کسی کو بر خودی زد «لااله» را
ز خاک مرده رویاند نگه را
مده از دست دامان چنین مرد
که دیدم در کمندش مهر و مه را
< تو ای نادان دل آگاه ...
ز رازی حکمت قرآن بیا... >
