از ابر سیاه لعل و گهر می ریزد
وز دیده ی من خون جگر می ریزد
بی روی تو از هر مژه ام در گلشن
دامن دامن لاله تر می ریزد
< رباعی شمارهٔ ۱۸
رباعی شمارهٔ ۱۶ >
