵ : سوز دل عاشقان شررها دارد
- رباعی شمارهٔ ۷۳۶ : شاد آنکه جمال ماهتابش ببرد
- رباعی شمارهٔ ۷۳۷ : شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید
- رباعی شمارهٔ ۷۳۸ : شادی همه طالبان که مطلوب رسید
- رباعی شمارهٔ ۷۳۹ : شادم که غم تو در دل من گنجد
- رباعی شمارهٔ ۷۴۰ : شادی زمانه با غمم برنامد
- رباعی شمارهٔ ۷۴۱ : شاهیست که تو هرچه بپوشی داند
- رباعی شمارهٔ ۷۴۲ : شب چون دل عاشقان پر از سودا شد
- رباعی شمارهٔ ۷۴۳ : شب رفت کجا رفت همانجای که بود
- رباعی شمارهٔ ۷۴۴ : شب گشت که خلقان همه در خواب روند
- رباعی شمارهٔ ۷۴۵ : شور آوردم که گاو گردون نکشد
- رباعی شمارهٔ ۷۴۶ : شور عجبی در سر ما میگردد
- رباعی شمارهٔ ۷۴۷ : شیرین سخنی در دل ما میخندد
- رباعی شمارهٔ ۷۴۸ : صافی صفت و پاک نظر باید بود
- رباعی شمارهٔ ۷۴۹ : صبح آمد و وقت روشنائی آمد
- رباعی شمارهٔ ۷۵۰ : صبح است و صبا مشک فشان میگذرد
- رباعی شمارهٔ ۷۵۱ : صد بار ز سر برفت عقلم و آمد
- رباعی شمارهٔ ۷۵۲ : صد سال بقای آن بت مهوش باد
- رباعی شمارهٔ ۷۵۳ : صد مرحله زانسوی خرد خواهم شد
- رباعی شمارهٔ ۷۵۴ : طاوس نه‌ای که بر جمالت نگرند
- رباعی شمارهٔ ۷۵۵ : عارف چو گل و جز گل خندان نبود
- رباعی شمارهٔ ۷۵۶ : هر دل که درو مهر تو پنهان نبود
- رباعی شمارهٔ ۷۵۷ : عاشق تو یقین دان که مسلمان نبود
- رباعی شمارهٔ ۷۵۸ : عاشق که بناز و ناز کی فرد بود
- رباعی شمارهٔ ۷۵۹ : عاشق که تواضع ننماید چکند
- رباعی شمارهٔ ۷۶۰ : عشاق به یک دم دو جهان در بازند
- رباعی شمارهٔ ۷۶۱ : عشق آن باشد که خلق را دارد شاد
- رباعی شمارهٔ ۷۶۲ : عشق آن خوشتر کز او بلاها خیزد
- رباعی شمارهٔ ۷۶۳ : عشق از ازلست و تا ابد خواهد بود
- رباعی شمارهٔ ۷۶۴ : عشق تو بهر صومعه مستی دارد
- رباعی شمارهٔ ۷۶۵ : عشق تو خوشی چو قصد خونریز کند
- رباعی شمارهٔ ۷۶۶ : عشق تو سلامت ز جهان می‌ببرد
- رباعی شمارهٔ ۷۶۷ : عشقی آمد که عشقها سودا شد
- رباعی شمارهٔ ۷۶۸ : عقل و دل من چه عیشها میداند
- رباعی شمارهٔ ۷۶۹ : علم فقها ز شرع و سنت باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۷۰ : عید آمده کز تو عید عیدانه برد
- رباعی شمارهٔ ۷۷۱ : غم را بر او گزیده میباید کرد
- رباعی شمارهٔ ۷۷۲ : غم کیست که گرد دل مردان گردد
- رباعی شمارهٔ ۷۷۳ : فردا که به محشر اندر آید زن و مرد
- رباعی شمارهٔ ۷۷۴ : قاصد پی اینکه بنده خندان نشود
- رباعی شمارهٔ ۷۷۵ : قد الفم ز مشق چون جیم افتاد
- رباعی شمارهٔ ۷۷۶ : قومی به خرابات تو اندر بندند
- رباعی شمارهٔ ۷۷۷ : کاری ز درون جان میباید
- رباعی شمارهٔ ۷۷۸ : کامل صفتی راه فنا می‌پیمود
- رباعی شمارهٔ ۷۷۹ : گر با دل و دنده هیچ کارم افتد
- رباعی شمارهٔ ۷۸۰ : گر چرخ ترا خدمت پیوست کند
- رباعی شمارهٔ ۷۸۱ : گر خواب ترا خواجه گرفتار کند
- رباعی شمارهٔ ۷۸۲ : گر در طلبی ز چشمه در بر ناید
- رباعی شمارهٔ ۷۸۳ : گر دریا را همه نهنگان گیرند
- رباعی شمارهٔ ۷۸۴ : گر صبر کنم جامعهٔ جان میسوزد
- رباعی شمارهٔ ۷۸۵ : گر صبر کنم دل از غمت تنگ آید
- رباعی شمارهٔ ۷۸۶ : اگر عاشق را فنا و مردن باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۸۷ : گر ما نه همه تنور سوزان باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۸۸ : گر مرده شود تن بر خود جاش کنند
- رباعی شمارهٔ ۷۸۹ : گر نگریزی ز ما بنازی چه شود
- رباعی شمارهٔ ۷۹۰ : گر هر دو جهان ز خار غم پر باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۹۱ : کس از خم چوگان تو گوئی نبرد
- رباعی شمارهٔ ۷۹۲ : کس واقف آن حضرت شاهانه نشد
- رباعی شمارهٔ ۷۹۳ : کشتی چو به دریای روان میگذرد
- رباعی شمارهٔ ۷۹۴ : گفتم بیتی نگار از من رنجید
- رباعی شمارهٔ ۷۹۵ : گفتم جانی به ترک جان نتوان کرد
- رباعی شمارهٔ ۷۹۶ : گفتم که به من رسید دردت بمزید
- رباعی شمارهٔ ۷۹۷ : گفتم که ز خردی دل من نیست پدید
- رباعی شمارهٔ ۷۹۸ : گفتی که بگو زبان چه محرم باشد
- رباعی شمارهٔ ۷۹۹ : کو پای که او باغ و چمن را شاید
- رباعی شمارهٔ ۸۰۰ : گوید چونی خوشی و در خنده شود
- رباعی شمارهٔ ۸۰۱ : گویند که فردوس برین خواهد بود
- رباعی شمارهٔ ۸۰۲ : کی باشد کین نبش بنوش تو رسد
- رباعی شمارهٔ ۸۰۳ : کی غم خورد آنکه با تو خرم باشد
- رباعی شمارهٔ ۸۰۴ : کی غم خورد آنکه شاد مطلق باشد
- رباعی شمارهٔ ۸۰۵ : کی گفت که آن زندهٔ جاوید بمرد
- رباعی شمارهٔ ۸۰۶ : لبهای تو آنگه که با ستیز بود
- رباعی شمارهٔ ۸۰۷ : لعلیست که او شکر فروشی داند
- رباعی شمارهٔ ۸۰۸ : ما بسته بدیم بند دیگر آمد
- رباعی شمارهٔ ۸۰۹ : هر لحظه میی به جان سرمست دهد
- رباعی شمارهٔ ۸۱۰ : ما می‌خواهیم و دیگران میخواهند
- رباعی شمارهٔ ۸۱۱ : ماهی که کمر گرد قمر می‌بندد
- رباعی شمارهٔ ۸۱۲ : مائیم ز عشق یافته مرهم خود
- رباعی شمارهٔ ۸۱۳ : مردان رهت که سر معنی دانند
- رباعی شمارهٔ ۸۱۴ : مردان رهش زنده به جان دگرند
- رباعی شمارهٔ ۸۱۵ : مردیکه بهست و نیست قانع گردد
- رباعی شمارهٔ ۸۱۶ : مرغ دل من ز بسکه پرواز آورد
- رباعی شمارهٔ ۸۱۷ : مرغی که ز باغ پاکبازان باشد
- رباعی شمارهٔ ۸۱۸ : مرغی ملکی زانسوی گردون بپرد
- رباعی شمارهٔ ۸۱۹ : مستان غمت بار دگر شوریدند
- رباعی شمارهٔ ۸۲۰ : مشکین رسنت چو پردهٔ ماه شود
- رباعی شمارهٔ ۸۲۱ : مطرب خواهم که عاشق مست بود
- رباعی شمارهٔ ۸۲۲ : معشوقه چو آفتاب تابان گردد
- رباعی شمارهٔ ۸۲۳ : معشوقه خانگی بکاری ناید
- رباعی شمارهٔ ۸۲۴ : مگذار که غصه در میانت گیرد
- رباعی شمارهٔ ۸۲۵ : مگذار که وسوسه زبونت گیرد
- رباعی شمارهٔ ۸۲۶ : من بندهٔ آن قوم که خود را دانند
- رباعی شمارهٔ ۸۲۷ : من بندهٔ یاری که ملالش نبود
- رباعی شمارهٔ ۸۲۸ : من بی‌خبرم خدای خود میداند
- رباعی شمارهٔ ۸۲۹ : من چوب گرفتم به کفم عود آمد
- رباعی شمارهٔ ۸۳۰ : مه را طرفی بماه رو میماند
- رباعی شمارهٔ ۸۳۱ : مه‌رویان را یکان یکان برشمرید
- رباعی شمارهٔ ۸۳۲ : می‌آ ید یار و چون شکر میخندد
- رباعی شمارهٔ ۸۳۳ : می‌جوشد دل که تا به جوش تو رسد
- رباعی شمارهٔ ۸۳۴ : میگوید عشق هرکه جان پیش کشد
- رباعی شمارهٔ ۸۳۵ : نی آب روان ز ماهیان سیر شود
- رباعی شمارهٔ ۸۳۶ : گر راه روی راه برت بگشایند
- رباعی شمارهٔ ۸۳۷ : و هو معکم از او خبر می‌آید
- رباعی شمارهٔ ۸۳۸ : هان ای دل خسته وقت مرهم آمد
- رباعی شمارهٔ ۸۳۹ : هر جا به جهان تخم وفا برکارند
- رباعی شمارهٔ ۸۴۰ : هر چند دلم رضا او می‌جوید
- رباعی شمارهٔ ۸۴۱ : هرچیز که بسیار شود خوار شود
- رباعی شمارهٔ ۸۴۲ : هر دل که بسوی دلربائی نرود
- رباعی شمارهٔ ۸۴۳ : هر روز دلم نو شکری نوش کند
- رباعی شمارهٔ ۸۴۴ : هر شب که دل سپهر گلشن گردد
- رباعی شمارهٔ ۸۴۵ : هر شب که ز سودای تو نوبت بزنند
- رباعی شمارهٔ ۸۴۶ : هر عمر که بی‌دیدن اصحاب بود
- رباعی شمارهٔ ۸۴۷ : هر عمر که بی‌دیدن اصحاب بود
- رباعی شمارهٔ ۸۴۸ : هر قبض اثر علت اولی باشد
- رباعی شمارهٔ ۸۴۹ : هرگز حق صحبت قدیمت نبود
- رباعی شمارهٔ ۸۵۰ : هر کو بگشاده گرهی می‌بندد
- رباعی شمارهٔ ۸۵۱ : هر لحظه همی خوانمش از راه بعید
- رباعی شمارهٔ ۸۵۲ : هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد
- رباعی شمارهٔ ۸۵۳ : هر موی زلف او یکی جان دارد
- رباعی شمارهٔ ۸۵۴ : هستی اثری ز نرگس مست تو بود
- رباعی شمارهٔ ۸۵۵ : هشدار که فضل حق بناگاه آید
- رباعی شمارهٔ ۸۵۶ : هل تا برود سرش به دیوار آید
- رباعی شمارهٔ ۸۵۷ : هم کفرم و هم دینم و هم صافم و درد
- رباعی شمارهٔ ۸۵۸ : همواره خوشی و دلکشی نامیزد
- رباعی شمارهٔ ۸۵۹ : یاد تو کنم دلم تپیدن گیرد
- رباعی شمارهٔ ۸۶۰ : یاران یاران ز هم جدائی مکنید
- رباعی شمارهٔ ۸۶۱ : یار خواهم که فتنه‌انگیز بود
- رباعی شمارهٔ ۸۶۲ : یاریکه مرا در غم خود می‌بندد
- رباعی شمارهٔ ۸۶۳ : یک سو مشکوة امر پیغام نهاد
- رباعی شمارهٔ ۸۶۴ : یک لحظه اگر نفس تو محکوم شود
- رباعی شمارهٔ ۸۶۵ : آن جمع کن جان پراکنده بیار
- رباعی شمارهٔ ۸۶۶ : آن زلف سیاه و قد رعناش نگر
- رباعی شمارهٔ ۸۶۷ : آن ساقی روح دردهد جام آخر
- رباعی شمارهٔ ۸۶۸ : آن کس که ترا دیده بود ای دلبر
- رباعی شمارهٔ ۸۶۹ : از عاشق بدنام بیا ننگ مدار
- رباعی شمارهٔ ۸۷۰ : امروز من از تشنه دهانی و خمار
- رباعی شمارهٔ ۸۷۱ : اندیشهٔ دهرت ز چه بگداخت جگر
- رباعی شمارهٔ ۸۷۲ : ای آمده ز آسمان درین عالم دیر
- رباعی شمارهٔ ۸۷۳ : ای آنکه دلت باید در وی منگر
- رباعی شمارهٔ ۸۷۴ : ای بوده سماع آسمانرا ره و در
- رباعی شمارهٔ ۸۷۵ : ای خاک درت ز آب کوثر خوشتر
- رباعی شمارهٔ ۸۷۶ : ای دلبر عیار دل نیکوفر
- رباعی شمارهٔ ۸۷۷ : ای دل بگذر ز عشق و معشوق و دیار
- رباعی شمارهٔ ۸۷۸ : ای زادهٔ ساقی هله از غم بگذر
- رباعی شمارهٔ ۸۷۹ : ای ظل تو از سایهٔ طوبی خوشتر
- رباعی شمارهٔ ۸۸۰ : ای عشق خوشی چه خوش که از خوش خوشتر
- رباعی شمارهٔ ۸۸۱ : ای مرد سماع معده را خالی دار
- رباعی شمارهٔ ۸۸۲ : این صورت باغست و در او نیست ثمر
- رباعی شمارهٔ ۸۸۳ : بالا بنگر دو چشم را بالا دار
- رباعی شمارهٔ ۸۸۴ : بالا منشین که هست پستی خوشتر
- رباعی شمارهٔ ۸۸۵ : با همت باز باش و یا هیبت شیر
- رباعی شمارهٔ ۸۸۶ : بسیار بخوانده‌ام دستان و سمر
- رباعی شمارهٔ ۸۸۷ : تا بتوانی مدام می‌باش به ذکر
- رباعی شمارهٔ ۸۸۸ : تا چند کشی سخرهٔ نفس بیکار
- رباعی شمارهٔ ۸۸۹ : چون از رخ یار دور گشتم به بهار
- رباعی شمارهٔ ۸۹۰ : چون بت رخ تست بت‌پرستی خوشتر
- رباعی شمارهٔ ۸۹۱ : چون دید رخ زرد من آن شهره نگار
- رباعی شمارهٔ ۸۹۲ : خواهی بستان حلقهٔ مستان بنگر
- رباعی شمارهٔ ۸۹۳ : خورشید همی زرد شود بر دیوار
- رباعی شمارهٔ ۸۹۴ : در باغ در نیامدم گرد آور
- رباعی شمارهٔ ۸۹۵ : در خاک در وفای آن سیمین بر
- رباعی شمارهٔ ۸۹۶ : در مصطبه‌ها گر دو خرابات نگر
- رباعی شمارهٔ ۸۹۷ : در نوبت عشق چشم باشد در بار
- رباعی شمارهٔ ۸۹۸ : دست و دل ما هرچه تهی‌تر خوشتر
- رباعی شمارهٔ ۸۹۹ : دوری ز برادر منافق بهتر
- رباعی شمارهٔ ۹۰۰ : رفتم به سر گور کریم دلدار
- رباعی شمارهٔ ۹۰۱ : روی چو مهت پیش چراغ اولی‌تر
- رباعی شمارهٔ ۹۰۲ : زان ابروی چون کمانت ای بدر منیر
- رباعی شمارهٔ ۹۰۳ : ساقی گفتم ترا می ساده بیار
- رباعی شمارهٔ ۹۰۴ : سیلاب گرفت گرد ویرانهٔ عمر
- رباعی شمارهٔ ۹۰۵ : طبعم چو حیات یافت از جلوهٔ فکر
- رباعی شمارهٔ ۹۰۶ : فرمود خدا به وحی کای پیغمبر
- رباعی شمارهٔ ۹۰۷ : گر جان داری بیار جان باز آخر
- رباعی شمارهٔ ۹۰۸ : گر در سر و چشم عقل داری و صبر
- رباعی شمارهٔ ۹۰۹ : گر گل کارم بیتو نروید جز خار
- رباعی شمارهٔ ۹۱۰ : گفتم بنما که چون کنم بمیر
- رباعی شمارهٔ ۹۱۱ : گفتم چشمم گفت سحابی کم گیر
- رباعی شمارهٔ ۹۱۲ : گر رنگ خزان دارم و گر رنگ بهار
- رباعی شمارهٔ ۹۱۳ : گفتی که: بیا که باغ خندید و بهار
- رباعی شمارهٔ ۹۱۴ : گوش ما را بی‌دم اسرار مدار
- رباعی شمارهٔ ۹۱۵ : ای بسته حجاب، پردها را بردار
- رباعی شمارهٔ ۹۱۶ : مائیم چو حال عاشقان زیر و زبر
- رباعی شمارهٔ ۹۱۷ : مجموع تن و قالب خود را بنگر
- رباعی شمارهٔ ۹۱۸ : مجنون و پریشان توام دستم گیر
- رباعی شمارهٔ ۹۱۹ : من دم نزنم از این جهان دمگیر
- رباعی شمارهٔ ۹۲۰ : من رنگ خزان دارم و تو رنگ بهار
- رباعی شمارهٔ ۹۲۱ : من مسخرهٔ تو نیسستم ای فاجر
- رباعی شمارهٔ ۹۲۲ : می‌آید گرگ نزد ما وقت سحر
- رباعی شمارهٔ ۹۲۳ : هر دم دل جمع را برنجاند یار
- رباعی شمارهٔ ۹۲۴ : هر دم دل خسته‌ام برنجاند یار
- رباعی شمارهٔ ۹۲۵ : هین وقت صبوحست می ناب بیار
- رباعی شمارهٔ ۹۲۶ : آمد آمد آنکه نرفت او هرگز
- رباعی شمارهٔ ۹۲۷ : آمد بر من دوش نگاری سر تیز
- رباعی شمارهٔ ۹۲۸ : آمد دی دیوانه و شبهای دراز
- رباعی شمارهٔ ۹۲۹ : آن تاب که من دانم و تو ای دل سوز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۰ : آن یار نهان کشید باز دستم امروز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۱ : ای تنگ شکر از ترشان چشم بدوز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۲ : ای جان سماع و روزه و حج و نماز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۳ : ای جان لطیف بیغم عشق مساز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۴ : ای دل ز جفای دلستانان مگریز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۵ : ای دل همه رخت را در این کوی انداز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۶ : ای ذره ز خورشید توانی بگریز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۷ : ای صلح تو با بنده همه جنگ آمیز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۸ : ای عشق تو داده باز جان را پرواز
- رباعی شمارهٔ ۹۳۹ : ای عشق نخسبی و نخفتی هرگز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۰ : ای کرده ز نقش آدمی چنگی ساز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۱ : ای لاله بیا و از رخم رنگ آموز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۲ : امروز خوشم به جان تو فردا نیز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۳ : امروز مرو از برم ای یار بساز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۴ : امشب که گشاده است صنم با ما راز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۵ : بازآمدم اینک که زنم آتش نیز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۶ : بازی بودم پریده از عالم راز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۷ : بنمای بمن رخ ای شمع طراز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۸ : جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز
- رباعی شمارهٔ ۹۴۹ : زنها مشو غره به بیباکی باز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۰ : درد تو علاج کس پذیرد هرگز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۱ : در سر هوس عشق تو دارم همه روز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۲ : دل آمد و گفت هست سوداش دراز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۳ : دل بر سر تو بدل نجوید هرگز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۴ : زین سنگدلان نشد دلی نرم هنوز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۵ : شب گشت و خبر نیست مرا از شب و روز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۶ : صد بار بگفتمت ز مستان مگریز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۷ : صد بار بگفت یار هرجا مگریز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۸ : گر بکشندم نگردم از عشق توباز
