چه خوش صحرا که شامش صبح خند است
شبش کوتاه و روز او بلند است
قدم ای راهرو آهسته تر نه
چو ما هر ذره او دردمند است
< امیر کاروان آن اعجمی...
چه خوش صحرا که در وی... >
