شاهی که به نعلین رخ مه آراست
گشت از قدمش پشت کج گردون راست
بر حسن مه چارده انگشت نهاد
مه را بشکست وز آن شب انگشت نماست
< بخش ۶ - در معراج پی...
بخش ۴ - در نعت پیام... >