- رباعی شمارهٔ ۹۵۹ : گر در ره عشق او نباشی سرباز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۰ : گر گوهر طاعتی نسفتم هرگز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۱ : مائیم و توئی و خانه خالی برخیز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۲ : مائیم و دمی کوته و سودای دراز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۳ : مائیم و هوای یار مه رو شب و روز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۴ : مردانه بیا که نیست کار تو مجاز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۵ : معشوقهٔ ما کران نگیرد هرگز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۶ : من بودم و دوش آن بت بنده نواز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۷ : من سیر نگشته‌ام ز تو یار هنوز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۸ : من همتیم کجا بود چون من باز
- رباعی شمارهٔ ۹۶۹ : میگوید مرمرا نگار دلسوز
- رباعی شمارهٔ ۹۷۰ : نی چارهٔ آنکه با تو باشم همراز
- رباعی شمارهٔ ۹۷۱ : هین وقت صبوحست میان شب و روز
- رباعی شمارهٔ ۹۷۲ : یاری خواهی ز یار با یار بساز
- رباعی شمارهٔ ۹۷۳ : یک شب چو ستاره گر نخسبی تا روز
- رباعی شمارهٔ ۹۷۴ : آمد آمد ترش ترش یعنی بس
- رباعی شمارهٔ ۹۷۵ : احوال دلم هر سحر از باد بپرس
- رباعی شمارهٔ ۹۷۶ : از حادثهٔ جهان زاینده مترس
- رباعی شمارهٔ ۹۷۷ : از روز قیامت جهانسوز بترس
- رباعی شمارهٔ ۹۷۸ : ای یوسف جان ز حال یعقوب بپرس
- رباعی شمارهٔ ۹۷۹ : جانا صفت قدم ز ابروت بپرس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۰ : چون روبه من شدی تو از شیر مترس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۱ : دارد به قدح می حرامی که مپرس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۲ : دلدار چنان مشوش آمد که مپرس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۳ : رو در صف بندگان ما باش و مترس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۴ : رو مرکب عشق را قوی ران و مترس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۵ : رویم چو زر زمانه می‌بین و مپرس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۶ : زین عشق پر از فعل جهانسوز بترس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۷ : عاشق چو نمیشوی برو پشم بریس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۸ : مر تشنهٔ عشق را شرابیست مترس
- رباعی شمارهٔ ۹۸۹ : هستم ز غمش چنان پریشان که مپرس
- رباعی شمارهٔ ۹۹۰ : آتش در زن بگیر پا در کویش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۱ : آن دل که من آن خویش پنداشتمش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۲ : آن دم که حق بنده‌گزاری همه خوش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۳ : آندیده که هست عاشق گلزارش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۴ : آنرا که رسول دوست پنداشتمش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۵ : آن رند و قلندر نهان آمد فاش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۶ : آنکس که نظر کند به چشم مستش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۷ : از آتش تو فتاده جانم در جوش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۸ : امروز حریف عشق بانگی زد فاش
- رباعی شمارهٔ ۹۹۹ : اندر بر خویشم بفشاری همه خوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۰ : ای باد صبا به کوی آن دلبر کش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۱ : ای جان جهان و روشنائی همه خوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۲ : ای چشم بیا دامن خود در خون کش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۳ : گفتی چونی بیا که چون روزم خوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۴ : گه باده لقب نهادم و گه جامش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۵ : مرغان رفتند بر سلیمان بخروش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۶ : من شیشه زنم بر آن دل سنگ خوشش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۷ : ناگه بزدم دست بسوی جیبش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۸ : نیمی دف من به موش دادی همه خوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۰۹ : هان ای دل تشنه جوی را جویان باش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۰ : هرچند ملولی نفسی با ما باش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۱ : ای دل برو از عاقبت اندیشان باش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۲ : ای روز نشاط روشنی وقت تو خوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۳ : ای روی چو آفتاب تو شادی کش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۴ : ای زلف پر از مشک تتاری همه خوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۵ : ای سودائی برو پی سودا باش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۶ : ای عشق بیا به تلخ خویان خو بخش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۷ : ای کرده به پنج شمع روشن هر شش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۸ : ای گنج بیا زود به ویرانهٔ خویش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۱۹ : ای یار مرا موافقی وقتت خوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۰ : با دل گفتم ز دیگران بیش مباش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۱ : با پیر خرد نهفته میگویم دوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۲ : با ما چه نه‌ای مشو رفیق اوباش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۳ : بر جان و دل و دیده سواری همه خوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۴ : بر دل چو شکفته گشت اسرار غمش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۵ : بر من بگریست نرگس خمارش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۶ : بیچاره دل سوختهٔ محنت کش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۷ : پیوسته مرید حق شو و باقی باش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۸ : تا بتوانی تو جامهٔ عشق مپوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۲۹ : تا در نزنی بهر چه داری آتش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۰ : جان جانی بیا میان جان باش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۱ : چون رنگ بدزدید گل از رخسارش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۲ : خائیدن آن لب که چشیدی شکرش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۳ : دانم که برای ما نخفتی همه دوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۴ : در انجمنی نشسته دیدم دوشش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۵ : در حلقهٔ مستان تو ای دلبر دوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۶ : در مجلس سلطان بشکستم جامش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۷ : دلدار مرا وعده دهد نشنومش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۸ : دل یاد تو آرد برود هوش ز هوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۳۹ : رفت آنکه نبود کس به خوبی یارش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۰ : سودای توام در جنون میزد دوش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۱ : سوگند بدان دل که شده است او پستش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۲ : شب چیست برای ما زمان نالش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۳ : کاری کردم نگاه نکردم پس و پیش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۴ : گر می‌کشدم غم تو هر دم مکش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۵ : گر ناله کنم گوید یعقوب مباش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۶ : گفتم چشمم گفت که جیحون کنمش
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۷ : الجوهر فقر و سوی الفقر عرض
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۸ : امروز سماعست و سماعست و سماع
- رباعی شمارهٔ ۱۰۴۹ : عشقست زهر چه آن نشاید مانع
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۰ : عاشق گردد بگرد اطلال و ربوع
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۱ : مهمان توایم ما و مهمان سماع
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۲ : هر روز بیاید آن سپهدار سماع
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳ : ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۴ : بلبل آمد به باغ و رستیم ز زاغ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۵ : گر با دیگری مجلس میسازم و لاغ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۶ : گفتی مگری چو ابر در فرقت باغ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۷ : گویند که عشق بانگ و نامست دروغ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۸ : گویند که یار را وفا نیست دروغ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۵۹ : از دل سوی دلدار شکافست شکاف
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۰ : امروز طوافست طوافست طواف
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۱ : با زنگی امشب چو شدستی به مصاف
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۲ : در فقر فقیر باش و در صفوت صاف
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۳ : گویند مرا چند بخندی ز گزاف
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۴ : مهمان تو نیست دو سه روز و گزاف
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۵ : آن تاق که نیست جفتش اندر آفاق
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۶ : آنکس که ترا بدید ای خوب اخلاق
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۷ : ای داروی فربهی و جان عاشق
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۸ : تمکین و قرار من که دارد در عشق
- رباعی شمارهٔ ۱۰۶۹ : لو کان اقل هذه الاشواق
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۰ : هر دل که طواف کرد گرد در عشق
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۱ : هر روز بنو برآید آن دلبر عشق
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۲ : چون گشت طلسم جسم آدم چالاک
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۳ : حاشا که شود سینهٔ عاشق غمناک
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۴ : خندید فرح تا بزنی انگشتک
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۵ : در بحر صفا گداختم همچو نمک
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۶ : آنجا که عنایتست چه صلح و چه جنگ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۷ : با همت بازباش و با کبر پلنگ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۸ : برزن به سبوی صحبت نادان سنگ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۷۹ : چون چنگ خودت بگیرم اندر بر تنگ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۰ : میگردد این روی جهان رنگ به رنگ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۱ : یک چند میان خلق کردیم درنگ
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۲ : آنکس که ترا دید و نخندید چو گل
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۳ : آن می که گشود مرغ جان را پر و بال
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۴ : آواز گرفته است خروشان مینال
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۵ : از عقل دلیل آید و از عشق خلیل
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۶ : از من زر و دل خواستی ای مهر گسل
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۷ : اسرار حقیقت نشود حل به سال
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۸ : این عشق کمالست و کمالست و کمال
- رباعی شمارهٔ ۱۰۸۹ : این نکته شنو ز بنده ای نقش چگل
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۰ : پر از عیسی است این جهان مالامال
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۱ : جانی دارم لجوج و سرمست و فضول
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۲ : چون آمده‌ای در این بیابان حاصل
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۳ : چون دم زدی از مهر رخ یار ای دل
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۴ : حاشا که کند دل به دگر جا منزل
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۵ : الخمر و من‌الزق ینادیک تعال
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۶ : در خاموشی چرا شوی کند و ملول
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۷ : در عشق نوا جزو زند آنگه کل
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۸ : عشقی به کمال و دلربائی به جمال
- رباعی شمارهٔ ۱۰۹۹ : عشقی دارم پاکتر از آب زلال
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۰ : عمری به هوس در تک و تاز آمد دل
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۱ : عندی جمل و من اشتیاق و فضول
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۲ : مردا منشین جز که به پهلوی رجال
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۳ : ممکن ز تو چون نیست که بردارم دل
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۴ : نومید مشو امید می‌دار ای دل
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۵ : هم شاهد دیده‌ای و هم شاهد دل
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۶ : کاچی سازی که روز برفست و وحل
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۷ : یا من هوب سیدی و اعلی و اجل
