تراشیدم صنم بر صورت خویش
به شکل خود خدا را نقش بستم
مرا از خود برون رفتن محال است
بهر رنگی که هستم خود پرستم
< به شبنم غنچهٔ نورسته...
چو نرگس این چمن نادی... >