ای فیض بس است آنچه خواندی بس کن
از هیچ فن اندرز نماندی بس کن
تا قوت گفتگوی بودت گفتی
اکنون که ز گفتگوی ماندی بس کن
< رباعی شمارهٔ ۴۴
رباعی شمارهٔ ۴۲ >