ز پیش من جهان رنگ و بو رفت
زمین و آسمان و چار سو رفت
تو رفتی ای دل از هنگامهٔ او
و یا از خلوت آباد تو او رفت
< مرا از پردهٔ ساز آگه...
ربودی دل ز چاک سینهٔ... >