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۸ : آمد بت خوش عربدهٔ می‌کشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۰۹ : آمد شد خود به کوی تو می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۰ : آن باده که بر جسم حرامست حرام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۱ : آن خوش سخنان که ما بگفتیم به هم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۲ : آنکس که به آب دیده‌اش میجویم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۳ : آن کس که ببست خواب ما را بستم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۴ : آنم که چو غمخوار شوم من شادم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۵ : آن وقت آمد که ما به تو پردازیم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۶ : آنها که به پیش دلستان میکردم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۷ : آواز تو بشنوم خوش آوازه شوم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۸ : آواز سرافیل طرب میرسدم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۱۹ : از باد همه پیام او میشنوم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۰ : از بسکه به نزدیک توام من دورم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۱ : از بلبل سرمست نوائی شنوم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۲ : از بهر تو صد بار ملامت بکشم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۳ : از بهر تو گر جان بدهم خوش میرم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۴ : از ثور فلک شیر وفا میدوشم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۵ : از چشم تو سحر مطلق آموخته‌ام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۶ : از جوی خوشاب دوست آبی خوردم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۷ : از خاک در تو چون جدا میباشم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۸ : از خویشتن بجستن آرزو میکندم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۲۹ : از خویش خوشم نی نباشد خوشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۰ : از درد همیشه من دوا می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۱ : از روی تو من همیشه گلشن بودم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۲ : از سوز غم تو آتش میطلبم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۳ : از شور و جنون رشک جنان را بزدم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۴ : از صنع برآیم بر صانع باشم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۵ : از طبع ملول دوست ما می‌دانیم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۶ : از عشق تو گشتم ارغنون عالم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۷ : از عشق تو من بلند قد می‌گردم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۸ : از مطبخ غمهاش بلا میرسدم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۳۹ : از هرچه که آن خوشست نهی است مدام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۰ : اسرار ز دست دادمی نتوانم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۱ : افتاده مرا عجب شکاری چکنم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۲ : المنةالله که به تو پیوستم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۳ : امروز چو حلقه مانده بیرون دریم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۴ : امروز همه روز به پیش نظرم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۵ : امروز یکی گردش مستانه کنم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۶ : امشب که حریف دلبر دلداریم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۷ : امشب که حریف مشتری و ماهم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۸ : امشب که شراب جان مدامست مدام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴۹ : امشب که غم عشق مدامست مدام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۰ : امشب که مه عشق تمامست تمام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۱ : امشب که همی رسد ز دلدار سلام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۲ : امشب همه شب نشسته اندر حزنم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۳ : اندر طلب دوست همی بشتابم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۴ : انگورم و در زیر لگد می‌گردم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۵ : از دوستیت خون جگر را بخورم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۶ : ای از تو برون ز خانه‌ها جای دلم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۷ : ای بانگ رباب از تو تابی دارم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۸ : ای جان و جهان، جان و جهان گم کردم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۹ : ای دوست شکارم و شکاری دارم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۰ : ای دل چو بهر خسی نشینی چکنم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۱ : ای دل ز جهانپان چرا داری بیم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۲ : ای راحت و آرامگه پیوستم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۳ : ای عشق که هستی به یقین معشوقم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۴ : ای نرگس پر خواب ربودی خوابم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۵ : این گردش را ز جان خود دزدیدم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۶ : با تو قصص درد و فغان میگویم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۷ : با درد بساز چون دوای تو منم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۸ : باز آمدم و برابرت بنشستم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۶۹ : بازآمد و بازآمد ره بگشائیم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۰ : با سرکشی عشق اگر سرد آرم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۱ : باغی که من از بهار او بشکفتم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۲ : بالای سر ار دست زند دو دستم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۳ : با ملک غمت چرا تکبر نکنم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۴ : بخروشیدم گفت خموشت خواهم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۵ : بر بوی تو هر کجا گلی دیدستم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۶ : بر بوی وفا دست زنانت باشم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۷ : بر زلف تو گر دست درازی کردم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۸ : بر شاه حبش زنیم و بر قیصر روم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۷۹ : بر میکده وقف است دلم سرمستم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۰ : بر یاد لبت لعل نگین می‌بوسم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۱ : بوی دهن تو از چمن میشنوم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۲ : بهر تو زنم نوا چو نی برگیرم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۳ : بیدف بر ما میا که ما در سوریم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۴ : بیرون ز دو کون من مرادی دارم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۵ : بیکار شدم ای غم عشقت کارم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶ : بیگانه مگیرید مرا زین کویم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۷ : بیگاه شد وز بیگهی من شادم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۸ : تا آتش و آب عشق بشناخته‌ام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۸۹ : تا ترک دل خویش نگیری ندهم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۰ : تا جان دارم بندهٔ مرجان توام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۱ : تا چند بهر زه چون غباری گردم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۲ : تا چند چو دف دست ستمهات خورم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۳ : تا خواسته‌ام از تو ترا خواسته‌ام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۴ : تا روی تو دیدم از جهان سیر شدم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۵ : تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۶ : تا شمع تو افروخت پروانه شدم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۷ : تا ظن نبری که از تو بگریخته‌ام
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۸ : تا ظن نبری که از غمانت رستم
- رباعی شمارهٔ ۱۱۹۹ : تا ظن نبری که من دوئی می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۰ : تا ظن نبری که من کمت می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۱ : تا کاسهٔ دوغ خویش باشد پیشم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۲ : تا پردهٔ عاشقانه بشناخته‌ایم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۳ : تا میرود آن نگار ما میرانیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۴ : تو بحر لطافتی و ما همچو کفیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۵ : جانرا که در این خانه وثاقش دادم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۶ : جانی که در او دو صد جهان میدانم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۷ : چندانکه به کار خود فرو می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۸ : چون تاج منی ز فرق خود افکندیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۰۹ : چون مار ز افسون کسی می‌پیچم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۰ : چون میدانی که از نکوئی دورم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۱ : حاشا که ز زخم تیر و خنجر ترسیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۲ : خواهم که به عشق تو ز جان برخیزم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۳ : خود راز چنین لطف چه مانع باشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۴ : خیزید که تا بر شب مهتاب زنیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۵ : در آتش خویش چون دمی جوش کنم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۶ : در باغ شدم صبوح و گل می‌چیدم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۷ : در بحر خیال غرقهٔ گردابم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۸ : در چنگ توام بتا در آن چنگ خوشم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۱۹ : در دور سپهر و مهر ساقی مائیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۰ : در چشمهٔ دل مهی بدیدیم به چشم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۱ : در عالم گل گنج نهانی مائیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۲ : در عشق تو گر دل بدهم جان ببرم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۳ : در عشق تو معرفت خطا دانستیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۴ : در کوی خرابات گذر میکردم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۵ : در کوی خرابات نگاری دیدم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۶ : در هر فلکی مردمکی می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۷ : دستارم و جبه و سرم هر سه به هم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۸ : دشنامم ده که مست دشنام توام
- رباعی شمارهٔ ۱۲۲۹ : دلدار چو دید خسته و غمگینم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۰ : دل زار وثاق سینه آواره کنم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۱ : دل میگوید که نقد این باغ دریم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۲ : دوش آمده بود از سر لطفی یارم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۳ : دوش از سر مستی بخراشید رخم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۴ : دوش از طربی بسوی اصحاب شدیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۵ : دوش ارچه هزار نام بر ننگ زدم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۶ : دل داد مرا که دلستان را بزدم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۷ : دیوانه‌ام نیم ولیک همی خوانندم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۸ : ذات تو ز عیبها جدا دانستم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۳۹ : رازیکه بگفتی ای بت بدخویم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۰ : رفتی و ز رفتن تو من خون گریم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۱ : روزت بستودم و نمی‌دانستم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۲ : روزی به خرابات تو می میخوردم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۳ : رویت بینم بدر من آن را دانم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۴ : زان دم که ترا به عشق بشناخته‌ام
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۵ : ز اول که حدیث عاشقی بشنودم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۶ : زاهد بودی ترانه گویت کردم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۷ : زنبور نیم که من بدودی بروم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۸ : زین پیش اگر دم از جنون میزده‌ام
- رباعی شمارهٔ ۱۲۴۹ : زینگونه که من به نیستی خرسندم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۰ : ساقی امروز در خمارت بودم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۱ : ساقی چو دهد بادهٔ حمرا چکنم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۲ : سر در خاک آستان تو نهم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۳ : شادم که ز شادی جهان آزادم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۴ : شادی کردم چو آن گهر شد جفتم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۵ : شاعر نیم و ز شاعری نان نخورم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۶ : شب رفت و هنوز ما به خمار خودیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۷ : شب گوید من انیس می‌خوارانم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۸ : شد گلشن روی تو تماشای دلم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۵۹ : صد نام زیاد دوست بر ننگ زدیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۰ : عالم جسم است و نور جانی مائیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۱ : عشق آمد و گفت تا بر او باشم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۲ : عشق از بنه بی‌بنست و بحریست عظیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۳ : عشق است صبوح و من بدو بیدارم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۴ : عشق است قدح وز قدحش خوشحالم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۵ : عشق تو گرفته آستین می‌کشدم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۶ : عمری رخ یکدگر بدیدم به چشم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۷ : فانی شدم و برید اجزای تنم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۸ : فرمود که دست و پا بکاری بزنیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۶۹ : قد صبحنا اللله به عیش و مدام
