زلف تو همه روز مشوش باشد
خال تو از آن روی برآتش باشد
چشم خوش بیمار تو در خواب خوش است
بیمار که خواب خوش کند خوش باشد
< رباعی شمارهٔ ۶۶
رباعی شمارهٔ ۶۴ >
