گنجنما - اشعار شاعران ایرانی » عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان

جانا رفتم بر دل پاکم بگری

بر جای سیاه سهمناکم بگری

ای گل! چو شدم به خاک، تو نیز مخند

وی ابر بسی بر سر خاکم بگری