Logo



 

غزل ۱۶۹

حرم پویان دری را می پرستند

فقیهان دفتری را می پرستند

گروهی زشت خویند اهل دانش

که زیب و زیوری را می پرستند

از آن دعوی به شیخ و برهمن ماند

که هر یک داوری را می پرستند

برافکن پرده تا معلوم گردد

که یاران دیگری را می پرستند

عجب داریم ما از اهل عصیان

که دامان تری را می پرستند

به هر عزت که عشاق مجازی

ز ما خود خوشتری را می پرستند

ز اهل درد شو عرفی که این جمع

گرامی گوهری را می پرستند

< غزل ۱۷۰

        

غزل ۱۶۸ >