گنجنما - اشعار شاعران ایرانی » سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان

یکی پرسید از آن گم کرده فرزند

که ای روشن گهر پیر خردمند

بگفت احوال ما برق جهانست

دمی پیدا و دیگر دم نهان است

گهی بر طارم علی نشینیم

گهی بر پشت پای خود نبینیم