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۰ : قاشانیم و لاابالی حالیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۱ : قومیکه چو آفتاب دارند قدوم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۲ : گاه از غم دلبران بر آتش باشم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۳ : گاهی ز هوس دست زنان میباشم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۴ : گر باده نهان کنیم بو را چه کنیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۵ : گر چرخ پر از ناله کنم معذورم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۶ : گر چرخ زنم گرد تو خورشید زنم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۷ : گر جنگ کند به جای چنگش گیرم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۸ : گر خوب کنی روی مرا خوب توام
- رباعی شمارهٔ ۱۲۷۹ : گردان به هوای یار چون گردونیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۰ : گر دریائی ماهی دریای توام
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۱ : گر دل دهم و از سر جان برخیزم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۲ : گر دل طلبم در خم مویت بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۳ : کردیم قبول و من زرد میترسم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۴ : گر رنج دهد بجای بختش گیرم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۵ : گر شاد ببینمت بر این دیده نهم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۶ : گر صبر کنی پردهٔ صبرت بدریم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۷ : گر کبر بخورده‌ام که سرمست توام
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۸ : گر ماه شوی بر آسمان کم نگرم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۸۹ : گر من بدر سرای تو کم گذری
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۰ : گر یار کنی خصم تواش گردانیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۱ : گفتم به فراق مدتی بگزارم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۲ : گویی تو که من ز هر هنر باخبرم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۳ : گفتم دل و دین بر سر کارت کردم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۴ : گفتم سگ نفس را مگر پیر کنم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۵ : گفتم که دل از تو برکنم نتوانم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۶ : گفتم که ز چشم خلق با دردسریم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۷ : گفتم که مگر غمت بود درمانم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۸ : گنجینهٔ اسرار الهی مائیم
- رباعی شمارهٔ ۱۲۹۹ : گوئیکه به تن دور و به دل با یارم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۰ : گه در طلب وصل مشوش باشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۱ : لا الفجر بقینة و لا شرب مدام
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۲ : لب بستم و صد نکته خموشت گفتم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۳ : لیلم که نهاری نکند من چکنم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۴ : ما از دو صفت ز کار بیکار شویم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۵ : ما بادهٔ ز خون دل خود می‌نوشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۶ : ما باده ز یار دلفروز آوردیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۷ : ما برزگران این کهن دشت نویم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۸ : ما جان لطیفیم و نظر در نائیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۰۹ : ما خاک ترا به آب زمزم ندهیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۰ : ما خواجهٔ ده نه‌ایم ما قلاشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۱ : ما را بس و ما را بس و ما بس کردیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۲ : ما رخت وجود بر عدم بربندیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۳ : ما عاشق خود را به عدو بسپاریم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۴ : ما کار و دکان و پیشه را سوخته‌ایم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۵ : ما مذهب چشم شوخ مستش داریم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۶ : مانند قلم سپید کار سیهم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۷ : ماهی فارغ ز چارده می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۸ : مائیم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۱۹ : مائیم که پوستین بگازر دادیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۰ : مائیم که بی‌قماش و بی‌سیم خوشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۱ : مائیم که تا مهر تو آموخته‌ایم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۲ : مائیم که دل ز جسم و جوهر کندیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۳ : مائیم که دوست خویش دشمن داریم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۴ : مائیم که گه نهان و گه پیدائیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۵ : مردم رغم عشق دمی در من دم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۶ : مصنوع حقیم و صید صانع باشیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۷ : مگریز ز من که من خریدار توام
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۸ : من بحر تمامم و یکی قطره نیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۲۹ : من بر سر کویت آستین گردانم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۰ : من بندهٔ قرآنم اگر جان دارم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۱ : من پیر شدم پیر نه ز ایام شدم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۲ : من چشم ترا بسته به کین می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۳ : من خاک ترا به چرخ اعظم ندهم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۴ : من درد ترا ز دست آسان ندهم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۵ : من دوش فراق را جفا میگفتم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۶ : من زخم ترا به هیچ مرهم ندهم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۷ : من سر بنهم در رهت ای کان کرم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۸ : من سیر نیم سیر نیم سیر نیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۳۹ : من سیر نیم ولی ز سیران سیرم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۰ : من عادت و خوی آن صنم میدانم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۱ : من عاشق روی تو نگارم چکنم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۲ : من عاشقی از کمال تو آموزم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۳ : من عشق ترا به جای ایمان دارم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۴ : من عهد شکسته بر شکستی بزنم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۵ : من غیر ترا گزین ندارم چکنم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۶ : من قاعدهٔ درد و دوا می‌شکنم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۷ : من کاستهٔ وفای آن مه‌رویم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۸ : من گردانم مطرب گردان خواهم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴۹ : من گرسنه‌ام نشاط سیری دارم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۰ : من مالک ملک لامکانی شده‌ام
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۱ : من مهر تو بر تارک افلاک نهم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۲ : من نای توام از لب تو می‌نوشم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۳ : من نیز چو تو عاقل و هشیار بدم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۴ : من همچو کسی نشسته بر اسب خام
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۵ : من یک جانم که صد هزار است تنم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۶ : مهتاب بلند گشت و ما پست شدیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۷ : می‌پنداری که از غمانت رستم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۸ : می‌پنداری که من به فرمان خودم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۵۹ : میگوید دف که هان بزن بر رویم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۰ : ناساز از آنیم که سازی داریم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۱ : نی از پی کسب سوی بازار شویم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۲ : نی دست که در مصاف خونریز کنم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۳ : نی سخرهٔ آسمان پیروزه شوم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۴ : هر گه که دل از خلق جدا می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۵ : همچون سر زلف تو پریشان توایم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۶ : هم خوان توایم و نیز مهمان توایم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۷ : هم مستم و هم بادهٔ مستان توام
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۸ : هم منزل عشق و هم رهت می‌بینم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۶۹ : هوش عاشق کجا بود سوی نسیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۰ : یار آمده یار آمده ره بگشائیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۱ : یا صورت خودنمای تا نقش کنیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۲ : یرغوش بک و قیر بک و سالارم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۳ : یک بار دگر قبول کن بندگیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۴ : یک جرعه ز جام تو تمامست تمام
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۵ : یک چند به کودکی به استاد شدیم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۶ : یک دم که ز دیدار تو یک سو افتم
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۷ : آشفته همی روی بکوئی ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۸ : آمد دل من بهر نشانم گفتن
- رباعی شمارهٔ ۱۳۷۹ : آمد شب و غمهای تو همچون عسسان
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۰ : آن حلوائی که کم رسد زو به دهن
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۱ : آن صورت غیبی که شندیش دشمن
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۲ : آن کس که نساخت با لقای یاران
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۳ : آنکو طمع وفا برد بر شکران
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۴ : آن کیست کز این تیر نشد همچو کمان
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۵ : احرام درش گیرد لافرمان کن
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۶ : از بسکه برآورد غمت آه از من
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۷ : از بسکه فساد و ابلهی زاد از من
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۸ : از حاصل کار این جهانی کردن
- رباعی شمارهٔ ۱۳۸۹ : از روز شریفتر شد از وی شب من
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۰ : از عمر که پربار شود هردم من
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۱ : اسرار مرا نهانی اندر جان کن
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۲ : امروز مراست روز میدان منشین
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۳ : امشب منم و هزار صوفی پنهان
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۴ : ای آنکه گرفته‌ای به دستان دستان
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۵ : ای بیتو حرام زندگانی ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۶ : ای بیتو حرام زندگانی کردن
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۷ : ای جانب عشاق به خیره نگران
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۸ : ای جان منزه ز غم پالودن
