گنجنما - اشعار شاعران ایرانی » عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان

آن ماه که از کنار شد بیرونم

در ماتم او کنار شد پر خونم

دوشش دیدم به خواب در،‌خفته به خاک

گفتم: چونی گفت: چه گویم چونم