یک زخم غمت هزار مرهم ارزد
خاک قدمت تاج سر جم ارزد
چشم تو سواد ملک حسن است از آنک
یک گوشه به ملک هر دو عالم ارزد
< رباعی شمارهٔ ۷۸
رباعی شمارهٔ ۷۶ >