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹۹ : ای جمله جهان بروی خوبت نگران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۰ : ای خورده مرا جگر برای دگران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۱ : ای خوی تو در جهان می و شیر ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۲ : ای داد که هست جمله بیدار از من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۳ : ای در دو جهان یگانه تعجیل مکن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۴ : ای دف تو بخوان ز دفتر مشتاقان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۵ : ای دل تو در این واقعه دمسازی کن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۶ : ای دل چه شدی ز دست دستی میزن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۷ : ای دوست قبولم کن و جانم بستان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۸ : ای رفته ز یاران تو به یک گوشه کران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۰۹ : ای روی تو باغ و چمن هر دو جهان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۰ : ای روی تو کعبهٔ دل و قبلهٔ جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۱ : ای زخم تو خوشتر از دوای دگران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۲ : ای زخم زننده بر رباب دل من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۳ : ای سنگ ز سودای لبت آبستان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۴ : ای شاه تو مات گشته را مات مکن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۵ : ای عادت تو خشم و جفا ورزیدن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۶ : ای عادت عشق عین ایمان خوردن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۷ : ای عاشق گفتار و تفاصیل سخن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۸ : ای عالم دل از تو شده قابل جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱۹ : ای عشق تو در جان کسی و آن کس من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۰ : ای کرده ز گل دستک من پایک من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۱ : ای گرسنهٔ وصل تو سیران جهان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۲ : ای لعل لبت معدن شکر چیدن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۳ : ای ماه لطیف جانفزا خرمن من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۴ : ای مجمع دل راه پراکنده مزن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۵ : ای مفخر و سلطان همه دلداران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۶ : ای مونس روزگار چونی بی من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۷ : ای نالهٔ عشق تو رباب دل من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۸ : این بنده مراعات نداند کردن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲۹ : این دیدهٔ من کز نگرد دور از من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۰ : ای یار به انکار سوی ما نگران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۱ : ای یار بیا و بر دلم بر میزان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۲ : ای یک قدح از درد تو دریای جهان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۳ : با دل گفتم اگر بود جای سخن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۴ : با دل گفتم عشق تو آغاز مکن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۵ : باغست و بهار و سر و عالی ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۶ : بیدل من و بیدل تو و بیدل تو و من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۷ : با هر دو جهان چو رنگ باید بودن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۸ : بر خسته دلان راه ملامت میزن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳۹ : بر گرد جهان این دل آوارهٔ من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۰ : بر گردن ما بهانه‌ای خواهی بستن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۱ : بسیار علاقه‌ها بباید ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۲ : پالوده شوی در طلب پالودن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۳ : پیموده شدم ز راه تو پیمودن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۴ : تا با خودی دوری ارچه هستی با من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۵ : تا روی تو قبله‌ام شد ای جان جهان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۶ : توبه کردم ز توبه کردن ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۷ : تو شاه دل منی و شاهی میکن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۸ : جانم بر آن قوم که جانند ایشان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴۹ : جانهاست همه جانوران را جز جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۰ : جز بادهٔ لعل لامکان یاد مکن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۱ : جز جام جلالت اجل نوش مکن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۲ : چون شاه جهان نیست کسی در دو جهان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۳ : چندین به تو بر مهر و وفا بستهٔ من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۴ : چون آتش میشود عذارش به سخن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۵ : چون بنده نه‌ای ندای شاهی میزن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۶ : چون جوشش خنب عشق دیدم ز تو من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۷ : حرص و حسد و کینه ز دل بیرون کن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۸ : چون زرد و نزار دید او رو یک من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۵۹ : خود حال دلی بود پریشانتر از این
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۰ : در باده‌کشی تو خویش را ریشه مکن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۱ : در بحر کرم حرص و حسد پیمودن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۲ : در پوش سلاح وقت جنگ است ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۳ : در چشم منست ابروی همچو کمان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۴ : در حضرت توحید پس و پیش مدان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۵ : در دیدهٔ ما نگر جمال حق بین
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۶ : در راه نیاز فرد باید بودن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۷ : در عشق تو شوخ و شنگ باید بودن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۸ : دل از طلب خوبی بی‌چون گشتن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۶۹ : دل باغ نهانست و درختان پنهان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۰ : دل برد ز من دوش به صد عشق و فسون
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۱ : دل گرسنهٔ عید تو شد چون رمضان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۲ : دلها مثل رباب و عشق تو کمان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۳ : دوش آنچه برفت در میان تو و من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۴ : دوشست دیدم یار جدائی جویان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۵ : دی از تو چنان بدم که گل در بستان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۶ : دیدم رویت بتا تو روپوش مکن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۷ : رفتم به طبیب و گفتم ای زین‌الدین
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۸ : رفتی و نرفت ای بت بگزیدهٔ من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷۹ : رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۰ : رو درد گزین درد گزین درد گزین
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۱ : روزیکه گذر کنی به خر پشتهٔ من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۲ : زان خسرو جان تو مهر شاهی بستان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۳ : سرمست توام نه از می و نز افیون
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۴ : سرمست شدم در هوس سرمستان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۵ : شاخ گل تر بر سر عنبر میزن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۶ : شب رفت و نرفت ای بت سیمین برمن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۷ : شد کودکی و رفت جوانی ز جوان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۸ : شمع ازلست عالم افروزی من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸۹ : شوری دارم که برنتابد گردون
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۰ : صورت همه مقبول هیولا میدان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۱ : طبع تو چو سنگست و دلت چون آهن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۲ : طبعی نه که با دوست در آمیزم من
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۳ : عقلی که خلاف تو گزیدن نتوان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۴ : عید آمد و عیدانه جمال سلطان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۵ : فرخ باشد جمال سلطان دیدن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۶ : گر تیغ اجل مرا کند بی‌سر و جان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۷ : گر دست بشد ز کار پائی میزن
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۸ : گر شادم و گر عراق و گر لورستان
- رباعی شمارهٔ ۱۴۹۹ : گر کشته شوم به نزد و پیکار تو من
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۰ : گر مشتاقی به پیش مشتاق نشین
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۱ : کس نیست به غیر از او در این جمله جهان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۲ : گفتم که بر حریف غمگین منشین
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۳ : گفتم مکن ایروت حسن خوت حسن
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۴ : گلباغ نهانست و درختان پنهان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۵ : ما زیبائیم خویش را زیبا کن
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۶ : ما کاهگلان عشق و پهلو به زمین
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۷ : ما مرد سنانیم نه از بهر سه نان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۸ : مجموع جهان عاشق یک پارهٔ من
- رباعی شمارهٔ ۱۵۰۹ : معشوق من از همه نهانست بدان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۰ : من بندهٔ مستی که بود دست زنان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۱ : من بیرخ تو باده ندانم خوردن
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۲ : من بینم آنرا که نمی‌بینم من
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۳ : من کاغذهای مصر و بغداد ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۴ : من عاشق عشق و عشق هم عاشق من
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۵ : من کی خندم تات نبینم خندان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۶ : مردان تو در دایرهٔ کن فیکون
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۷ : نزدیک منی مرا مبین چون دوران
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۸ : هر خانه که بی‌چراغ باشد ای جان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱۹ : هر روز خوش است منزلی بسپردن
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۰ : هر روز نو برآئی ای دلبر جان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۱ : هر مطرب کو نیست ز دل دفتر خوان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۲ : هشدار که می‌روند هر سو غولان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۳ : هم خانه از آن اوست و هم جامه و نان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۴ : هم نور دل منی و هم راحت جان
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۵ : هنگام اجل چو جان بپردازد تن
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۶ : یا دلبر من باید و یا دل بر من
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۷ : یارب چه دلست این و چه خو دارد این
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۸ : یا اوحد بالجمال یا جانمسن
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲۹ : آن رهزن دل که پای کوبانم از او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۰ : آن شاه که هست عقل دیوانهٔ او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۱ : آن شخص که رشک برد بر جامهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۲ : آن کس که همیشه دل پر از دردم از او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۳ : آن لاله رخی که با رخ زردم از او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۴ : از جان بشنیده‌ام نوای غم تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۵ : از گنج قدم شدیم ویرانهٔ او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۶ : ای آب از این دیدهٔ بیخواب برو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۷ : ای از دل و جان لطیفتر قالب تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۸ : ای پردهٔ پندار پسندیدهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۳۹ : ای بسته تو خواب من به چشم جادو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۰ : ای بلبل مست بوستانی برگو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۱ : ای جان جهان به حق احسانت مرو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۲ : ای جان جهان جان و جهان بندهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۳ : ای جان جهان جز تو کسی کیست بگو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۴ : ای چرخ فلک پایهٔ پیروزهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۵ : ای در دل من میل و تمنا همه تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۶ : ای دل اگرت طاقت غم نیست برو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۷ : ای دل تو بهر خیال مغرور مشو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۸ : ای دل گر ازین حدیث آگاهی تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴۹ : ای زندگی تن و توانم همه تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۰ : ای ساقی جان برین خوش آواز برو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۱ : ای ظلمت شب مانع خورشید مشو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۲ : ای عارف گوینده نوائی