از دوست مرا چون نگریزد چه کنم؟
هر عذر که گویم نپذیرد چه کنم؟
آهو صفتم گرفت صحرای غمش
چون دوست مرا به سگ نگیرد چه کنم؟
< رباعی شمارهٔ ۱۰۴
رباعی شمارهٔ ۱۰۲ >