در وصف لبت نطق زبان بسته بود
پیش دهنت پسته زبان بسته بود
ابروی تو آن سیاه پیشانی دار
پیوسته به قصد سرمیان بسته بود
< رباعی شمارهٔ ۵۸
رباعی شمارهٔ ۵۶ >
