سوز تو جگر کباب میگرداند
اندوه تو دل خراب میگرداند
از حسرت مجلس تو ساقی شب و روز
در چشم پیاله آب میگرداند
< رباعی شمارهٔ ۷۳
رباعی شمارهٔ ۷۱ >
