گنجنما - اشعار شاعران ایرانی » عطار » مختارنامه » باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد

ابری که رخ باغ کنون خواهد شست

گل را به گلاب بین که چون خواهد شست

گل میآید با قدحی خون در دست

از عمر مگر دست به خون خواهد شست