ای خسته ترا آن سر کو میسازد
زان لب دشنام رو برو میسازد
لب میدهدت شفا ز بیماری چشم
درد او را دوای او میسازد
< رباعی شمارهٔ ۱۴
رباعی شمارهٔ ۱۲ >
