گه در غزلم سخن کشد جانب راز
گاهی بقصیده میشود دور و دراز
نازم برباعی سخن کوته کن
تا باز شود بحرف لب بندد باز
< رباعی شمارهٔ ۲۳
رباعی شمارهٔ ۲۱ >
