چو بر گیرد زمام کاروان را
دهد ذوق تجلی هر نهان را
کند افلاکیان را آنچنان فاش
ته پا می کشد نه آسمان را
< مبارکباد کنن پاک جان...
نگاهش پر کند خالی سب... >