برگو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۳ : ای عشرت نزدیک ز ما دور مشو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۴ : ای ماه چو ابر بس گرستم بیتو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۵ : ای مشفق فرزند دو بیتی میگو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۶ : با تست مراد از چه روی هر سو تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۷ : با نامحرم حدیث اسرار مگو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۸ : بر آتش چو دیک تو خود را میجو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۵۹ : بر تختهٔ دل که من نگهبانم و تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۰ : ترکی که دلم شاد کند خندهٔ او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۱ : چون پاک شد از رنگ خودی سینهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۲ : خواهی که مقیم و خوش شوی با ما تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۳ : داروی ملولی رخ و رخسارهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۴ : در اصل یکی بد است جان من و تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۵ : در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۶ : در کوی خیال خود چه میپوئی تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۷ : درها همه بسته‌اند الا در تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۸ : دل در تو گمان بد بر دور از تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۶۹ : رشک آیدم از شانه و سنگ ای دلجو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۰ : زاندم که شنیده‌ام نوای غم تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۱ : سر رشتهٔ شادیست خیال خوش تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۲ : سوگند بدان روی تو و هستی تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۳ : صد داد همی رسد ز بیدادی تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۴ : عشقست که کیمیای شرقست در او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۵ : عمرم به کنار زد کناری با تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۶ : فرزانهٔ عشق را تو دیوانه مگو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۷ : گر جمله برفتند نگارا تو مرو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۸ : گر عاشق عشق ما شدی، ای مهرو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۷۹ : گر عاقل و عالمی به عشق ابله شو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۰ : گر هیچ ترا میل سوی ماست بگو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۱ : گفتم روزی که من به جانم با تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۲ : گفتم که کجا بود مها خانهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۳ : گه در دل ما نشین چو اسرار و مرو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۴ : ما چارهٔ عالمیم و بیچارهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۵ : مردی یارا که بوی فقر آید از او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۶ : مستم ز دو لعل شکرت ای مهرو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۷ : من بندهٔ تو بندهٔ تو بندهٔ تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۸ : نی هرکه کند رقص و جهد بالا او
- رباعی شمارهٔ ۱۵۸۹ : هان ای تن خاکی سخن از خاک مگو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۰ : هرچند در این هوس بسی باشی تو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۱ : هرچند که قد بی‌بدل دارد سرو
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۲ : آمد بر من خیال جانان ز پگه
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۳ : آن دم که رسی به گوهر ناسفته
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۴ : آنکس که ز دست شد بر او دست منه
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۵ : آنی که وجود و عدمت اوست همه
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۶ : از دیدهٔ کژ دلبر رعنا را چه
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۷ : السکر صار کاسدا من شفتیه
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۸ : ای کان العباد ما اهواه
- رباعی شمارهٔ ۱۵۹۹ : آهوی قمرا سهامه عیناه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۰ : ای آنکه به جان این جهانی زنده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۱ : ای پارسی و تازی تو پوشیده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۲ : ای بر نمک تو خلق نانی بزده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۳ : ای بی‌ادبانه من ز تو نالیده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۴ : ای جان تو بر مقصران آشفته
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۵ : ای با تو جهان ظریف و شادی باره
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۶ : ای خواب مرا بسته و مدفون کرده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۷ : ای در طلب گره‌گشائی مرده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۸ : ای دوست مرا دمدمه بسیار مده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۰۹ : ای روز الست ملک و دولت رانده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۰ : ای سرو ز قامت تو قد دزدیده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۱ : ای کوران را به لطف ره بین کرده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۲ : ای میر ملیحان و مهان شیی الله
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۳ : باز آمد یار با دلی چون خاره
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۴ : بازچیهٔ قدرت خدائیم همه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۵ : بفروخت مرا یار به یک دسته تره
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۶ : بیگانه شوی ز صحبت بیگانه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۷ : بیگاه شد و دل نرهید از ناله
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۸ : تا روی ترا بدیدم ای بت ناآگاه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۱۹ : تو آبی و ما جمله گیاهیم همه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۰ : تو توبه مکن که من شکستم توبه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۱ : جانیست غذای او غم و اندیشه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۲ : دانی شب چیست بشنو ای فرزانه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۳ : در راه یگانگی چه طاعت چه گناه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۴ : در بندگیت حلقه بگوشم ای شاه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۵ : در عشق خلاصهٔ جنون از من خواه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۶ : دی از سر سودای تو من شوریده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۷ : روی تو نماز آمد و چشمت روزه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۸ : زلف تو که یکروزم از او روشن نه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۲۹ : سه چیز ز من ربوده‌ای بگزیده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۰ : صاحب‌نظران راست تحیر پیشه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۱ : صحت که کشد به سقم و رنجوری به
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۲ : صوفی نشوی به فوطه و پشمینه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۳ : عشق غلب القلب و قد صار به
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۴ : فصلیست چو وصل دوست فرخنده شده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۵ : گفتم چکنم گفت که ای بیچاره
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۶ : گفتم که توئی می و منم پیمانه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۷ : گفتم که ز عشقت شده‌ام دیوانه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۸ : گنجیست نهانه در زمین پوشیده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۳۹ : گیر ایدل من عنان آن شاهنشاه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۰ : ما را می کهنه باید و دیرینه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۱ : ما مردانیم شسته بر تنگ دره
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۲ : مانندهٔ زنبیل بگیر این روزه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۳ : مستم ز می عشق خراب افتاده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۴ : من میگویم که گشت بیگاه ایماه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۵ : میخوردم باده بابت آشفته
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۶ : میدان فراخ و مرد میدانی نه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۷ : وه وه که به دیدار تو چونم تشنه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۸ : هین نوبت صبر آمد و ماه روزه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۴۹ : هر چند در این پرده اسیرید همه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۰ : هم آینه‌ایم و هم لقائیم همه
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۱ : یارب تو مرا به نفس طناز مده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۲ : یارب تو یکی یار جفا کارش ده
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۳ : آمد بر من دوش مه یغمائی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۴ : آن چیز که هست در سبد میدانی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۵ : آن خوش باشد که صاحب تمییزی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۶ : آن دل که به یاد خود صبورش کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۷ : آن را که نکرد ز هر سود ایساقی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۸ : آن رطل گران را اگر ارزان کنیی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۵۹ : آن روز که دیوانه سر و سودائی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۰ : آن روی ترش نگر چو قندستانی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۱ : آن ظلم رسیده‌ای که دادش دادی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۲ : آن میوه توئی که نادر ایامی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۳ : آنی تو که در صومعه مستم داری
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۴ : آنی که بر دلشدگان دیر آئی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۵ : آنی که به صد شفاعت و صد زاری
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۶ : احوال من زار حزین می‌پرسی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۷ : از آب و گلی نیست بنای چو توئی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۸ : از جان بگریزم ار ز جان بگریزی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۶۹ : از چهرهٔ آفتاب مهوش گردی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۰ : از خلق ز راه تیزهوشی نرهی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۱ : از رنج و ملال ما چه فریاد کنی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۲ : از سایهٔ عاشقان اگر دور شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۳ : از شادی تو پر است شهر و وادی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۴ : از عشق ازل ترانه‌گویان گشتی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۵ : از عشق تو هر طرف یکی شبخیزی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۶ : از گل قفس هدهد جانها تو کنی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۷ : از کم خوردن زیرک و هشیار شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۸ : استاد مرا بگفتم اندر مستی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۷۹ : اسرار شنو ز طوطی ربانی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۰ : افتاد مرا با لب او گفتاری
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۱ : امروز مرا سخت پریشان کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۲ : امشب برو ای خواب اگر بنشینی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۳ : امشب که فتاده‌ای به چنگال رهی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۴ : امشب منم و یکی حریف چو منی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۵ : اندر دل من مها دل‌افروز توئی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۶ : اندر دو جهان دلبر و جانم تو بسی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۷ : اندر ره حق چو چست و چالاک شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۸ : اندر سرم ار عقل و تمیز است توئی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۸۹ : ای آتش بخت سوی گردون رفتی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۰ : ای آنکه به کوی یار ما افتادی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۱ : ای آنکه تو از دوش بیادم دادی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۲ : ای آنکه تو خون عاشقان آشامی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۳ : ای آنکه ره گریز می‌اندیشی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۴ : ای آنکه ز حد برون جان‌افزایی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۵ : ای آنکه ز حال بندگان میدانی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۶ : ای آنکه ز خاک تیره نطعی سازی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۷ : ای آنکه صلیب دار و هم ترسائی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۸ : ای آنکه طبیب دردهای مائی
