من و تو از دل و دین نا امیدیم
چوبوی گل ز اصل خود رمیدیم
دل مامرد و دین از مردنش مرد
دو تامرگی بیک سود اخریدیم
< مسلمانی که داندرمز د...
فرنگی را دلی زیر نگی... >
