ابر است گهر بار و هوا عنبر بیز
عاشق ز هوا چون کند آخر پرهیز؟
ساقی سپهر بر کف نرگس مست
بنهاده پیالهای که کجدار و مریز
< رباعی شمارهٔ ۸۴
رباعی شمارهٔ ۸۲ >