- رباعی شمارهٔ ۱۶۹۹ : ای آنکه غلام خسرو شیرینی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۰ : ای آنکه مرا بستهٔ صد دام کنی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۱ : ای آنکه مرا دهر زبان میدانی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۲ : ای آنکه نظر به طعنه میاندازی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۳ : ای ابر که تو جهان خورشیدانی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۴ : ای از تو مرا گوش پرودیده بهی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۵ : ای باد سحر به کوی آن سلسله موی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۶ : ای باد سحر تو از سر نیکوئی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۷ : ای باده تو باشی که همه داد کنی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۸ : ای باطل اگر ز حق گریزی چکنی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۰۹ : ای باغ خدا که پر بت و پر حوری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۰ : ای بانگ رباب از کجا می‌آئی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۱ : ای پر ز جفا چند از این طراری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۲ : ای بر سر ره نشسته ره می‌طلبی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۳ : ای بنده اگر تو خواجه بشناختیی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۴ : ای پیر اگر تو روی با حق داری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۵ : ای ترک چرا به زلف چون هندوئی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۶ : ای چون علم بلند در صحرائی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۷ : ای چون علم سپید در صحرائی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۸ : ای خواجه چرا بی‌پر و بالم کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۱۹ : ای خواجه ز هر خیال پر باد شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۰ : ای خواجه گنه مکن که بدنام شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۱ : ای داده مرا به خواب در بیداری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۲ : ای داده مرا چو عشق خود بیداری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۳ : ای دام هزار فتنه و طراری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۴ : ای در دل من نشسته بگشاده دری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۵ : ای در دل هر کسی ز مهرت تابی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۶ : ای دشمن جان و جان شیرین که توئی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۷ : ای دل تو اگر هزار دلبر داری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۸ : ای دل تو بدین مفلسی و رسوائی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۲۹ : ای دل تو دمی مطیع سبحان نشدی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۰ : ای دل تو و درد او اگر خود مردی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۱ : ای دل چو به صدق از تو نیاید کاری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۲ : ای دل چو وصال یار دیدی حالی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۳ : ای دل چه حدیث ماجرا می‌جوئی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۴ : ای دوست به حق آنکه جان را جانی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۵ : ای دوست بهر سخن در جنگ زنی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۶ : ای دوست ترا رسد اگر ناز کنی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۷ : ای دوست ز من طمع مکن غمخواری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۸ : ای دیده تو از گریه زبون می‌نشوی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۳۹ : ای روی ترا پیشه جهان‌آرائی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۰ : ای ساقی از آن باده که اول دادی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۱ : ای ساقی جان که سرده ایامی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۲ : ای سر سبب اندر سبب اندر سببی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۳ : ای شاخ گلی که از صبا می‌رنجی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۴ : ای شادی راز تو هزاران شادی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۵ : ای شمع تو صوفی صفتی پنداری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۶ : ای صاف که می شور و چنین می‌گردی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۷ : ای طالب دنیا تو یکی مزدوری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۸ : ای عشق تو عین عالم حیرانی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۴۹ : ای قاصد جان من به جان میارزی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۰ : ای کاش که من بدانمی کیستمی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۱ : ای گل تو ز لطف گلستان می‌خندی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۲ : ای کمتر مهمانیت آب گرمی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۳ : ای گوی زنخ زلف چو چوگان داری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۴ : ای ماه اگرچه روشن و پرنوری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۵ : ای ماه برآمدی و تابان گشتی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۶ : ای موسی ما به طور سینا رفتی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۷ : این شاخ شکوفه بارگیرد روزی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۸ : ای نرگس بی‌چشم و دهن حیرانی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۵۹ : ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توئی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۰ : این عرصه که عرض آن ندارد طولی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۱ : ای نفس عجب که با دلم همنفسی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۲ : ای نور دل و دیده و جانم چونی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۳ : ای هیزم تو خشک نگردد روزی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۴ : ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۵ : امروز بیا که سخت آراسته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۶ : امروز ندانم بچه دست آمده‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۷ : ای آنکه بجز شادی و جز نور نه‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۸ : ای آنکه به لطف دلستان همه‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۶۹ : ای آنکه تو بر فلک وطن داشته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۰ : ای آنکه تو جان بنده را جان شده‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۱ : ای آنکه حریف بازی ما بده‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۲ : ای آنکه رخت چو آتش افروخته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۳ : ای آنکه مرا به لطف بنواخته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۴ : ای خورشیدی که چهره افروخته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۵ : ای دوست که دل ز دوست برداشته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۶ : ای عشرت نیست گشته هستک شده‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۷ : این نیست ره وصل که پنداشته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۸ : با بی‌خبران اگر نشستی بردی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۷۹ : با خندهٔ بر بسته چرا خرسندی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۰ : با دل گفتم که ای دل از نادانی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۱ : بازآی که تا به خود نیازم بینی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۲ : با زهره و با ماه اگر انبازی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۳ : با صورت دین صورت زردشت کشی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۴ : با قلاشان چو رد نهادی پائی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۵ : بالا شجری لب شکر و دل حجری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۶ : تو می‌خندی بهانه‌ای یافته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۷ : جانم ز طرب چون شکر انباشته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۸ : خوش خوش صنما تازه رخان آمده‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۸۹ : در باغ درآب با گل اگر خار نه‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۰ : گر آب دهی نهال خود کاشته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۱ : گر با همه‌ای چو بی منی بی‌همه‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۲ : لطفی که مرا شبانه اندوخته‌ای
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۳ : با من ترش است روی یار قدری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۴ : با نااهلان اگر چو جانی باشی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۵ : با یار به گلزار شدم رهگذری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۶ : بد می‌کنی و نیک طمع می‌داری
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۷ : پران باشی چو در صف یارانی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۸ : برخیز و به نزد آن نکونام درآی
- رباعی شمارهٔ ۱۷۹۹ : بر ظلمت شب خیمهٔ مهتاب زدی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۰ : بر کار گذشته بین که حسرت نخوری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۱ : بر گلشن یارم گذرت بایستی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۲ : بنمای به من رخت بکن مردمی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۳ : بوئی ز تو و گل معطر نی نی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۴ : بی‌آتش عشق تو تو نخوردم آبی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۵ : بیچاره دلا که آینهٔ هر اثری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۶ : بی‌جهد به عالم معانی نرسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۷ : بیخود باشی هزار رحمت بینی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۸ : بیرون نگری صورت انسان بینی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۰۹ : پیش آی خیال او که شوری داری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۰ : بی‌نام و نشان چون دل و جانم کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۱ : پیوسته مها عزم سفر می‌داری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۲ : تا چند ز جان مستمند اندیشی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۳ : تا خاک قدوم هر مقدم نشوی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۴ : تا درد نیابی تو به درمان نرسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۵ : تا در طلب گوهر کانی کانی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۶ : تا عشق آن روی پریزاد شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۷ : تا هشیاری به طعم مستی نرسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۸ : تقصیر نکرد عشق در خماری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۱۹ : تو آب نی خاک نی تو دگری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۰ : توبه کردم ز شور و بی‌خویشتنی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۱ : تو دوش چه خواب دیده‌ای میدانی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۲ : تو سیر شدی من نشدم زین مستی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۳ : جانا ز تو بیزار شوم نی نی نی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۴ : جان بگریزد اگر ز جان بگریزی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۵ : جان در ره ما بباز اگر مرد دلی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۶ : جان دید ز جانان ازل دمسازی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۷ : جان روز چو مار است به شب چون ماهی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۸ : جانم دارد ز عشق جان‌افزائی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۲۹ : چشمان خمار و روی رخشان داری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۰ : چشم تو بهر غمزه بسوزد مستی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۱ : چشم مستت ز عادت خماری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۲ : چندان گفتی که از بیان بگذشتی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۳ : چون جمله خطا کنم صوابم تو بسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۴ : چون خار بکاری رخ گل می‌خاری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۵ : چون ساز کند عدم حیات افزائی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۶ : چونست به درد دیگران درمانی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۷ : چون شب بر من زنان و گویان آئی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۸ : چون کار مسافران دینم کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۳۹ : چون مست شوی قرابه بر پای زنی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۰ : چون ممکن آن نیست اینکه از بر ما برهی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۱ : چونی ای آنکه از جمال فردی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۲ : چون نیشکر است این نیت ای نائی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۳ : حاشا که به ماه گویمت میمانی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۴ : حیف است که پیش کر زنی طنبوری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۵ : خواهی که حیات جاودانه بینی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۶ : خواهی که در این زمانه فردی