جوانی خوش گلی رنگین کلاهی
نگاه او چو شیران بی پناهی
به مکتب علم میشی را بیاموخت
میسر نایدش برگ گیاهی
< شتر را بچه او گفت در...
چو می بینی که رهزن ک... >
