اگر آگاهی از کیف و کم خویش
یمی تعمیر کن از شبنم خویش
دلا دریوزهٔ مهتاب تا کی
شب خود را برافروز از دم خویش
< چه غم داری ، حیات دل...
بخود نازم گدای بی نی... >