اگر پندی ز درویشی پذیری
هزار امت بمیرد تو نمیری
بتولی باش و پنهان شو ازین عصر
که درغوش شبیری بگیری
< ز شام ما برونور سحر ...
خنکن ملتی کز وارداتش... >
