مرنج از برهمن ای واعظ شهر
گر از ما سجده ئی پیش بتان خواست
خدای ما که خود صورتگری کرد
بتی را سجده ئی از قدسیان خواست
< حکیمان گرچه صد پیکر ...
دوام ما ز سوز ناتمام... >