دل بیباک را ضرغام رنگ است
دل ترسنده را آهو پلنگ است
اگر بیمی نداری بحر صحراست
اگر ترسی بهر موجش نهنگ است
< ندانم باده ام یا ساغ...
تو میگوئی که آدم خاک... >
