گنجنما - اشعار شاعران ایرانی » عطار » مختارنامه » باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد

چون شمع یک آغشتهٔ تنها بنمای

در سوز به روز برده شبها بنمای

گر بر پهنا برفتی آتش با شمع

کی گویندی بدو که بالا بنمای