گردی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۷ : خود را چو دمی ز یار محرم یابی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۸ : خود هیچ بسوی ما نگاهی نکنی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۴۹ : خوش باش که خوش نهاد باشد صوفی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۰ : خوش می‌سازی مرا و خوش می‌سوزی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۱ : خیری بنمودی و ولیکن شری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۲ : در بادیهٔ عشق تو کردم سفری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۳ : در بی‌خبری خبر نبودی چه بدی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۴ : در چشم منست این زمان ناز کسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۵ : در چشم منی و گرنه بینا کیمی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۶ : در خاک اگر رفت تن بیجانی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۷ : در دست اجل چو درنهم من پائی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۸ : در دل نگذشت کز دلم بگذاری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۵۹ : در دل نگذارمت که افگار شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۰ : در روزه چو از طبع دمی پاک شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۱ : در زهد اگر موسی و هارون آئی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۲ : در زیر غزل‌ها و نفیر و زاری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۳ : در عالم حسن اینت سلطان که توئی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۴ : در عشق تو خون دیده بارید بسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۵ : در عشق تو خون دیده بارید بسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۶ : در عشق موافقت بود چون جانی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۷ : در عشق هر آن که برگزیند چیزی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۸ : درویشان را عار بود محتشمی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۶۹ : در هر دو جهان دلبر و یارم تو بسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۰ : دستار نهاده‌ای به مطرب ندهی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۱ : دل از می عشق مست می‌پنداری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۲ : دلدار به زیر لب بخواند چیزی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۳ : دلدار مرا گفت ز هر دلداری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۴ : دل گفت مرا بگو کرا می‌جوئی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۵ : دل کیست همه کار و گیائیش توئی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۶ : دوش آمد آن خیال تو رهگذری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۷ : دوش از سر عاشقی و از مشتاقی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۸ : دوشینه مرا گذاشتی خوش خفتی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۷۹ : دی بلبلکی لطیفکی خوش گوئی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۰ : دی بود چنان دولت و جان افروزی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۱ : دیروز فسون سرد برخواند کسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۲ : دی عاقل و هشیار شدم در کاری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۳ : دی مست بدی دلا و چست و سفری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۴ : رفتم بر یار از سر سر دستی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۵ : رفتم به طبیب گفتم ای بینائی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۶ : رقص آن نبود که هر زمان برخیزی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۷ : رو ای غم و اندیشه خطا می‌گوئی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۸ : روزی به خرابات گذر می‌کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۸۹ : زان ماه چهارده که بود اشراقی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۰ : زاهد بودم ترانه گویم کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۱ : زاهد که نبرد هیچ سود ای ساقی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۲ : سرسبزتر از تو من ندیدم شجری
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۳ : سرسبزی باغ و گلشن و شمشادی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۴ : سرمستم و سرمستم و سرمست کسی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۵ : سوگند همی خورد پریر آن ساقی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۶ : شادی شادی و ای حریفان شادی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۷ : شب رفت و دلت نگشت سیر، ای ایچی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۸ : شمشیر اگر گردن جان ببریدی
- رباعی شمارهٔ ۱۸۹۹ : شمعی است دل مراد افروختنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۰ : صد روز دراز گر به هم پیوندی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۱ : عاشق شوی ای دل و ز جان اندیشی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۲ : عالم سبز است و هر طرف بستانی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۳ : عاینت حمامة تحاکی حالی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۴ : عشق آن نبود که هر زمان برخیزی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۵ : عشقت صنما چه دلبریها کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۶ : عید آمد و عید بس مبارک عیدی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۷ : عید آمد و هرکس قدری مقداری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۸ : غم را دیدم گرفته جام دردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۰۹ : غمهای مرا همه بناغم داری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۰ : کافر نشدی حدیث ایمان چکنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۱ : گاه از غم او دست ز جان می‌شوئی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۲ : گر آنکه امین و محرم این رازی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۳ : گر بگریزی چو آهوان بگریزی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۴ : گر تو نکنی سلام ما را در پی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۵ : گر خار بدین دیدهٔ چون جوی زنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۶ : گر خوب نیم خوب پرستم باری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۷ : گر داد کنی درخور خود داد کنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۸ : گر درد دلم به نقش پیدا بودی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۱۹ : گر سوزش سینه را به کس می‌داری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۰ : گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۱ : گر عاشق روی قیصر روم شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۲ : گر عاشق زار روی تو نیستمی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۳ : گر عقل به کوی دوست رهبر نبدی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۴ : گر قدر کمال خویش بشناختمی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۵ : گر گفتن اسرار تو امکان بودی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۶ : گر مجلس انس را به کار آمدمی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۷ : گر من مستم ز روی بدکرداری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۸ : گر نقل و کباب و بادهٔ ناب خوری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۲۹ : گرنه حذر از غیرت مردان کنمی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۰ : گرنه کشش یار مرا یار بدی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۱ : گر هیچ نشانه نیست اندر وادی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۲ : گر یک نفسی واقف اسرار شوی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۳ : گر یک ورق از کتاب ما برخوانی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۴ : گفتم به طبیب داروئی فرمائی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۵ : گفتم صنما مگر که جانان منی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۶ : گفتم صنمی شدی که جان را وطنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۷ : گفتم که چونی مها خوشی محزونی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۸ : گفتم که دلا تو در بلا افتادی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۳۹ : گفتم که کدامست طریق هستی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۰ : گفتند که هست یار را شور وشری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۱ : گفتی که تو دیوانه و مجنون خوئی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۲ : گوهر چه بود به بحر او جز سنگی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۳ : گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۴ : کی پست شود آنکه بلندش تو کنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۵ : کیوان گردی چو گرد مردان گردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۶ : لب بر لب هر بوسه ربائی بنهی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۷ : مادام که در راه هوا و هوسی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۸ : ما را ز هوای خویش دف زن کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۴۹ : مانندهٔ گل ز اصل خندان زادی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۰ : ماه آمد پیش او که تو جان منی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۱ : مائیم در این زمان زمین پیمائی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۲ : مائیم و هوای روی شاهنشاهی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۳ : مردی که فلک رخنه کند از دردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۴ : مرغان ز قفس قفس ز مرغان خالی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۵ : مست است خبر از تو و یا خود خبری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۶ : من با تو چنین سوخته خرمن تا کی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۷ : من بادم و تو برگ نلرزی چکنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۸ : من بی‌دلم ای نگار و تو دلداری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۵۹ : من پیر فنا بدم جوانم کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۰ : من جان تو نیستم مگو جان غلطی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۱ : من جمله خطا کنم صوابم تو بسی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۲ : من خشک لب ار با تو دم تر زدمی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۳ : من دوش به خواب در بدیدم قمری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۴ : من دوش به کاسهٔ رباب سحری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۵ : من ذره بدم ز کوه بیشم کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۶ : من من نیم و اگر دمی من منمی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۷ : مه دوش به بالین تو آمد به سرای
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۸ : مهمان دو دیده شد خیالت گذری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۶۹ : میدان و مگو تا نشود رسوائی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۰ : می‌فرماید خدا که ای هرجائی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۱ : ناخوانده به هرجا که روی غم باشی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۲ : نقاش رخت اگر نه یزدان بودی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۳ : نومید نیم گرچه ز من ببریدی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۴ : نی گفت که پای من به گل بود بسی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۵ : نی من منم و نی تو توئی نی تو منی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۶ : واپس مانی ز یار واپس باشی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۷ : وقف است مرا عمر در این مشتاقی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۸ : هر پارهٔ خاک را چو ماهی کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۷۹ : هر روز پگاه خیمه بر جوی زنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۰ : هر روز ز عاشقی و شیرین رائی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۱ : هر روز یکی شور بر این جمع زنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۲ : هر شب که ببنده همنشین میافتی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۳ : هرگز به مزاج خود یکی دم نزنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۴ : هرگز نبود میل تو کافراشت کنی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۵ : هرکس کسکی دارد و هرکس یاری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۶ : هرکس کسکی دارد و هرکس یاری
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۷ : هر لحظه مها پیش خودم می‌خوانی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۸ : هم‌دست همه دست زنانم کردی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۸۹ : هم دل به دلستانت رساند روزی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۹۰ : همسایگی مست فزاید مستی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۹۱ : یاد تو کنم میان یادم باشی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۹۲ : یک بوسه ز تو خواستم و شش دادی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۹۳ : یکدم غم جان دار غم نان تا کی
- رباعی شمارهٔ ۱۹۹۴ : یک شفتالو از آن لب عنابی