دل در غم عشق تو برومند بود
در پرتو دیدار تو خرسند بود
بگذاشته ام در کف و گویم هر روز
در شهر شما بهای دل چند بود
< رباعی شمارهٔ ۲۸
رباعی شمارهٔ ۲۶ >
