یکی اندازه کن سود و زیان را
چو جنت جاودانی کن جهان را
نمی بینی که ما خاکی نهادان
چه خوش آراستیم این خاکدان را
< تو میدانی حیات جاودا...
ز محکومی مسلمان خود ... >
